คนไทยหรือเปล่า
อย่าถามว่าเป็นคนไทยหรือเปล่า
ข่าวหน้าหนึ่ง หรือข่าวฮอตฮิตจากโทรทัศน์ ที่สร้างกระแสข่าวจนดัง เช่น น้องเคอิโงะ น้องมารวย น้องหม่อง ฯลฯ และอีกหลายคนที่มีความดังคนละแบบ คนแรกเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น
คนที่สองลูกคนภูเขาพ่อแม่ไม่ได้แจ้งเกิดเป็นเด็กไร้สัญชาติ เรียนโรงเรียนในไทยเรา อ่าน เขียนภาษาไทยได้ดีทีเดียว แถมยังมีโชควาสนาทายชื่อหมีแพนด้าจนได้รางวัลได้ไปเที่ยวเมืองจีนพร้อมเงินรางวัล แต่ออกนอกประเทศไม่ได้ จนต้องมีการร้องเรียนขอความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่ว่าเป็นลูกคนภูเขาเกิดในไทยจริง ส่วนน้องหม่องรู้ชัดเจนเป็นลูกแรงงานพม่าที่มารับจ้างทำกินในบ้านเรา เกิดในไทยเรียนหนังสือโรงเรียนไทยเรา ซึ่งเด็กชายหม่องชนะเลิศการพับ และร่อนเครื่องบินกระดาษ เป็นตัวแทนของประเทศไทยไปแข่งขันที่ญี่ปุ่นจากความช่วยเหลือของผู้ใหญ่ที่มีอำนาจ ในการให้เข้าออกต่างประเทศได้ จนสามารถคว้ารางวัลชนะเลิศประเภททีม และรางวัลที่ 3 ประเภทบุคคล สร้างชื่อเสียงให้ประเทศไทย จนหน่วยงานใหญ่และผู้ใหญ่ท่านหนึ่งบอกจะดูแลให้เรียนจนจบด๊อกเตอร์(ปริญญาเอก) และอาจพิจารณาให้สัญชาติไทยแก่น้องหม่อง (บางคนคิดว่าต๊าย..เด็กไทยเก่งๆหายไปไหนหมดนะ ไปขายพวงมาลัยอยู่ริมทางถนน หรืออยู่ในสลัม แหล่งมั่วสุมยาเสพติด ฯลฯ กันอยู่)
นี่เป็นเพียงแค่กรณีตัวอย่างน้อยนิดในบ้านเมืองเรา(ประเทศไทย)ยังมีลูกครึ่ง ลูกต่างด้าว หรือแม้แต่พ่อแม่คนไทยแท้ๆ ที่อาศัยอยู่ในประเทศไทย ยากจน ไม่มีความรู้ ไม่มีอาชีพร่อนเร่ รับจ้างหาเช้ากินค่ำ มีลูกแล้วไม่ได้แจ้งเกิดเป็นคนเถื่อน อาศัยอยู่ในบ้านเมืองเราอีกจำนวนมาก หากจะเปรียบเทียบคนรวย คนที่มีความรู้ กับคนจนใช้แรงงานหาเช้ากินค่ำแล้ว คนรวยมีความรู้ ชนชั้นกลาง มีความรู้ความสามารถ มีเพียงอัตราส่วนอาจไม่ถึงหนึ่งในสี่ส่วนของคนจนก็กล่าวได้
ผู้เขียนเคยพบบทสัมภาษณ์ของเศรษฐีไทยท่านหนึ่งที่มีแนวคิดว่าคนในประเทศเรา หากไม่คิดยึดติดว่า คนในประเทศไทยเราต้องเป็นคนไทยเท่านั้น ต้องใจกว้างเปิดโอกาส ให้คนต่างชาติที่มีเงินมากๆ เอาแค่คนละ 10-20 ล้าน โดยต้องคัดเลือกคนที่มีคุณภาพมาลงทุนทำกิจการที่สุจริต สามารถมาสร้างงาน สร้างรายได้ ส่งออก ได้เงินตราต่างประเทศให้คนในชาติเราได้ ดีกว่าไปกู้ต่างชาติมาพัฒนาเศรษฐกิจอีก (เพราะเงินในชาติแจกคนจนหมดไปแล้วเจ็ดหมื่นล้าน หวังให้คนไทยได้จับจ่ายใช้สอยสร้างเศรษฐกิจที่ซบเซาให้ดีขึ้น โดยไม่ได้คิดว่า สอนคนให้รู้จักหาปลา ดีกว่าปล่อยให้เขาคอยรับปลาจากเราเพียงฝ่ายเดียว ) เพราะทุกวันนี้คนต่างชาติที่เข้ามาทำมาหากินในบ้านเราที่ร่ำรวยได้เงินทองเหลือกินเหลือใช้ บางคนยังรู้คุณประเทศ ให้และช่วยเหลือคนในประเทศเราที่ตกทุกข์ได้ยากอีกหลายคน ผิดกับคนไทยแท้ๆ ที่ร่ำรวยเอาแต่ได้และไม่เคยตอบแทนคุณแผ่นดินเกิดเลย(มีมากด้วย)
เคยมีคนตั้งคำถามว่าหากคนต่างชาติเข้ามาทำมาหากินในไทย แล้วอีกหน่อยคนต่างชาติมิต้องเป็นเจ้าของกิจการ ที่ไร่ที่นา ที่ทำกินของคนไทยหรือ และก็มีผู้ตอบว่าถามว่าคนไทยคือใคร ? คนไทยคือขอม มอญ ละว้า จีน ฝรั่ง หรือ? ใครตอบได้บ้าง ..ทุกวันนี้ก็เป็นที่รู้อยู่คนไทยแท้ๆเต็มร้อยหายากเต็มที ที่มีอยู่ลูกครึ่งเต็มบ้านเมือง ไทยจีน ไทยลาว ไทยเขมร ไทยพม่า ไทยญี่ปุ่น ไทยกะเหรี่ยง ไทยฝรั่ง ฯลฯเรียกว่ามีครบทุกชาติได้ บางหมู่บ้านเดินไปไหนมีแต่ฝรั่งหัวแดงทั้งนั้นที่เข้ามาอาศัยอยู่กับภรรยาไทย โดยนำเงินเข้ามาใช้สอยจับจ่ายในบ้านเรา แล้วคุณจะไปกลัวอะไรว่าจะโดนกลืนชาติ กลัวคนต่างชาติเข้ามาทำกิจการในบ้านเราหมด คุณน่าจะกลัวว่าจะไม่มีงานทำ ไม่เงินใช้ ดีกว่านะ เพราะอย่างงั้นอย่าไปถามเลยว่าเป็นคนไทยหรือเปล่า เอาเป็นว่าคุณเป็นคนดีหรือเปล่า คุณร่ำรวยแล้วคุณเคยตอบแทนแผ่นดินที่คุณอาศัยอยู่อย่างไรบ้าง คุณเคยช่วยเหลือเพื่อนร่วมชาติคุณอย่างไรบ้าง คุณเคยให้โอกาสคนที่แย่กว่าคุณอย่างไรบ้าง ลองถามใจคุณบ้างซิ ก่อนที่จะร้องแรกแหกปากเลือดรักชาติจริงหรือเท็จ ?
ดีครับผมชอบ