ผู้ชายชื่อ " พ่อ "
กลับมานั่งนึกถึงตอนเด็กๆ ไปโรงเรียนตอนเช้า นั่งซ้อนมอเตอร์ไซต์ไปโรงเรียน ตอนเที่ยงก็มีข้าวหมูแดงกล่องใหญ่มาส่งที่โรงเรียน ( แต่เที่ยงของพ่อก็ปาไปประมาณบ่ายโมงเสมอ ) ตอนเย็นๆก็มารับไปเรียนพิเศษคิดย้อนหลังไปถึงช่วงเวลานั้นมันมีความสุขดี แต่กาลเวลาเหมือนมันผ่านไปเมื่อไม่นานนี้เอง ยังรู้สึกว่ายังเด็กอยู่เลย ทำอะไรบางครั้งก็ยังต้องคอยระแวงว่า เอ๊...ถ้าทำแบบนี้ไปจะโดนด่ามั๊ยน๊า!!! คล้ายๆกับโรคจิต(รึว่าใช่) เลยทำให้กลายเป็นคนที่ขี้ระแวงและก็ขาดความมั่นใจจะทำอะไรต้องคอยถามคนโน้นคนนี้เสมอ แต่ทุกอย่างที่ตัดสินใจทำลงไปก็ไม่เคยโดนด่าเลย แปลกแฮะ ... ( เพราะโดยส่วนมากเสียงข้างมากที่สุดก็คือแม่+ลูก สรุป ชนะ เลยไม่โดนด่า วะฮ่าๆ ) แต่บางทีนู๋ก็สุดแสนจะดื้อกับพ่อนะ ไม่ฟังที่พ่อบอกเพราะคิดว่าที่พ่อบอกว่าพ่อยังทำไม่ได้เลย แล้วเราจะฟังทำไมว๊า... บางทีก็พูดจาไม่เพราะกับพ่อเอามากๆพอสำนึกได้ก็มานั่งน้ำตาเล็ดอยู่คนเดียว แบบว่าไม่กล้าขอโทษ อายยยยยยย...T_T (ทีทำหล่ะไม่อาย เฮ้อออ ) หรือจะเป็นหลายๆเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ทั้งดีมาก ดี เลวมาก เลว พ่อก็ไม่เคยโมโหถึงขนาดตัดขาดกับลูก ซ๊ากกกกกที อย่างเก่งก็แค่โกรธกันวันนี้ไม่พูดกันตื่นเช้ามาก็ลืมแล้ว ( แต่เราสิไม่ยอมลด ) และเนื่องในวันพ่อปีนี้( ใกล้แล้วค่ะ ) นู๋อยากจะบอกพ่อว่านู๋ขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยได้ทำไม่ดีกับพ่อไป ต่อไปนี้นู๋สัญญาว่าจะเริ่มต้นใหม่เป็นคนใหม่ และจะทำให้พ่อและแม่ภูมิใจนะคะ นู๋รู้ว่าพ่ออยากให้เป็นผู้พิพากษา แต่พ่อคะนู๋ขอลดเหลือแค่เป็นตำรวจเหมือนพ่อได้มั๊ย นู๋ไม่มีปัญญาจิงๆค่ะ แบบว่าฉลาดลึกแต่โง่กว้างคะพ่อ เพราะยังไงซะลูกตำรวจก็ได้คะแนนพิเศษอยู่แล้ว ( อ๊าว...ยังหวังน้ำบ่อหน้าอีก ) เอาเป็นว่าวันพ่อปีนี้อวยพรผ่านทางนี้ละกันไม่กล้าบอกเอง อายยยยยยยยยย และที่สำคัญพ่อไม่เคยทำให้ร้องไห้ ( ยกเว้น โดนตี ) ไม่เคยโกหก ไม่เคยทำให้โดนตราหน้าว่าแย่งแฟนคนอื่น ไม่เหมือนกับมนุษย์คนนึงที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ชาย แต่ไม่มีหัวใจ......
ครั้งหนึ่งยังมีลูกผู้ชาย ที่ทุ่มเทหัวใจ
ให้ผู้หญิงคนหนึ่งเดินสู้มาด้วยกัน
ฝ่าฟันจนก้าวไปถึง วันที่ได้ร่วมทางก่อสร้างครอบครัว
หนักก็เอาเบาก็สู้ ถึงความรู้จะไม่ท่วมหัว
กรำงานหนักรับจ้างไปทั่ว พ่อยังยิ้มหัวได้ทุกเวลา
ลูกผู้ชายคนนั้นคือพ่อ คนที่ลูกขอเทิดไว้บนฟ้า
โตเป็นผู้ใหญ่ผ่านวัยเดียงสา
ด้วยคำสั่งสอนของพ่อสั่งสม
ลูกผู้ชายคนนั้นคือพ่อ ในยามทนท้อชีวิตหกล้ม
แววตาของพ่อไม่เคยทับถม
ลูกขอกราบก้มแทบเท้าแทนคุณ
ครั้งหนึ่งยังมีลูกผู้ชาย เคยโอบอุ้มเราไว้ใน
อ้อมแขนแสนอุ่น สอนให้โตเต็มคน
ให้ทำความดีเป็นทุน ได้หลักชีวิตค้ำจุน
จากคำ..ของลูกผู้ชายชื่อพ่อ
หนักก็เอาเบาก็สู้ ถึงความรู้จะไม่ท่วมหัว
กรำงานหนักรับจ้างไปทั่ว พ่อยังยิ้มหัวได้ทุกเวลา
ลูกผู้ชายคนนั้นคือพ่อ คนที่ลูกขอเทิดไว้บนฟ้า
โตเป็นผู้ใหญ่ผ่านวัยเดียงสา ด้วยคำสั่งสอน
ของพ่อสั่งสม ลูกผู้ชายคนนั้นคือพ่อ ในยามทน
ท้อชีวิตหกล้ม แววตาของพ่อไม่เคยทับถม
ลูกขอกราบก้มแทบเท้าแทนคุณ
เพลงนี้คือ เพลงลูกผู้ชายชื่อ "พ่อ" ค่ะฟังครั้งไหนก็โดนตลอดเลย เพราะค่ะ
*******************************************************************
ปล.นู๋รักในหลวงด้วยนะคะ
ความเห็น (2)
พ่อเป็นหนึ่งในใจตลอดเวลา
แม้ว่าเวลานี้ พ่อมองอยู่บนฟ้า ก็ตาม
ขอบคุณสำหรับความเห็นนะคะ