ระบบการดูแลผู้ป่วยเบาหวานโรงพยาบาลสีชมพู
วันนี้จะเล่าระบบการดูแลผู้ป่วยเบาหวานที่มารับบริการที่คลินิกเบาหวาน โรงพยาบาลสึชมพู ตอนแรกที่มารับงานเบาหวาน เครียดมาก รู้สึกมันยุ่งยากไปหมด ยอมรับว่าไม่มีความสุขในการทำงานเลย แต่... ปัจจุบันความรู้สึกเปลึ่ยนไป มีความสุขในการทำงานมากขึ้นคะ
เดิมที เจ้าหน้าที่เองเกิดความเครียดในการทำงานเนื่องจากเจ้าหน้าที่มีไม่เพียงพอ คลินิกเบาหวานเหมือนเป็นที่ชุมนุมความทุกข์ของทุกๆคนซึ่งพอจำแนกได้ดังนี้
1. เจ้าหน้าที่คำพูดที่ได้ยินเสมอคือ “เฮ้อ วันอังคารอีกแล้วเหรอ” ไม่ว่าจะเป็นห้องบัตร ห้องแลป แพทย์ พยาบาล รวมถึงพนักงานเวรเปลเวรดึกที่ต้องเอาคิวมาวางให้ทันผู้ป่วยคิวแรกๆที่มาเอาบัตร
2. เรื่องคิวเป็นเรื่องใหญ่ เพราะยิ่งรอนาน ยิ่งหิว ยิ่งรอนานรถจะกลับบ้านก็หมด
3.เจาะเลือดเบาหวาน ผู้ป่วย 80-100 คนใช้เวลานานมากเนื่องจากเจ้าหน้าที่ห้อง
แลปมีไม่พอ ทำให้ออกผลช้า
4.พยาบาล และพนักงานผู้ช่วยเหลือคนไข้ ขณะซักประวัติต้องวัดความดัน และซัก
ประวัติไป พร้อมๆกันทำให้การบริการช้า
5.ห้องบัตรทั้งค้นบัตร ผู้ป่วย 80-100 คน จะต้องตรวจสอบสิทธิบัตรผู้ป่วยอีก
6.เป็นการทำงานที่ต้องใช้สมองไวมาก เพราะต้องพยายามตรวจคนไข้ให้ทันเวลาเพราะกลัวว่าผู้ป่วยจะหิวข้าว รถกำลังจะหมดไม่มีรถกลับบ้าน ถ้าคุยนานก็จะได้ยินเสียงว่า “คุยอะไรนานนักหนา “
7.ไม่มีทางที่จะตรวจคนไข้ 80-100 คนในเวลาเที่ยง เมื่อเริ่มหิวสมองก็เริ่มทำงานช้าลง
8.พอใกล้เที่ยงหรือเลยเที่ยง ไปแล้ว เรื่องที่เตรียมจะถามหมอ ก็หมดอารมณ์ที่จะถาม ขอยาอย่างเดียว หมอพูดอะไรสมองก็ไม่อาจรับได้ ขอเร็วๆไปกินข้าวกันดีกว่า
9.เมื่อเสร็จคลินิกแล้ว แม้จะเหลือเวลาราชการอีก 1-2 ชั่ว แต่ทุกคนเหนื่อยล้าแล้วขอทำงานที่ไม่ต้องใช้สมองนัก เช่นเก็บบันทึกข้อมูล เก็บห้องตรวจ จะนัดคุยเรื่องพัฒนางานก็หมดแรง
ครั้งหน้ามาดูกันค่ะว่าเราแก้ไขกันอย่างไร ทำยังไงเราจะได้มีความสุขมากขึ้น
ความเห็น (4)
ออก ไป สัมผัส ความทุกข์ ความยาก ของคนไข้เบาหวาน
แล้ว เราจะเข้าใจ เห็นใจ คนไข้ ทำให้มีแรงสู้ และรู้ว่า เราสู้ทำไมครับ
ขอบคุณค่ะพี่ศุภรักษ์ เข้าใจว่าผู้ป่วยมีความลำบาก ในการมา เราจึงต้องปรับให้ได้รับความสะดวกและรวดเร็วมากที่สุดค่ะ
เป็นพยาบาลที่มีความคิดดีดีนะครับ คนไข้ต้องมาก่อน.... ท่าจะเป็นพยาบาลอาชีพ....
เป็นกำลังใจ ให้พยาบาลผู้ใช้แรงงาน(หนักๆ)ทุกคนครับ