ภายใต้ฐานคิดในเรื่องการพัฒนาคุณภาพชีวิตประชากรที่แตกต่างกัน บางคนเชื่อมั่นในระบบโครงสร้างหน้าที่ทางสังคม บางคนเชื่อมั่นในมิติความเป็นมนุษย์ และบางคนก็เชื่อว่าการพัฒนานั้นคงต้องมองทั้งสองมิตินะครับ...
และหากเรามองว่าการพัฒนาต้องเริ่มจาก "มิติความเป็นมนุษย์" ก่อน และเราต้องสร้างกระบวนการเรียนรู้ให้เกิดขึ้นให้ผู้คนในสังคม มีสองคำถามที่น่าสนใจจาก บันทึก คุณกะปุ๋ม บันทึกนี้ มาให้ชวนคิดครับ...
เราศรัทธาต่อธรรมชาติแค่ไหน เมื่อเราขับเคลื่อนเรื่องการสร้างความรู้ ?
แล้วเรารู้จัก “มนุษย์” มากน้อยแค่ไหน?
สำหรับผมแล้วผมมองว่าการพัฒนาที่แท้จริงหรือการพัฒนาที่ยั่งยืนจะเกิดขึ้นได้ต้องเกิดขึ้นจากการพัฒนาในทุก ๆ ภาคส่วนอย่างเป็นองค์รวมนะครับ ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ สังคม การเมือง วัฒนธรรม และต้องไม่มองข้ามมิติ "ความสุข" ของประชาชนในประเทศด้วยนะครับ...
หากจะมองมิติการพัฒนาในระดับมหภาค ปัจจัยที่สำคัญคือเรื่องของนโยบายของภาครัฐ ซึ่งนโยบายเหล่านี้ก็เกิดขึ้นจากฐานคิดที่แตกต่างกันของผู้ที่มีหน้าที่และมีความรับผิดชอบในการกำหนดนโยบายนะครับ ว่าเขามีมุมมองในเรื่องเหล่านี้อย่างไร...
แต่ถึงอย่างไรเราในฐานะพลเมืองของสังคม คงต้องมีหน้าที่ในการช่วยกันขับเคลื่อนสังคมของเราไปด้วยกันนะครับ เริ่มต้นที่ระดับปัจเจกคือเริ่มต้นที่การพัฒนาตัวเรา ครอบครัวเรา และผู้คนที่รอบข้างตัวเรานะครับ หากทุกภาคส่วนเต็มที่และเต็มใจในการทำหน้าที่ของตนเอง สังคมไทยของเราคงจะขับเคลื่อนไปสู่ทิศทางที่ดีขึ้นได้สักวันนะครับ...
มองทั้ภายใต้ฐานคิดในเรื่องการพัฒนาคุณภาพชีวิตประชากรที่แตกต่างกัน บางคนเชื่อมั่นในระบบโครงสร้างหน้าที่ทางสังคม บางคนเชื่อมั่นในมิติความเป็นมนุษย์ และบางคนก็เชื่อว่าการพัฒนานั้นคงต้องงสองมิตินะครับ...
ดูเหมือนคุณตีกรอบความคิดว่า มนุษย์คิดตามคุณได้เท่านี้เอง
คุณตีกรอบความคิดคนอื่นต่ำเกินไปหรือเปล่าคะ
มนุษย์เราคิดมากกว่าที่คุณตีกรอบไว้มากมายนะคะ
สำหรับความคิดของแหวนไม่ได้คิดในกรอบที่คุณขีดไว้เลย
และไม่เคยคิดถึงเรื่องแบบนี้เสียด้วยซ้ำ
เพราะในชีวิตคนเราจะคิดแต่สิ่งที่ใกล้ตัวก่อน
และคิดในสิ่งที่อยากจะทำในชีวิต
และคิดว่าอยากจะทำอย่างไรอะไรให้สังคม
และอยากจะมีความสุขที่ไม่ต้องพึ่งใครคะ
แลกเปลี่ยนเรียนรู้นะคะ ; )
ครับ... คุณ น.ส. ดวงกมล แหวน รัตนกุล
ผมอธิบายภายใต้แนวคิดทฤษฎีหลักทางสังคมครับ...
และผมใช้คำว่า "บางคน" ซึ่งย่อมไม่ได้หมายความรวมถึงทุกคนนะครับ...
ยินดีสำหรับความคิดต่างเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับผม...
เพราะความต่างจึงเกิดการสร้างสรรค์นะครับ...
ขอบคุณครับผม...
มาอ่านค่ะ อ่านแล้วทำให้รู้มากขึ้นนะค่ะ
ครับ... คุณ ศรีวิรัตน์
ขอบคุณมากนะครับที่ติดตามอ่าน...
ครับ... คุณ °o.O ปลายฟ้า O.o°
ขอบคุณมากครับ...
สวัสดีค่ะ...Vij เห็นด้วยว่าการพัฒนาต้องอาศัยปัจจัยจากหลาย ๆ มิติ...แต่หากให้แคบลงสักนิด Vij มองว่าการพัฒนาใด ๆ ก็แล้วต้องอาศัยความร่วมมือจากคนในสังคมเป็นตัวขับเคลื่อนค่ะ...ดังนั้น มนุษย์จึงจำเป็นต้องเข้าใจและเข้าถึงมนุษย์ >> การเข้าไปนั่งอยู่กลางใจคนเหล่านั้นหรือเรียกว่า "การบริหารคน" >> ก่อเกิดการพัฒนาสู่การเปลี่ยนแปลงใหม่...ช้าหน่อยแต่ยั่งยืนค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ
ครับ... คุณ Vij
เห็นด้วยเลยครับ...
การพัฒนา "คน" แม้ต้องใช้เวลานาน แต่ว่า "ยั่งยืน" นะครับ...
ขอบคุณมากครับ...
ครับ... พี่ เกด เกศนี บุณยวัฒนางกุล
ขอบคุณเช่นกันครับ...
มาซึมซับความแตกต่างของวิธีคิด
คือความงดงามที่หลากหลายของสรรพสิ่งคะ
ร่วมกันคิดในฐานะพลเมืองของสังคม
คิดดูแล้วก็เห็นด้วยกับ Mr.Direct ค่ะว่าภายใต้ฐานคิดในเรื่องการพัฒนาคุณภาพชีวิตประชากรที่แตกต่างกัน บางคนเชื่อมั่นในระบบโครงสร้างหน้าที่ทางสังคม บางคนเชื่อมั่นในมิติความเป็นมนุษย์ และบางคนก็เชื่อว่าการพัฒนานั้นคงต้องมองทั้งสองมิติ
ขอบคุณค่ะ
ครับ... น้อง lukpla
เป็นอีกหน้าที่หนึ่งของพลเมืองในสังคมนะครับ...
ร่วมด้วยช่วยกันสังคมเราจะได้น่าอยู่นะครับ...
ขอบคุณมากครับ...