หวลคิดถึงวันที่ ท้อแท้

วันนั้นมีแต่ความทุกข์ เพราะไปยึดติดกับความคาดหวังที่ตั้งไว้โดยเอาตัวตนเป็นที่ตั้ง จึงตัดสินใจทำในสิ่งที่ไม่คาดคิด แต่ก็ยังมีบุญที่เกิดเหตุทำให้ได้สติ จึงลอดชีวิตอยู่ได้จนทุกวันนี้ จึงได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า "จะขออุทิศตนทำในสิ่งที่ดีงาม ช่วยเหลือเพื่อนครูที่ขาดโอกาส ลด ละ เลิก สิ่งที่ไม่ดีที่เคยกระทำไว้ และอยู่กับครอบครัวเพื่อทำบุญให้ถึงที่สุดโดยไม่คิดถึงสิ่งตอบแทนใด"

"หวลคิดถึงวันที่ ท้อแท้"

วันนั้นมีแต่ความทุกข์ เพราะไปยึดติดกับความคาดหวังที่ตั้งไว้โดยเอาตัวตนเป็นที่ตั้ง  จึงตัดสินใจทำในสิ่งที่ไม่คาดคิด 

ช่วงนั้นหลังจากทำงานในหน้าที่ตามเวลาราชการ ก็ต้องออกไปขายของหารายได้พิเศษให้ครอบครัว กลับถึงบ้าน 4-5 ทุ่ม ทุกวัน  เพราะต้องประคองครอบครัวให้มีรายได้  และคาดหวังว่าสิ่งที่ทำมานั้นด้วยเป็นอาชีพที่บริสุทธิ์ ไม่ไปรบกวนใคร  กลับถูกต่อว่าจากผู้มีพระคุณตลอดเวลาว่าไม่กตัญญู เอาเปรียบน้อง ๆ พูดจาเชื่อไม่ได้.....ฯ ด้วยความเหนื่อยกับภาระที่ต้องสู้กับความจน  ผิดหวังกับคำพูดสบประมาท  จึงตัดสินใจกินเหล้าจัด ทุกคืนต้องเมาจึงจะหลับได้ ตี3ตี4 ก็ต้องหอบสังขานไปรับของ ซื้อผัก  ส่งแม่บ้าน ทิ้งลูกสาวไว้บ้านกลางดงคนเดียว 7โมงจึงกลับมารับลูกไปส่งโรงเรียน

วันที่คิดโง่ๆ  ตั้งใจตัดช่องน้อยแต่พอตัว  หวังให้ลูก เมีย ได้รับเงินประกัน และเงิน ช่วยพิเศษ ....ที่ตนเองทำไว้แต่ก็ยังมีบุญที่เกิดเหตุทำให้ได้สติ เกิดอุบัติเหตุ ล้มลงกลางบ้านเหมือนเป็นอัมพาตไปทั้งตัว  นอนอึดอัด  เจ็บตามเส้นเลือด  ขยับตัวไม่ได้อยู่นานคนเดียวครึ่งวัน  จึงรู้ว่า นี่ความตายที่ต้องการให้ตายโดยไม่ถึงที่ตายมันทรมารแสนสาหัส   ประคองตัวจนลุกนั่งได้แต่ก็มีอาการชาไปครึ่งตัวซีกขวา  จึงได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า "จะขออุทิศตนทำในสิ่งที่ดีงาม ช่วยเหลือเพื่อนครูที่ขาดโอกาสตามโครงการพัฒนาชีวิตครูที่ตนเองเป็นผู้เริ่มต้นไว้ตั้งแต่ปี 2544  จะลด  ละ  เลิก  สิ่งที่ไม่ดีที่เคยกระทำไว้  และอยู่กับครอบครัวเพื่อทำบุญให้ถึงที่สุดโดยไม่คิดถึงสิ่งตอบแทนใดและขอให้ได้พบผู้ใหญ่ที่มีเมตตาช่วยเหลือ"

ได้พบบทความในหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ประชาสัมพันธ์เชิญชวน  บวชถวายในหลวงครองราช 60 ปี จึงตัดสินใจโทรไปที่หมายเลขที่ให้ติดต่อ ต้องกราบขอบพระคุณ  คุณหญิงท่านหนึ่งที่รับสาย และเป็นเจ้าภาพอุปสมบทให้ที่วัดพระธรรมกาย(ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักวัดนี้มาก่อน  และมีอคติกับวัดนี้)

เหมือนกุศลเกื้อกูลกันทำให้ผมได้เรียนรู้หลักธรรมและกิจของสงฆ์ที่ถูก พร้อมทั้งได้ฝึกสมาธิวิปัสสนากัมฐาน

จากวันนั้น ถึงวันนี้ พลิกฐานะของครอบครัวจากหน้ามือเป็นหลังมือ " ผมมีความสุขมาก  ไม่ต้องรวยล้นฟ้า  ก็สุขได้  เพียงเรามีจิตบริสุทธิ์และศรัทธาในตนเอง "

 

[ศิริวรรณ]

ขอกราบอนุโมทนาค่ะ ขอให้มีความสุขยิ่งๆ ขึ้นไปนะคะ

[นีนานันท์]

สวัสดีค่ะ คุณ Todsapol

ขอกราบอนุโมทนาบุญค่ะ..  เคยไปวัดธรรมกาย.. เป็นวัดที่มีระเบียบดีมากวัดหนึ่ง.. ตอนนี้คุณยังไปที่วัดสม่ำเสมอหรือเปล่าคะ..  ขอบคุณที่เขียนบันทึกนี้ค่ะ..  มีความสุขมากๆ ทุกวันนะคะ..        

[Todsapol]

ขอบคุณ และอนุโมทนาบุญ นินานันท์ และ ครูศิริวรรณ