พลิกฟื้น R2R
หลังจากที่มีโครงการจะทำ R2R ภายใต้ศูนย์วิจัย โรงพยาบาลยโสธร เมื่อหลายเดือนที่ผ่านมานั้น และต้องอกหักจากผู้บริหารที่อยู่ๆ ก็เปลี่ยนแนวคิดไม่สนับสนุนให้ทำ...แต่เมื่อได้ลองผลักดัน และแสดงเจตนาที่มุ่งมั่นในความตั้งใจที่อยากจะพัฒนาองค์กร คน..และงาน..เพื่อมุ่งผลสุดท้ายที่"ผู้รับบริการ" โครงการ R2R ก็กลับได้พลิกฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง...โดยครั้งนี้โครงการได้รับความเห็นชอบจากผู้บริหารทุกระดับอย่างไม่มีเงื่อนไข และไว้ใจให้ทีมผู้มีแนวร่วม"ใจ"...ขับเคลื่อนกระบวนการพาองค์กร...สู่การพัฒนาอย่างแท้จริงด้วยใจคนทำงาน
ครั้งนี้เราไม่ได้เริ่มต้นจากศูนย์หากแต่เรา...เดินต่อจากการเริ่มครั้งก่อน มาปรับกระบวนการให้กระฉับขึ้น โดยโจทย์เดินเรื่องครั้งนี้ เรานำเรื่องกระบวนการพัฒนาระบบบริการการพยาบาลผู้ป่วยเบาหวาน มาเป็นเป้าหลักและค่อยๆ ขยายผลแตกราก..ออกหน่อก่อผล...ไปสู่กระบวนการอื่นๆ ของการทำงาน...เลื่อนไหลซึมซับแทรกซึมให้เกิดความรู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องใหม่หรือสิ่งใหม่ที่จะก่อให้เกิดความยุ่งยากในการทำงาน หากแต่เป็นเรื่องที่เรานำความคุ้นชินในชีวิตการทำงานให้ดูมีคุณค่ายิ่ง มากกว่าการที่จะทำงานไปวันๆ แบบเช้าชามเย็นชาม..หากแต่มาปรุงรสชาติการทำงาน...ให้มีคุณค่ามากขึ้นเท่านั้น
ทำไมจึงต้องทำ R2R ...ในทัศนะของตนเองมองว่าเราไม่ควรมองชีวิตแยกส่วน..หากควรนำทุกอย่างหลอมรวมเป็นชีวิต เป็นหนึ่งเดียว...หากเมื่อใดก็ตามที่เราแยกชีวิตออกเป็นส่วนๆ เราจะรู้สึกถึงความกดดันในตนเอง ว่าส่วนนั้นก็ไม่ได้ทำ ส่วนนี้ก็ไม่ได้ทำ..ยุ่งเหยิงไปหมด หากแต่เมื่อมองให้เป็นธรรมชาติ ทุกภาคส่วนสามารถเดินไปพร้อมกันได้ มองให้ใกล้ตัว มองให้เห็นคุณค่าในสิ่งที่เรามี ในการทำงานก็เช่นเดียวกัน หากเช้ามาไปทำงาน เย็นเลิกงาน...เกิดปัญหาในงาน ท้อใจ..เบื่องาน ไม่อยากทำ...หมุนวนอย่างนี้เรื่อยไป หากแต่เมื่อเราปรับการมองใหม่..ที่กระบวนการเดินไปของชีวิต..การทำงาน จะทำให้เราสนุกกับการทำงานยิ่งขึ้น เพราะเราได้คิด ได้ค้น ได้ลองทำ...เพื่อหาคำตอบแห่งปัญหาการทำงาน..ทำให้การทำงานของเราในแต่ละวันมีคุณค่ามากขึ้น
ทึ่ง! (ร่าง) R2R ที่ รพ.ยโสธร (ต่อ) --> เขาคิดอย่างไร ถึงได้ทึ่ง
ทึ่ง! (ร่าง) R2R ที่ รพ.ยโสธร (ต่อ) --> ขบวนการขับเคลื่อน
ทึ่ง! (ร่าง) R2R ที่ รพ.ยโสธร (ต่อ) --> คาดหวังว่าจะได้?
ความเห็น (3)
รบกวนนำไป "ลปรร ที่
มอ ขอ ด้วย ครับ"
-ขจิต ฝอยทอง
- รอดูที่มข.นะครับ
