จดหมายจาลุกศิษย์ที่อินเดีย (1)


ขออนุญาตนำจดหมายมาออนไลน์ เพราะอาจเป็นประสบกาณณ์ที่ดีต่อคนอื่น
Click Me!
กราบสวัสดี คุณครู พิกุล ที่รักเคารพอย่างสูง เสมอ
 
 
คุณครู กับ ครูยอดศักดิ์เป็นอย่างไรบ้างครับ สบายดีกันไหมครับ
แล้วน้องสองคนละครับ สบายดีกันไหม ผมคิดถึงคุณครูทั้งสอง และน้องๆทั้งสองมากครับ ไม่รู้ว่าวันไหนจะได้กลับไปกราบเท้าสักที ...
ผมยังคงเป็นห่วงเรื่องการป่วยของครูต๋อมครับ ที่ผ่าตัดนะครับ หมอบอกตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างครับ มีอาการอะไรที่น่าเป็นห่วงบ้างไหมครับ?
.............ตอนนี้ผมย้ายเมืองใหม่ มาเรียนที่เมือง PUNE ที่ รัฐ MUMBAI ครับ ที่ Symbiosis International Collage ครับ เรียนหนักมากครับ ไม่มีเวลา ทำอะไรเลย มีแต่เรียนและทำการบ้าน อ่านหนังสืออย่างเดียว ครับ.
 
............................................................
 
คิดถึงวันและเวลาที่ผม เพื่อนๆและคุณครู ได้ทำงานร่วมกัน
ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน ร้องไห้ หัวเราะ ดีใจด้วยกัน ผมคิดถึงวันนั้นมากครับเอารูปเก่าๆที่เราเคยทำงาน เคยเที่ยวด้วยกัน มาดู แล้วน้ำตาจะไหล คิด ถึงวันวานที่เคยมีมา อยากกลับไปทำแบบนั้นอีกครั้ง แต่ผมคิดว่าคงเป็นไปไม่ได้แล้วละครับ ภาพเหล่านั้นคงเหลือแต่ความทรงจำในจิตใจของผมตลอดไป และผมก็คงไม่มีวันลืมมันได้เลย ภาพที่คุณครู ท้องน้องอิ้ง มานั่งทำงาน มาคอยดูแลพวกผมซ้อม และเตรียมตัว เสียงที่คุณครูบอกว่า "สู้ๆนะลูก ได้ไม่ได้ไม่ว่า ทำให้เต็มที่" แล้วพวกผมก็ทำได้จริงๆ นั่นเป็นสิ่งที่มาจากพลังของคุณครูที่มอบให้พวกผม แล้วเราก็ร่วมมือกันทำจนสำเร็จ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเวลาที่สั้นๆ แล้วทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันไปตามทางของที่ตนเองไฝ่ฝัน แต่คุณครูรู้ไหมครับว่า ความฝันสูงสุดของผมหนึ่งอันมันได้เกิดขึ้นแล้ว คือการได้เป็นศิษย์ของคุณครู พิกุล คุณครูคนเก่งของผมคนนี้ไงละครับ...
 
ผมกราบขอโทษที่ผมอาจจะเคยทำให้คุณครู หนักใจหรือผิดหวังกับผม แต่คุณครูรู้ไหมครับว่า ถ้าผมไม่มีคุณครู ผมก็คงไม่มีวันนี้ เพราะก้าวทุกก้าวที่คุณครูคอยจูงผมเดิน มันทำไห้ผมได้เข้มแข็งมาจนถึงทุกวันนี้
และจะเข้มแข็งตลอดไปครับ ..
 
ถ้าผมกลับไทยแล้วผมจะกลับไปกราบเท้าคุณครูทั้งสองนะครับ
รักษาสุขภาพนะครับ ผมอยู่ที่นี่ก็จะรักษาสุขภาพให้ดีเหมือนกันครับ
 
 
คิดถึงครูผู้คอยชูอยู่เบื้องหลัง   ให้ศิษย์ยังก้าวหน้าบนฟ้าใส
คิดถึงครูผู้เป็นดังเรือใบ            คอยนำพาศิษย์ไปจนได้ดี
คิดถึงครูผู้เทียบเปรียบดังแม่     คอยเป็นแพให้ศิษย์เกาะไม่ถอยหนี
คิดถึงครูผู้ที่เปรี่ยมด้วยปราณี    ในโลกนี้ไม่มีแล้วสิ่งตอบแทน
 
 
ด้วยรักเสมอ .......
ศิษย์ ฤทธิไกร
หมายเลขบันทึก: 309397เขียนเมื่อ 29 ตุลาคม 2009 10:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 10:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
  • ขออนุญาตโดยพลการ นำมาเผยแพร่นะ เผื่อว่าจะเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น
  • คงไม่ว่ากัน
  • น้องๆ หลายคนอาจอยากรับรู้ความเคลื่อนไหว
  • สู้ต่อไป เขียนมาอีกนะจ๊ะตู่
  •  
  • ยังจำภาพก่อนวันเดินทางที่โรงเรียนได้
  • น้องๆ ก็พลอยชื่นชมด้วย

สวัสดีค่ะคุณครูพิกุล พี่แดงดีใจกับน้องนะคะ ที่ได้ไปเรียนต่างประเทศ

ภูมิใจกับครูที่ลูกศิษย์ยังคิดถึง

ครูสบายดีนะคะ....พี่แดงเอาดอกไม้ที่เพิ่งถ่ายมาฝากค่ะ

 

 

ชื่นชมยินดี กับครูเพื่อศิษย์ค่ะครูพี่พิกุล

เป็นกำลังใจให้ลูกศิษย์สู่ฝันอันตั้งใจนะคะ

  • คิดถึงเธอนะลูกศิษย์
  • จะเป็นกำลังใจให้
  • ขอบคุณทุกท่านที่ส่งกำลังใจมา
  • ขอส่งต่อกำลังใจไปให้ลูกศิษย์นะคะ
  • ไม่รู้เจ้าตัวเข้าอ่านรึยัง
  • ถ้ายังไงตอบด่วนด้วยว่าสบายดีอะป่าว

เรียนหนักครับ

ภาษาอังกฤษผมก็ไม่ดีเลย

เรียนก็คงจะแย่ด้วย

แต่ก็ทำเต็มที่ครับ

ขอบคุณและคิดถึงอาจารย์มากครับ

  • เอาใจช่วย
  • ทำได้อยู่แล้ว
  • คนเก่ง
  • สู้ๆๆๆๆนะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท