หลังจากได้มีโอกาสกลับบ้านรอบนี้ มีข่าวดีว่าพี่ชายจะขออนุญาตที่บ้าน เข้าสู่ร่มแห่งพระธรรม ตามคำแนะนำ ที่พี่ Ka-Poomได้เมตตาชี้แนะ ความเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศในบ้านดูอบอุ่นอบอวลมากขึ้น แม่บรรจงเลือกชุดขาว ให้พี่ชาย 3-4 ชุด ลงมือซักเอง รีดเอง อย่างมีความสุข ไม่รู้ซิค่ะ หนูก็บอกไม่ถูก แม่ดูมีความสุข ทั้ง ๆ ที่แม่ก็ไม่ได้พูด ไม่ได้หัวเราะ แต่หนูรู้ว่าแม่ มีความสุข แม่วางภาระทุกอย่างลง ไม่มีห่วงว่าใครจะขายของ ไม่มีห่วงใด ๆ ทั้งสิ้น เสมือนชีวิตแม่ มีอยู่เพื่อเตรียมของให้พี่ชายไปอยู่วัด เพื่อรอวันบวชเท่านั้น
เป็นความรู้สึกที่หนูเห็นแล้ว น้ำตาคลอ เสื้อขาวตัวแล้วตัวเล่า ค่อย ๆ ถูกเเขวนอย่างเรียบร้อย ไฟฉาย เทียน ไฟแช็ค สิ่งของจำเป็นต่าง ๆ ถูกเตรียมลงกระเป๋าผ้าใบเล็กที่บรรจุความรักและความห่วงใยของแม่ หนูมาทราบทีหลังจากพ่อว่า แม่ใช้เวลามากกว่าสามวัน ในการบรรจงเตรียมสิ่งเหล่านี้ แม่ดูมีความสุขมาก
กราบขอบพระคุณพี่ปุ๋มที่เมตตาบอกทางสว่าง เป็นการเริ่มต้นแห่งความงดงามในครอบครัวจริง ๆ ค่ะ
สาธุ...สาธุ...สาธุ