ธรรมชาติซับซ้อนเท่าที่จำเป็น

แลนก ชมบัวที่ ทะเลน้อย

กระดาษเปรียบเหมือนเซนเซอร์กล้อง แสงเปรียบเหมือน ดินสอสี หรือสีน้ำ เมื่อเกิดการบันทึกภาพ ก็เปรียบเหมือนกำลังวาดภาพ จินตนาการต่างๆ ลงกระดาษ แสงมากไป ก็อาจจะลงสีหนักมือไปหน่อย แสงน้อยไปก็อาจจะลงสีจางไปนิด..หากแต่เพียงเราเข้าใจในสิ่งที่เรากำลังวาด เชื่อว่าเราจะวาดภาพเหล่านั้นทุกๆ ภาพ ด้วยความพอดีและลงตัว อย่าลืมฝึกวาดภาพ ระบายสี กันเยอะๆ นะครับ....ด้วยรัก ห่วงใย และปรารถนาดีจาก “สายใยแห่งแสงแรก”

 

 

 

 เริ่มด้วยการจิบน้ำ หรือกาแฟถ้วยโปรด...หลับตาสักครู่นิ่งๆ..สูดลมหายใจเข้าออกพอประมาณให้รู้สึกผ่อนคลาย ค่อยๆ ลืมตา...แล้วยิ้มสู้...ใครจะด่า ใครจะว่า ใครจะโกรธ ใครจะหัวเสีย...ยิ้มอย่างเดียว...(ดูเหมือนว่าจะบ้า...) แต่จริงๆ แล้ว เรากำลังต่อสู้กับปัญหารอบตัวที่ไม่มีวันจบสิ้น ถ้าเรามั่วแต่ปล่อยให้มันชนะเรา...เราจะไม่เคยเห็นใบหน้ายิ้มแย้ม แจ่มใส มีความสุขในตัวของเราเลย...ลองดูครับ...ด้วยความรัก ห่วงใย และปรารถนาดีจาก "สายใยแห่งแสงแรก"

 

 

ฝันหวาน ฝันค้าง ฝันลมๆ แล้งๆ ฝันว่า...หลายคนคงมีความฝัน...ฝันทุกครั้งก็อยากอยู่กับมันนานๆ เพราะดูเหมือนว่า มันเกิดขึ้นจริงๆ แต่พอตื่นจากฝันก็พลันหายไป..แต่ความฝันบางอย่างก็มีความแน่วแน่ ตั้งใจ ที่จะไปให้ถึงฝันให้ได้ แม้จะต้องแลกมาด้วยแรงกาย กำลัง ทุนทรัพย์...จะมีสักกี่คนที่ไปถึงฝันโดยไม่ล้มเลิกความตั้งใจ...แล้วเราจะทำอย่างไรให้ฝันของเราไม่ล้มเหลว และสมหวัง..สิ่งเดียวก็คือตื่นจากฝันและตั้งใจ อดทน ทำฝันให้เป็นจริง.....ด้วยรัก ห่วงใย และปรารถนาดีจาก “สายใยแห่งแสงแรก”

 

 

 เมื่อทำอะไรอย่างหนึ่งอยู่เป็นประจำ ซ้ำซาก จนเกิดความชำนาญ เกิดประสบการณ์ ย่อมจะทำให้เกิดความคิดที่อยากจะเปลี่ยนไปทำอีกสิ่งหนึ่ง หากสิ่งนั้นท้าทาย..และสามารถสร้างผลงานได้ไม่ยาก..แต่การเปลี่ยนแปลงอะไรสักอย่างต้องใช้เวลา ความขยัน อดทน..แล้ววันนี้เราพร้อมจะเปลี่ยนแปลงบางสิ่งในชีวิตของเราบ้างหรือไม่ครับ...ด้วยความห่วงใยและปรารถนาดีจาก “สายใยแห่งแสงแรก”

 

 

 หากเราสังเกตกล้องของผู้มีประสบการณ์มากมาย เราจะเห็นสิ่งสึกหรอรอบๆ เป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงการใช้งานอย่างหนัก และผ่านสิ่งต่างๆมามากมาย หากอุปกรณ์เหล่านี้สามารถเล่าเรื่องได้...คงมีสิ่งดีๆ ที่ถ่ายทอดให้เราได้ฟังมากมายเช่นกัน...วันนี้ถ้าเราเป็นเจ้าของกล้องสักตัว...เราจะเริ่มต้นกับมันด้วยประสบการณ์แบบไหนกันบ้างครับ..ว่างๆ ก็มาเล่าให้ฟังบ้างนะครับ......ด้วยความห่วงใยและปรารถนาดีจาก “สายใยแห่งแสงแรก”

 

 

 หากย้อนไปดูเมื่อตอนเป็นเด็กๆ ช่างมีความสุข มีแต่รอยยิ้ม โกรธง่ายหายเร็ว ไม่ต้องกังวลเรื่องมากมาย แต่พอโตขึ้นกลับมีแต่เรื่องต้องรับผิดชอบ มีแต่ปัญหา เรื่องไร้สาระ หารอยยิ้มและความสุขแทบไม่ได้เลย มันเป็นเพราะอะไร คำตอบคงมีมากมาย แต่สิ่งสำคัญคือ รอยยิ้มและความสุขเหมือนตอนเป็นเด็กยังคงอยู่หรือมันเลือนลางจางหายไปแล้ว ลองถามตัวเองดูนะครับ.....ด้วยรัก ห่วงใย และปรารถนาดีจาก “สายใยแห่งแสงแรก”

 

 

การทำอะไรให้กับใครสักคน หรือทำอะไรที่ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน (ให้กันฟรีๆ) สำหรับผู้ที่ได้รับนั้น บ้างก็ได้ประโยชน์มากมาย บ้างก็ได้แต่อิจฉาและไม่เห็นความสำคัญ แต่สิ่งหนึ่งที่ผู้ทำอยากได้นั่นก็คือกำลังใจ ความคาดหวังบางอย่างจากคนรับจนต้องตกเป็น นักโทษของความคาดหวัง...ดังนั้นหากคิดจะทำอะไรให้ใครอย่างดีที่สุดแล้วนั้น เผื่อใจไว้นิดอย่าคาดหวังมากเกินไปจนต้องเป็นทุกข์และตกเป็นนักโทษนะครับ ..ด้วยความรัก ห่วงใย และปรารถนาดีจาก "สายใยแห่งแสงแรก"

 

 

 ภาพทุกภาพที่ถูกบันทึกด้วยกล้องหลากหลายชนิด.และได้ผ่านกระบวนการตกแต่งภาพเพื่อให้มีความสวยงาม...เป็นเหมือนคนที่ได้รับการตกแต่ง..แต่ยังมีภาพอีกหลายหมื่น หลายแสน หลานล้านที่ยังถูกเก็บไว้โดยไม่ได้มีการนำมาขัดเกลา..ตกแต่ง... แต่สำหรับตัวเราเอง เราได้บทเเรียน หรือเรียนรู้อะไรบ้างจากภาพเหล่านั้นที่ถูกเก็บไว้นาน...จนลืม.......ด้วยรัก ห่วงใย และปรารถนาดีจาก “สายใยแห่งแสงแรก”

 

 

 การออกแบบกล้องแต่ละชนิด แต่ละรุ่น ต้องผ่านกระบวนการและเทคโนโลยีอันซับซ้อน เพื่อให้กล้องรุ่นนั้นๆ มีการทำงานอย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด ทุกๆ ปุ่มควบคุมการทำงานก็ได้ถูกออกแบบไว้เพื่อการใช้งานที่สะดวก สบายของผู้ใช้ แต่วันนี้เราได้เรียนรู้วิธีการใช้งานในทุกๆ ปุ่ม ทุกๆ ฟังก์ชันกันแล้วหรือยังครับ หากยังรีบกลับไปอ่านคู่มือเพราะนั่นคือกลยุทธที่จะทำให้เราได้ภาพสวยๆ ดีๆ แบบไม่คาดฝัน...ด้วยความรัก ห่วงใย และปรารถนาดีจาก "สายใยแห่งแสงแรก"

 

 

รู้มาก กับ มากด้วยความรู้...มีความต่างกัน รู้มาก พูดมาก โม้มาก..แต่ทำไม่ค่อยได้ กับ รู้มาก ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยสอน...ส่วนใหญ่จะตายอยู่กับตัวเอง...แต่จะมีกี่คนที่รู้มาก พูดน้อย สอนเยอะ ชอบแบ่งปัน...ทำอย่างไรเราถึงจะสามารถเป็นได้ในแบบหลัง..ทางเดียวคือต้อง ศึกษาค้นคว้า อ่านๆๆๆ ปฎิบัติๆๆๆ จดจำ เก็บเกี่ยว เรียนรู้ตลอดเวลา เมื่อคิดว่าความรู้ที่ได้มันเริ่มอัดแน่น...เมื่อนั้นเราก็อยากจะถ่ายทอด บอกเล่า สิ่งต่างๆได้อย่างสนุกสนาน.......ด้วยรัก ห่วงใย และปรารถนาดีจาก “สายใยแห่งแสงแรก”

 

 

การเลือกสิ่งที่เหมาะสมสำหรับการบันทึกภาพ ดูเหมือนจะเป็นเรื่องไม่ง่าย เพราะปัจจุบันมีอุปกรณ์ให้เลือกมากมาย หลากหลายแบบ หลายรุ่น มีข้อดี และข้อด้อยต่างกันไป ซึ่งต้องแลกสิ่งเหล่านั้นมาด้วยเงินเป็นจำนวนไม่น้อยทีเดียว...คำถามที่มักจะเกิดขึ้นภายในใจของเราก็คือ อันไหนละที่เหมาะสมกับตัวเรา คำตอบในข้อนี้ทุกๆ คนย่อมรู้ดี...มั่นดูแลรักษาอุปกรณ์ของเราให้พร้อมใช้งานอยู่เสมอนะครับ...ด้วยความรักและปรารถนาดีจาก “สายใยแห่งแสงแรก”

 

 

 การจัดสรรเวลาที่ลงตัวช่วยให้การทำงานของเราในหนึ่งวันสำเร็จครบทุกอย่างที่ตั้งใจไว้ หรืออาจจะเสร็จเกือบทั้งหมด...ถ้าเราไม่บริหารเรื่องเวลาให้ดี...โอกาสอันดีก็จะพลอยเสียตามไปด้วย...ถ้าอยากได้ภาพพระอาทิตย์ขึ้นก็ต้องตื่นแต่เช้าตรู่...แต่เราอาจจะคิดว่า...พระอาทิตย์ไม่ได้ขึ้นครั้งเดียว พรุ่งนี้ถ่ายใหม่ก็ได้...นั่นก็เป็นเพราะว่าเราปล่อยให้เวลาผ่านไป..ภาพที่เห็นได้ในแต่ละวันย่อมไม่ซ้ำกับวันอื่นๆ เลย.......ด้วยความรักและปรารถนาดีจาก “สายใยแห่งแสงแรก”

 

  

ความสุขของผู้ที่ชอบบันทึกภาพอยู่ตลอดเวลาคือ การได้พกพาอุปกรณ์คู่ใจไปกับตัวทุกๆที่ ย่อมจะทำให้เราได้ภาพอันน่าประทับใจ พร้อมกับความสุขเล็กๆ ติดตัวกลับมาทุกครั้งไป...แต่บ่อยครั้งเราก็มองว่ามันเป็นภาระหนัก (แบกหนัก) ให้กับตัวเอง...ทุกครั้งที่ได้เห็นสิ่งที่สวยงามในโลกนี้..ย่อมเกิดขึ้นไม่บ่อยและไม่ซ้ำ และมีเพียงโอกาสเดียวเท่านั้น..คงต้องถามใจเราเองว่า อยากจะได้อะไรที่แตกต่างในภาพของเราบ้างหรือเปล่า.......ด้วยความห่วงใยและปรารถนาดีจาก “สายใยแห่งแสงแรก”

 

 

 

 

แสงตะวันสาดส่องตั้งแต่เช้า จรดเย็นนั้น จะทำให้เราได้มองเห็นสิ่งต่างๆ ค่อยๆ ชัดเจนขึ้นและเมื่อนั้นทุกๆ ชีวิตก็เริ่มกิจกรรมกันมากมาย ความวุ่นวาย ความรีบร้อน ความสับสน ความโมโห ความโกรธ ทำไมต้องเป็นอย่างนั้น เพราะว่าทุกวันนี้เราต้องแข่งขัน หรือว่าเราต้องต่อสู้เพื่อจะมีชีวิตรอดได้..หากคำตอบเหล่านี้ไม่ใช่สำหรับตัวเรา แล้วทำไมโลกทุกวันนี้ทุกได้เป็นแบบนั้น เพื่ออะไร เพื่อใคร และทำไม..ขอให้เรามีความสุขกับวันนี้และแบ่งปันให้คนรอบข้างด้วยนะครับ......ด้วยความรักและห่วงใยจาก “สายใยแห่งแสงแรก”

 

 

ขอบคุณเจ้าของข้อความ “สายใยแห่งแสงแรก”