ผมกลับมานอนบ้านที่ปัตตานี จึงคิดออกว่ามีเรื่องที่อยากจะเขียนถึงนานแล้ว แต่ไม่มีหลักฐานเป็นรูปถ่ายให้เห็นเข้าใจง่ายๆ
คราวนี้เลยสบโอกาสใช้กล้องในโทรศํพท์มือถือถ่ายรูปมาฟ้อง.. เฟอร์นิเจอร์ลำเอียง
ห้องนอนผมที่บ้าน บานตู้ทุกใบในห้องจะทำบังใบเอาไว้ที่บานตู้ด้านซ้ายแบบในภาพข้างบนอย่าง เรียบร้อยสวยงาม แต่..มันกลับสร้างความเหลื่อมล้ำในการใช้งานระหว่างคนถนัดขวาและถนัดซ้าย
ถ้าเราใช้มือขวาเปิดตู้ บานตู้จะเปิดออกได้อย่างสบายๆ แต่ถ้าใช้มือซ้าย จะประสบเหตุการณ์อย่างในภาพข้างล่าง บังใบบานตู้ด้ายซ้ายจะขัดกับบานตู้ด้านขวา ทำให้เปิดตู้ยากขึ้นอึดนึง หรือถ้าจะใช้มือซ้ายเอื้อมข้ามไปเปิดบานตู้ด้านขวาก่อน ก็จะไม่ถนัดอีก
ผมจำประสบการณ์ตอนนี้ได้ฝังใจ พอมีโอกาสสร้างบ้านตัวเองที่หาดใหญ่ ผมจึงย้ำนักย้ำหนากับช่างว่า ไม่ต้องทำบังใบบ้านตู้ทุกบานในบ้านผม
ตอนแรกคิดจะทำบังใบบานตู้ไว้ด้านขวาด้วยซ้ำ ให้มันรู้กันไปเลยว่า เจ้าของบ้านนี้ถนัดซ้าย..
คิดถึงนะคะ
ความลำบากของคนถนัดซ้ายจริงๆ ครับ สมัยก่อนเตารีด สายไฟของมันจะทำให้คนถนัดซ้ายรีดไม่สะดวกครับ จำได้ว่าในคู่มือของเตารีดยี่ห้อหนึ่ง แนะไว้หากถนัดซ้ายให้เปลี่ยนเองได้ (แต่ลำบากหน่อย) ดีว่าสมัยนี้สายไฟส่วนใหญ่ไปอยู่กึ่งกลางตอนท้ายของเตารีดแทน
สวัสดีค่ะ
อาจารย์ขา หายไปไหนซะนาน คิดถึงค่ะ มาอีกทีพร้อมกับอาการบ่นเล็กน้อยกับความถนัดซ้ายของตัวเอง
กุ้งเคยเจอเพื่อนที่ถนัดซ้าย เวลาจะทานข้าวถ้าเขานั่งกับคนที่ถนัดขวา จะลำบากกว่าจะหาที่ลงได้ เดินวนไปเวียนมา
คิดถึงอาจารย์หมอเต็มค่ะ
อย่างนี้ต้องฟ้องศาลปกครองครับ :))
เห็นบทความแล้วให้นึกถึงเด็กน้อยค่ะ
ครูต้อยเห็นเด็กถนัดซ้ายเขียนหนังสือสวย แต่การนั่งมักขัดกับคนถนัดขวา
จึงแนะนำให้นั่งริมซ้ายเวลาเขียนหนังสือที่โต๊ะเรียนค่ะ
แต่คุณครูที่มีความถนัดซ้ายเวลาเขียนกระดานนี้ไม่เหมาะกับนักเรียนที่อ่านตามข้อความที่ครูเขียนเลยนะคะ เพราะคุณครูต้องเขียนไปทางขวาจึงบังตัวหนังสือ