กลับมานั่งพิมพ์งานได้อีกครั้ง..หลังจากหยุดพักรักษา..กระดูกสันหลังไป
ถึง 10 วันเต็ม!
มาครานี้..อยากอัพเดต การวิจัยแบบมีส่วนร่วมค่ะ..บางครั้งเราอาจหลีกหนีความจำเจมาทำวิจัยที่..ค่อนข้างจะมีชีวิต
ชีวา..อาจเป็นทางออกของคนที่กำลังเซ็งๆอยู่ก็ได้นะ
เริ่มต้นที่..ทำความรู้จักก่อน..
การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเป็นการวิจัยประยุกต์ที่ใช้ข้อมูลเชิงคุณภาพมาก
แต่มีปรัชญาการวิจัยเฉพาะของตนเอง ภายใต้กระบวนทัศน์การวิพากษ์
(critical paradigm) ซึ่งก็หมายถึงการอภิปรายถกเถียง เพื่อแก้ไขปัญหา
หรือหาข้อยุติจากกลุ่มเพื่อนำไปสู่สิ่งที่ดีกว่า
ปรัชญาของการวิจัยแบบนี้คือมุ่งให้กลุ่มเป้าหมายที่เข้าไปศึกษาดีขึ้นกว่าเดิม
โดยกลุ่มตัวอย่างที่เข้าไปศึกษามีส่วนร่วมกับนักวิจัยทุกขั้นตอนอย่างเท่าเทียม
มีการเรียนรู้ร่วมกันผ่านกระบวนการปฏิบัติในสนามวิจัยที่ไม่ยึดติดกับทฤษฎี
ด้วยความเชื่อในความสามารถของมนุษย์ที่จะทำงานร่วมกันเพื่อตัดสินใจ
และกระทำ..อย่างเท่าเทียมกัน
นักวิจัยมิได้มีบทบาทเป็นผู้วิจัยเท่านั้น
หากแต่ยังมีบทบาทสำคัญในการเป็นผู้ร่วมเรียนรู้ ( Researcher as
Learner)
ไปกับกลุ่มตัวอย่างในการปรับปรุงสภาวะที่เห็นพ้องต้องกันให้ดีขึ้น
รวมทั้งเป็นผู้กระตุ้นให้เกิดการสะท้อน การปฏิบัติการไปสู่การเรียนรู้
และปรับปรุงการปฏิบัตการจนกว่าจะบรรลุเป้าหมายที่ต้องการร่วมกัน
ต่อไปเรามาดูชั้นตอนการวิจัยกันค่ะ
1.
ศึกษาบริบทโจทย์วิจัยและบริบทชุมชนที่เกี่ยวข้อง
2.ค้นหาปัญหาสำคัญในโจทย์วิจัยนั้นและระบุความต้องการที่จำเป็น
3.นำปัญหาที่แท้จริงและความต้องการที่จำเป็นไปร่วมทำแผนปฏิบัติการกับชุมชนและผู้เกี่ยวข้องพร้อมวางระบบติดตามและประเมินผลร่วมกัน
4.นำแผนไปปฏิบัติร่วมกัน
5. มีการกำกับติดตาม
ว่าเป็นไปตามแผนที่วางไว้หรือไม่
6.นำข้อมูลและข้อสังเกตต่างๆมาสะท้อนร่วมกันเพื่อให้เกิดการวิพากษ์
จนนำไปสู่การปรับปรุงวิธีการ
7.ดำเนินการประเมินผล
ว่า เป้าหมายที่ได้จากแผนปฏิบัติการเป็นอย่างไร
เกิดการเรียนรู้อะไรบ้างจากการทำงานตามแผนปฏิบัติการ
สิ่งที่น่าสนใจในงานวิจัยแบบนี้ คือ
เป็นงานวิจัยที่สามารถเปลี่ยนสภาพจากความไม่รู้ไปสู่สภาพที่มีความรู้..ในเรื่องที่เกี่ยวกับโลกภายในตนเองและโลกภายนอกตนเอง!
ขอบคุณที่มา
จากหนังสือวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยอ.นพ.ทวีศักดิ์
นพเกษร
ขอบคุณที่แวะมาชมค่ะ......อ้อนแอ้น..
26/09/52