ผญา (กลอนอิสาน) มื้อได๋เหงาจั่งเว้านำเนาะ (เขียนแทนใจหญิงสาว)

เห็น Music vido เพลงอะไรไม่ทราบเหมือนกัน เลยนึกอยากเขียน เลยเขียนขึ้นมาแทนใจสาว ๆ ครับ

มื้อได๋เหงาหล่ะน้ออ้าย นึกเห็นง่ายแท้น้อเบอร์ ทำเป็นเผลอกดมาหา คำเว้าจาบอกเหงาฮ่าย

จากนั้นหายเป็นเดือนจ้อย ได้แต่คอยฟังเสียงพี่ คิดเบิ่งตี้ผู้ถ้าเว้า น้อยใจเข้ากะว่ากัน

ในบางวันคิดเห็นอ้าย กดเบอร์ไปเงียบมิดหมี่ มิดอิหลีบ่ตอบจ้อย คอยถ้าเว้าจนว่าเซ็ง

โทษเด้อเกรงใจตั๊วอ้าย หยุดมื้อได๋บ่มีข่าว สิมีคราวได้เห็นหน้า เบิ่งตาอ้ายแน่บ่น้อ

เบอร์โชว์จอยามอ้ายว่าง ดีใจพลางน้ำตาหล่น ทนน้อยใจอยู่เด้อจ้า อยากฮู้ว่าอ้ายคิดหยัง

สิได้ฟังคำได๋ฮ่าย เว้าทักทายเข้ามาไส่ ฟังเพลงไปก่อนเด้อเจ้า ริงโทนเศร้าบอกทดแทน

ได้เป็นแฟนกับความเศร้า กับเพลงเหงาอ้ายคิดเบิ่ง เว้าคิดเถิง(คิดถึง)เป็นแน่อ้าย เบื่อเอาฮ้ายคำว่าเหงาาาาา

[@space@]

แวะมาฟังนำ

[ครู ป.1]

อ่านไม่ค่อยเข้าใจในภาษา

แต่ว่าเข้าใจความหมายนะคะ

โดนใจดีค่ะ  ขอบคุณแทนผู้สาวด้วย

[พรชัย]

เหงาอีหยั่ง หลายแท้ โทรกะได้ ตั๋วะ ตัวอยูไกล ฟากฟ้า โทรหาได้สู่ยาม

ตามหากัน ง่ายแท้ เพียงแต่กดเบอร์ หากว่าใจละเมอหา เว้าจา ทุกแลงเช้า

คิดฮอดอยู่เด้อบ่าวอุบล อยู่ดีมีแฮง

[supalak]

เห็นมั๊ย เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก

รักใครคิดถึงใครก็ไม่สามารถเอื้อนเอ่ย

เฮ้อ...โชคดีที่แก่แล้ว คิดถึงแต่..วัด

[จรียา nfe.ayuttaya]

แวะมาอ่านค่ะ บ่าวอุบล อ่านแล้วเหงา

แทนผู้สาว(เพราะเราสาวน้อยแล้ว)

ที่เหงาใจจนไม่กล้าโทร

[เทียนน้อย]

แม่นยุจ้า...อิอิอิ  อย่างนี้ต้องเว้นวรรค...ทางหัวใจ...ซะแล้วหญิงสาวทั้งหลาย

ขอบคุณคะ ^_^