สะกิตใจลูก ..ปลูกจิตผูกพันแม่


ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ที่เรียกว่า "แม่"

ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ที่เราเรียกว่า   "แม่"

 

เมื่อคุณเกิดมาในโลกนี้ คุณแม่อุ้มคุณไว้ในอก คุณขอบคุณแม่ด้วยการเปล่งเสียงร้องไห้

เมื่อคุณอายุ 1 ขวบ แม่ป้อนข้าวและอาบน้ำให้คุณ คุณขอบคุณแม่โดยการร้องไห้งอแง

เมื่อคุณอายุ 2 ขวบ แม่สอนคุณให้หัดเดิน-วิ่ง  คุณขอบคุณแม่ด้วยการวิ่งหนีทุกครั้งที่แม่เรียกหา

เมื่อคุณอายุ 3 ขวบ แม่ทำอาหารทุกอย่างให้ด้วยความรัก คุณขอบคุณด้วยการโยนจานลงบนพื้น

เมื่อคุณ อายุ 4 ขวบ แม่ให้ดินสอสีแก่คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการระบายสีพื้นบ้านเลอะไปหมด

เมื่อคุณอายุ 5 ขวบ แม่แต่งชุดสวยๆ หล่อๆ ให้คุณไปเที่ยว คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำชุดเลอะโคลน

เมื่อคุณ อายุ 6 ขวบ แม่ไปส่งคุณที่โรงเรียน คุณขอบคุณแม่ด้วยการตะโกนว่า  "ไม่ไป  ไม่ไป๊"

เมื่อคุณ อายุ 7 ขวบ แม่ซื้อไอศกรีมให้คุณ แต่คุณกลับทำหกเลอะไปทั่ว

เมื่อคุณ อายุ 8 ขวบ แม่ซื้อลูกบอลให้คุณ คุณเตะมันใส่กระจกบ้านเพื่อนแตก

เมื่อคุณ อายุ 9 ขวบ แม่ส่งคุณเรียนเปียโน คุณไม่เคยแม้แต่จะซ้อม

เมื่อคุณ อายุ 10 ขวบ แม่พาคุณไปเรียนพิเศษ ,งานวันเกิดเพื่อน คุณกระโดดลงจากรถโดยไม่คิดจะหันมามองแม่

เมื่อคุณ อายุ 11 ขวบ แม่พาคุณไปดูหนัง คุณก็จะขอนั่งคนละแถว  หรือขอให้แม่ไม่ต้องดู

เมื่อคุณ อายุ 12 ปี แม่เตือนคุณว่า อย่า ดู TV ให้เตรียมสอบเข้า ม. 1 คุณรีบออกไปบ้านเพื่อน และไม่อ่านหนังสือเลย

เมื่อคุณ อายุ 13 ปี แม่บอกคุณให้ตัดผม คุณจะบอกแม่ว่า  "แม่นี่ไร้รสนิยม"

เมื่อคุณ อายุ 14 ปี แม่จ่ายเงินเรียน ซัมเมอร์แคมพ์ที่แพงแสนแพง เพื่อคุณได้เรียนสิ่งที่ดีๆ คุณขอบคุณแม่ด้วยการ ไม่เขียนจดหมายมาหาเลยซักฉบับ

เมื่อคุณ อายุ 15 ปี แม่กลับบ้านหลังเลิกงานอยากกอดคุณซักกอด แต่คุณกลับขังตัวเองอยู่ในห้อง

เมื่อคุณ อายุ 16 ปี แม่สอนคุณขับรถ คุณขอบคุณด้วยการขับรถหนีไปเที่ยว

เมื่อคุณ อายุ 17 ปี แม่จ่ายเงินค่าเรียนกวดวิชาให้ คุณกลับบอกให้แม่ส่งข้างนอก หรือคุณจะไปเอง

เมื่อคุณ อายุ 18 ปี แม่ร้องไห้ในวันที่คุณจบมัธยม คุณขอบคุณแม่ด้วยการฉลองกับเพื่อน ยันสว่าง

เมื่อคุณอายุ 19 ปี แม่รอโทรศัพท์ สายสำคัญจากคุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการใช้สายโทรศัพท์ทั้งคืน (ไม่ว่างเลย)

เมื่อคุณอายุ 20 ปี แม่ถามคุณว่า มีแฟนรึยัง คุณบอกว่า  "แม่อย่ามายุ่งกับหนู"

เมื่อคุณอายุ 21 ปี แม่แนะนำอาชีพดีๆให้คุณ แต่คุณบอกว่า  "หนูไม่อยากเป็นอย่างแม่"

เมื่อคุณอายุ 22 ปี แม่อยากกอดคุณในวันรับปริญญา คุณกลับไปกอดเพื่อนเพศตรงข้ามกับคุณ

เมื่อคุณอายุ 23 ปี แม่อยากอยู่กับคุณ แต่คุณกลับย้ายขอไปอยู่ข้างนอก

เมื่อคุณ อายุ 24 ปี คุณพาแฟนมาหา แม่ก็อยากจะถามเกี่ยวกับการวางแผนอนาคตกันอย่างไร คุณกลับบอกว่า  "แม่จะมายุ่งอะไรกับ  หนู/ ผม"

เมื่อคุณ อายุ 25 ปี (ชาย) แม่จ่ายค่าสินสอดให้คุณ คุณกลับขอบคุณด้วยการพูดว่า "อายเขาน่ะแม่"  (หญิง) แม่ไม่ต้องเรียกค่าอะไรหนักหนาหรอก

เมื่อคุณ อายุ 26 ปี คุณ พา หลานตัวน้อยๆ มาฝากให้แม่เลี้ยง

เมื่อคุณ อายุ 30 ปี แม่แนะนำวิธีเลี้ยงเด็ก  คุณบอกว่า "นั่นมันล้าสมัย แล้ว แม่!"

เมื่อคุณ อายุ 40 ปี แม่โทรมาชวนคุณไปงานบ้านญาติ คุณบอกว่า  "ไม่ว่างเลย"

เมื่อคุณ อายุ 50 ปี แม่ชรา และไม่สบาย  คุณบอกว่า  "หนูมีภาระมากน่ะแม่"

........................................................................................................

คงไม่ต้องพิมพ์ แล้วน่ะค่ะ   คุณๆ คงเดาถูกว่า ต่อไป จะเป็นอย่างไรอีก  

 

ถ้าคุณเป็น คนนึงที่รักแม่ หมั่นโทร และ ไปหาท่านบ้าง น่ะค่ะ  แล้ว คุณจะโชคดี                                                                     ....โปรดรักแม่....เหมือนที่  แม่  รัก  คุณ...

คำสำคัญ (Tags): #ทั่วไป
หมายเลขบันทึก: 315520เขียนเมื่อ 23 พฤศจิกายน 2009 16:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ดูรูปลูกกับแม่แล้วอบอุ่น

ผมคนหนึ่งที่ไม่ค่อยได้โทรหาแม่

ขอบคุณที่เตือนสติครับวันที่ 27 พ.ย. นี้ จะไปหาท่านครับ

คำว่า "แม" ลึกซึ้งเกินบรรยายได้หมดนะคะ

ขอบคุณบันทึกดีดีค่ะ

เรื่อง แม่ เป็นปมที่ติดค้าง จนถึงวันสุดท้ายของชีวิต ในคนหลายๆคนนะครับ

ด้วยมุมมองจากหมอที่ดูแลคนไข้ระยะสุดท้าย

ขอบคุณนะครับ

ขอขอบคุณทุกท่านน่ะค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจ ครูบันเทิง ถึงแม้เรื่องที่เขียนจะไม่ค่อยบันเทิงซักเท่าไหร่ แต่เชื่อว่ากินใจใครหลายคนค่ะ         

  • รักแม่มาก ท่านไม่อยู่แล้ว หลายข้อตรงกับตัวเอง ตอนที่แม่อยู่เราคิดเรื่องนี้น้อยไปจริงๆ..
  • ขอบคุณข้อคิด-ข้อเตือนใจดีๆครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท