อยากจะต่อบทกลอนของท่าเหมือนกันแต่ ดูแล้วคงจะไม่ไหว อ่านแล้วเหมือนขนนกที่ปลิวไปตามสายลมในหน้าหนาว เยี่ยมเลยครับ
หวัดดีค่ะ คุณสามารถ
ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่านและทักทายกัน
หวัดดีค่ะคุณธรรมทิพย์
ไปอ่านกลอนแล้วค่ะ......ชอบจัง
แวะมาอีกนะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
"หากเหน็ดเหนื่อยเมื่อยนักหยุดพักก่อน
ค่อยแรมรอนผ่อนปรนพอทนไหว
ถ้าเจ็บปวดรวดร้าวค่อยก้าวไป
จุดหมายใหญ่ใจพร้อม…คืออ้อมดาว"
แวะมาส่งกำลังใจให้ค่ะ
ถึงแม้ว่า คนส่งให้ก็สุดล้าแล้วเช่นกัน
ในวันนี้ ... ที่มีแต่ความน้อยใจ
วงกวี พลิ้วไหว ได้เพื่อนอีก
เพียงแค่ปีก บางเบา พริ้มเพราหวาน
ร่ายลำนำ พร่ำวอน เป็นกลอนกานท์
หรือแค่ผ่าน เสี้ยวอารมณ์ ให้สมใจ
สวัสดีค่ะ...คุณกิ่งไผ่ใบหลิว
อ่านกลอนอ่อนไหวใบหลิว
ใจปลิวติดตามหวามไหว
เผลอไผลเกาะกิ่งเกี่ยวไป
เรียวไผ่โอนอ่อนเอนอิง
ยินดีมากมายค่ะที่ได้อ่านบันทึกนี้
เพียงเจตนา.....พักใจ...กาย
ใจจึงร่าย....บทกลอน...ผ่อนอารมณ์
น้องซิลเวีย.....
ขอบคุณสำหรับกุหลาบนะจ๊ะ
สวัสดีค่ะ คุณ bright lily
เป็นกำลังใจให้....สู้ๆค่ะ
คุณครู ป.1............หวัดดีค่ะ
ขอบคุณที่มาแบ่งปันบทกลอนดีๆนะคะ
ครูอี้ดขา......
บทกลอนเพราะมาก....เพราะจริงๆ
ขอบคุณที่นำมาฝากค่ะ
à¸à¹ˆà¸²à¸™à¸¢à¹‰à¸à¸™à¸«à¸¥à¸±à¸‡...
หนทางยังยาวไà¸à¸¥ à¹à¸§à¸°à¸žà¸±à¸à¸«à¸™à¹ˆà¸à¸¢à¸„่à¸à¸¢à¹€à¸”ินต่à¸à¸™à¸°à¸ˆà¹‰à¸°à¸™à¹‰à¸à¸‡à¸ªà¸²à¸§
พี่ชาย ๑๓ à¸.พ.๒๕๕๕
ทำไมพี่ชายพิมพ์ไม่ได้à¸à¸°..
วันนี้แวะมาปรับหน้าบันทึกให้สวยขึ้นค่ะ
มาพักกาย ผ่อนใจ ขอบคุณค่ะ