ครูเพื่อศิษย์...ความจริงใจทางการศึกษาจริงหรือ?
อยากเขียนถึงเด็กๆอีกสักหนึ่งเรื่อง...เห็นข่าวเกี่ยวกับครูถี่มากขึ้นทำให้อยากเขียนเพื่อให้ข้อคิดเตือนสำหรับคุณครูทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นคุณครูยุคเก่าหรือคุณครูยุคใหม่จำได้ว่าตอนที่เราเป็นเด็กคำว่าครูยิ่งใหญ่มากนัก...เราจะแคร์ครูในทุกๆเรื่องรักเคารพและเชื่อฟังครูของเราในทุกเรื่อง..เผลอแป๊บเดียวเมื่อเรามาเป็นคุณครูเองเรายังจำได้ว่าแรกๆเรายึดมั่นในสิ่งที่ครูสอนเรามา..เราเตรียมการสอนทุกครั้งที่เปลี่ยนเรื่องที่จะสอนใหม่ใน 1 สัปดาห์เราสอน 20 คาบแต่ต้องเตรียมจริงๆเพียง 2 ครั้งเพราะเราใช้เนื้อหาเดิมกับห้องสอนทั้งหมด 10 ห้องแต่ในบรรดา 10 ห้องจะมีห้องที่เรามีความสุขที่จะสอนอยุ่ไม่กี่ห้อง..แรกๆเรามักรังเกียจห้องที่เรียนไม่เก่ง..เพราะเขาดื้อ..ชอบทำอะไรตามใจตัวเอง..เราสอนเขาก็ไม่เชื่อ..แต่เมื่อวันเวลาผ่านไปเรากลับพบว่าศิษย์ที่รักเราและเชื่อฟังเราใส่ใจในความรุ้สึกของเรารวมทั้งมีความรู้สึกที่ดีๆกับเรากลับเป็นศิษย์ที่เรียนไม่เก่ง
วันเวลาผ่านไปในช่วงชีวิตของการเป็นครู..ครูมืออาชีพ..บ้างล่ะที่เขาเรียกกัน..ครูยุคปฏิรูปบ้างล่ะ..แถมการสอนนักวิชาการรุ่นใหม่เรียกว่าการจัดการเรียนรู้..นักวิชาการเขาเปลี่ยนคำให้ดูดีขึ้น..โดยเฉพาะอย่างยิ่งเปลี่ยนกันอยู่นานหลายกับคำว่าการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลางบ้างล่ะ..หรือการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญบ้างล่ะ..แต่ทำไมยิ่งจัดการศึกษาแบบใหม่มีระบบการประเมินกันตั้งมากมาย...มีการจัดการความรู้ให้กับเด็กๆแบบที่เน้นICT อะไรต่อมิอะไรอีกตั้งมากมาย..แถมระบบการจัดการเรียนรู้เปลี่ยนรูปแบบมีวิธีการสอนให้ครูนำมาใช้มากมาย..มีทั้งร่วมกลุ่มร่วมมือแบบที่คุณครูหลายคนเรียกกันว่าco-operative learning การสอนแบบไตรสิกขา การใช้สื่อบทเรียนมัลติมีเดีย การสอนโดยใช้ทฤษฎีหมวกหกใบ การสอนโดยใช้เกมสถานการณ์จำลอง...รวมทั้งการสอนเพื่อพัฒนาบุคลิกภาพอีกหลากหลาย..แถมด้วยการผลิตสื่อ..การให้เงินนโยบายเรียนฟรีอีกรายหัวอีกมากมาย...ฟังแล้วดูดี...เด็กๆน่าจะได้อะไรที่ดีๆมากขึ้น
แต่ในความเป็นจริงภาระงานที่นักการศึกษา นักประเมินมุ่งมั่นอยู่กับวิธีการประเมินด้วยระบบข้อมูลรวมทั้งการยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนอะไรต่อมิอะไรอีกมากมาย ...ฝ่ายบริหารก็มุ่งหวังให้คุณครูทำอะไรๆเพื่อให้โรงเรียนก้าวหน้ามีสื่อที่ทันสมัย...แต่จะมีใครหวลคิดบ้างว่าภาระงานที่มากมายคุณครูจะมีเวลาเพื่อศิษย์สักกี่มากน้อย...วันเวลาผ่านไปปัญหาเด็กๆหนีเรียนมีมากขึ้น..ปัญหาเรื่องชู้สาวของเด็กที่มีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรมีมากขึ้น..ดิฉันสรุปได้ด้วยตนเองว่ามาจากการจัดการศึกษายุคใหม่ทั้งนั้น...ความจริงแล้วการจัดการศึกษาแบบเก่าที่เราเคยเรียนแบบท่องจำก็ไม่เลวนะเพราะไม่ว่าเช้าไม่ว่าเย็นคุณครูก็อยู่กับเรา...มีอะไรคุณครูก็คอยแนะแนวทางพร่ำสอนเราไม่เคยห่างหาย..แต่คุณครูยุคใหม่ท่านต้องทำผลงานทางวิชาการ...และผลงานของคุณครูแต่ละท่านก็จัดทำเสียสวยหรู..แต่ผลที่เขาคิดกันเน้นแต่เชิงปริมาณมีใครมองลึกกันถึงคุณภาพกันบ้างไหม
ครูเพื่อศิษย์ความจริงใจทางการศึกษาจริงๆแล้วไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็นอะไร..หากคุณครูรักเด็กๆเหมือนรักลูกตัวเอง..ตั้งใจสอนศิษย์โดยไม่ต้องมีวิธีสอนทันสมัยอะไรก็ได้แต่มีความจริงใจเป็นที่ตั้ง..ไม่วุ่นวายกับกิจกรรมอันหลากหลายที่มากมายแต่ไม่ใช่ความจริงของชีวิต...เด็กๆเหมือนผ้าสีขาวแล้วแต่ครูจะแต่งแต้มให้เป็นสีใดการสอนจึงควรคนไม่ใช่สอนแต่เนื้อหา..ถึงเวลาแล้วหรือยังที่เราจะไม่ติดอยู่ในวังวนของการประเมินที่ทำให้วิชาชีพของเราตกต่ำ...ดิฉันคิดว่าความเป็นจริงอยู่ที่เด็กต่างๆหากเพราะเขาคือผลผลิตของเราที่ต้องใส่ใจเขามากกว่าสิ่งอื่นใด..ซึ่งในความเป็นจริงแม้ว่าเราจะไม่มีร่องรอยแฟ้มงานอะไรให้เขาประเมิน...แต่ลูกศิษย์เรามีคุณภาพก็นับว่าเป็นข้อมูลเชิงประจักษ์ที่ยิ่งใหญ่มิใช่หรือ...ถึงเวลาแล้วนะคะที่ควรจัดการศึกษาด้วยความจริงใจเพื่อศิษย์ของคุณครูทุกคนจะได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพที่น่าภาคภูมิใจ
จิตวิญญาณคนเป็นครู ยิ่งเก๋ายิ่งคิดถึงเด็ก มีเท่าไรก็ให้ศิษย์หมด ชื่นชม เป็นกำลังใจให้นะครับ
สวัสดีค่ะท่านผอ.
สวัสดีคะ พี่ครูปรีดา พูดได้ และคิดได้โดนใจสุมากเลย ที่ขณะนี้อาชีพครู ถูกผู้มึอำนาจทางการศึกษา สั่งให้ทำโน่นทำนี่ ให้เห็นผลว่าได้ทำตามสั่งในการพัฒนาการศึกษาแล้ว ทำให้ครูต้องทำงาน ทั้งวางแผนการสอน ทั้งส่งผลงานที่สั่งให้ทำ จึงทำให้ได้อย่างเสียอย่าง และครูมีภาระมากขึ้น เห็นครูแต่ละท่านโอดโอย เพื่อการพัฒนา
แต่ก็ขอให้คุณพี่ครูปรีดา อดทนซักนิดนะคะ เพราะรู้สึกว่า กำลังพัฒนา ตามแผนเศรษฐกิจของชาติ เน้นการปฏิรูปการศึกษา อยู่คะ มันเลยมีรูปแบบการพัฒนาการศึกหลากหลาย แม้แต่สุเอง มีอายุมากแล้วก็ยังเป็นเหยื่อของการพัฒนาเลย แต่ก็ดีคะ ได้มาเรียนรู้อะไรสมัยใหม่ของการพัฒนาศึกษาทำให้ได้มารู้จัก GTK รู้จักมาค้นหากูเกิ้ล ก็เนื่องจากต้องมาเรียนระดับปริญญา สาขาสหการวิทยาการ เพื่อการพัฒนาท้องถิ่น ในามมหาวิทยาลัยชีวิต มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร เพื่อนำความรู้ที่ได้ ไปเป็นผู้นำ ให้สมยุคคะ แต่ก็ได้ความรู้มากมายเลยคะ
ซึ่งมันทำให้ชีวิตของเราต้องทั้งทำงานแล้วต้องมาเรียนหนังสือ เพื่อการพัฒนาคะ
และหลังจากปฏิรูปการศึกษาแล้ว ก็ไม่รู้จะปฏิรูปอะไร ต่อไป ก็คงต้องเป็นไปตามกระแสคะ อดทนเอานะคะ เข้าใจคะ เพราะสามีที่บ้านก็เป็นครูคะ เห็นเบื่อเซ็งชีวิตการเป็นครูในบางครั้งเหมือนกัน ไม่ได้เกลียดการสอน หรือเกลียดนักเรียนนะคะ หรือขี้เกียจอะไร แต่คงเบื่อที่มีคำสั่งให้ทำโน่น ทำนี่ จนอยู่ในกรอบ เสียจนไม่ได้ทำนอกกรอบคะ
http://gotoknow.org/blog/lelaxy/308269 ไปลอยกระทงมาแล้วคะ มีความสุขเช่นกันนะคะ ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมนะคะ คุณพี่ครูปรีดา หายไปไหนคะ ตั้งนานคะ คิดถึงเหมือนกัน คงจะวุ่นวายกับการปฏิรูปครูด้วยหรือเปล่า
มาทักทายค่ะ มาชื่นชมคนเก่ง เดี๋ยวนี้ผู้หญิงจะครองโลกแล้วฮ่าๆๆๆ ชื่นชมความสามารถค่ะ ขอบคุณที่ไปเยี่ยมค่ะ รักมากมายค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่
ไม่เจอนานมากเลยนะคะ..คิดถึงค่ะ
น้องยังสอน ป.1 อยู่เหมือนเดิม
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ดาที่เคารพรัก
ไม่ได้มาทักทายพี่เสียนานเลยค่ะ มีเวลาน้อยลง แต่ยังคิดถึงพี่เช่นเดิมค่ะ
อ่านบันทึกนี้อย่างมีความสุข อ่านไปยิ้มไป... เห็นด้วยที่สุดเลยค่ะ....
ครูเพื่อศิษย์ความจริงใจทางการศึกษาจริงๆแล้วไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็นอะไร..หากคุณครูรักเด็กๆเหมือนรักลูกตัวเอง..ตั้งใจสอนศิษย์โดยไม่ต้องมีวิธีสอนทันสมัยอะไรก็ได้แต่มีความจริงใจเป็นที่ตั้ง..
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
คิดถึงพี่ค่ะ
(^___^)
หลานม่อนมาเติมกำลังใจให้คุณยายPreeda
หวัดดีคับ คุณครูป้าดา
กู๊ดดี้แวะมาเยี่ยม และมาเป็นกำลังใจให้คับ..
รักษาสุขภาพนะคับ..
สวัสดีค่ะ หนูเคยสอนสตรีวิทยา2 ค่ะ เมื่อปี 42 ยินดีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ดา
คิดถึงพีดานะจ้า ถึงจพหายดงียบไปแต่ใจก็ยังคิดถึงพี่ดาเสมอ
เหมือนลูกศิษย์กับครู
สวัสดีค่ะพี่Preedaคิดถึงพี่มากมากเลยนะคะ..พี่สบายดีนะคะ..รักคุณครูปรีดาจัง
มาให้กำลังพี่ครู
ก่อนไปนอนค่ะ
รักษาสุขภาพด้วย
สัวสดีค่ะ...ขอขอบคุณทุกท่านที่ห่วงใยและระลึกถึง
สวัสดีวันพ่อแห่งชาติค่ะพี่ดา
มาทักทาย เยื่ยมเยือนด้วยความระลึกถึงอย่างยิ่งค่ะ
รักษาสุขภาพมาก ๆ นะคะ
อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ๆ
ระลึกถึงพี่ด้วยรอยยิ้มเสมอค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่Preedaรักและคิดถึงพี่ปรีดาเสมอ(จริงๆนะคะ)อบอุ่นเสมอเมื่อพี่แวะไปเยี่ยมค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ดา
ขอบคุณมากค่ะที่แวะเวียนไปทักทายกัน
ขอให้พี่ดามีความสุขสมหวังกับปีใหม่ที่ใกล้มาถึงนี้นะคะ
^__^
สวัสดีค่ะ พี่ปรีดา
มาให้กำลังใจ พร้อมกับมาอ่านบันทึกค่ะ