ของฝากจากสุเหร่า : ความด่างพร้อยของความดี

เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา  ตอนหนึ่งของคำสอนหลังการละหมาดร่วมกัน  กล่าวถึง "ผลบุญ" ที่เราเพียรพยายามทำ  พยามสร้างด้วยความลำบาก  แต่ใช่ว่าเราจะได้ผลตอบแทนแบบเต็มร้อยเปอร์เซนต์   เพราะอะไร?

คำสอนที่น่าสนใจ กล่าวถึง ความบกพร่อง ความด่างพร้อย จุดตำหนิเล็กๆน้อยของการทำความดี   ที่คนมักจะมองข้าม   มักคิดว่าทำดีแล้ว  เราจะได้ดีเต็มที่  แต่หาเป็นอย่างนั้นไม่

จุดหนึ่ง คือ  การตั้งจิตอธิฐานก่อนลงมือทำความดี (การเนียต ในภาษาอิสลาม) หากว่าตั้งใจว่าความดีที่เราทำนั้น เพื่อให้เป็นที่โปรดปรานของพระองค์อัลเลาะห์ (ซ.บ.)  เราก็จะได้ผลบุญมาก  แต่ถ้าความตั้งใจของเรานั้น  เราทำดีเพื่อ ให้คนอื่นเห็นความดีของเรา เห็นว่าเราเป็นคนดี ถ้าตั้งจิต ตั้งใจอย่างนี้ละก็  "ผลบุญ"  ที่จะตอบแทนเรานั้นลดคุณค่าของมันลงอย่างน่าเสียดาย   เช่น  เราทำทาน บริจาคทาน (ซากาต) ให้คนยากจน  แล้วพอถึงคราวเราลำบาก หรือต้องการความช่วยเหลือใดๆ  เราคิดว่า คนที่เราเคยบริจาค เคยช่วยเหลือไปนั้น ต้องกลับมาตอบแทนเรา   เพียงแค่คิดเท่านั้น  คุณค่าของผลบุญก็จะลดลงทันที