โบกโบยโผบิน...แม้เหน็บหนาว

ฉันไม่อยากกล่าวคำว่า "อำลา"
ฉันใช่มาโอดครวญหรือชวนให้ลุ่มหลง
เพียงลม ลม ที่ผ่านเลยก็เลยไป
….
เหมือนน้ำหลากล่องลงไม่คืนหลัง
น้ำก็ยังชุ่มเย็นเป็นสายน้ำ
ไม่เคยขาดไม่ไหลคืน คือ "ความจริง"
….

เราพบกันมีเรื่องราวเล่ากันฟัง
เป็นเหมือนดังภาพเขียนที่เสกสรรค์
บรรยากาศที่ดี และจริงใจ
….
แม้...ไม่มีพยานคำมั่นหรือสัญญา
อย่ารอเวลาให้ล่วงเลยร่างกายจะร่วงโรย
จะโบกโบยโผบินแม้เหน็บหนาว
ใช่ว่าเรา...จะจากกันนิรันดร์ไป
….
จงโบกโบยโผบินแม้เหน็บหนาว
ใช่ว่าเรา...จะจากกันนิรันดร์ไป
….

ศิลปิน..."พงษ์เทพ  กระโดนชำนาญ"
เพลงนี้ชอบเป็นพิเศษ...คลิ๊กฟังเพลงที่นี่ค่ะ... "เพียงลมพัดผ่าน"

"จงโบกโบยโผบิน...แม้เหน็บหนาว"...แม้ข้างกายไม่เหลือใครไว้ให้กอด...ก็ใช่ว่าเราจะหยัดยืนต่อไป...ในโลกกว้างใบนี้ไม่ได้เสียเมื่อไหร...แม้รู้สึกว่าเนื้อตัวจะเหน็บหนาว...แต่ชีวิตจำเป็นต้องเดิน...ก็ต้องเดินต่อไปให้ถึงจุดหมายปลายทางนั่นแหละ...แม้นไม่มีใครให้กอด...ก็ยังดีที่เหลือเพลงคุณ "ปาน ธนพร" ไว้คอยให้ใจได้ฮึกเหิม...ลุกขึ้นสู้อีกครั้ง..."กอดตัวเองไว้...เพราะไม่มีใคร...ที่เรารักเราจริงยิ่งกว่า...จงลุกขึ้นมา...เชิดหน้าเข้าไว้"...ขอบอกว่าชอบท่อนนี้ของบทเพลง...ไม่ได้เกี่ยวกับ "ชื่อเพลง" แต่อย่างใด...อิๆๆๆ...(กลัวผู้อ่านเข้าใจผิด...คิดว่าอกหัก)

"ใช่ว่าเรา...จะจากกันนิรันดร์ไป"...มีใครสักคน(ก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นใคร...เห็นเขาชอบพูดกันจัง..."ใครสักคน") บอกว่า "มีพบย่อมมีจาก...มีพรากย่อมมีเจอ"...เป็นวัฎจักรเวียนว่าย..."การพลัดพรากจากกัน...เป็นเหมือนดั่งการได้รับอิสระเสรี"...อ่อ!! ก็อิสระเสรีไม่ใช่เหรอ...ที่มนุษย์ร้องเรียกหา...แล้วทำไมเวลาพลัดพราก มนุษย์จึงต้องมานั่งร้องไห้ด้วยล่ะ...เอ!! หรือว่าเนื้อแท้ของ "อิสระเสรี"...ไม่เหนียวแน่นเท่า "ความผูกพัน"...ก็แน่ล่ะ...เมื่อความผูกพันเจือจางลง...ก็จะกลายเป็นความอิสระเสรี...และอิสระเสรี...ก็ไม่เคยทำให้ใครต้องร้องไห้ด้วยสิ...เห็นมีแต่รอยยิ้มเมื่อได้รับ "อิสระเสรี...หรืออิสระภาพ"

เขียนมาถึงตรงนี้...ทำให้คิดไปถึงคู่สามี-ภรรยา บุตร-ธิดา สมาชิกครอบครัว...เมื่อมอบความรักจนกลายเป็นความผูกพันให้แก่กันแล้ว...ก็อย่าลืมที่จะให้อิสระเสรี...กับพวกเขาเหล่านั้นด้วย..."ความรัก จึงจะได้อยู่นาน...ความผูกพัน จึงจะได้ไม่จืดจาง"...เพื่อชีวิตที่โบกโบยโผบิน...ในโลกกว้าง...จะได้ไม่รู้สึกเหน็บหนาวอีกต่อไป

[ณัฐรดา]

ชอบผลงานคุณพงษ์เทพเหมือนกันค่ะ

เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ฟังเลยค่ะ

ขอบคุณ

[ครู ป.1]

หนู เอ๊ย ! ให้อิสระเสรี...แก่เขา...

..."ความรัก จึงจะได้อยู่นาน...ความผูกพัน จึงจะได้ไม่จืดจาง"...

พี่ขอเถียง(แบบหัวชนฝา)

"ถ้าให้อิสระเสรีมากไป กู่ไม่กลับ !  แต่เรา..ก็ได้อิสระเสรีของเราคืนมา

                

                     อิอิ...ไม่เครียดนะ...ไม่เครียด

[Vij]

ขอบคุณมากค่ะ...พี่ณัฐรดา...ชอบผลงานของคุณพงษ์เทพมากค่ะ...มีเอกลักษณะเฉพาะ...แถมเป็นคนอารมณ์ดีด้วย เวลาดูคอนเสิร์ต(ในทีวี)แล้วหัวเราะทุกครั้ง...ประมาณว่า "ขี้เล่น เป็นกันเอง" ร้องเพลงก็ไพเราะมีเนื้อหาสาระจับจิตจับใจชอบมากค่ะ...ทุกผลงานเพลง

[Vij]

ฮ่าๆๆๆๆ...เห็นด้วยครึ่งเดียวค่ะคุณพี่ขา...อีกครึ่งหนึ่งยังคิดเชิงบวกอยู่เสมอค่ะ...โลกนี้มีสิ่งดี ๆ สวย ๆ งาม ๆ อีกถมไป...ของแบบนี้มันแล้วแต่บุคคล...จ้าคุณพี่ ป.1....ผู้ชายที่ดีมีถมไป...ที่ร้ายก็เยอะแยะ...อิๆๆๆ...เจอดีก็ดีไป...ไม่ดีก็...อย่างว่า...แต่อย่างไรอิสระ...ก็ย่อมดีกว่ากักขังเจ้าค่ะ...แต่พองาม พอดี...ไม่มากไม่น้อย...ชีวิตย่อมดีเสมอเจ้าค่ะ..." ไม่เครียดค่ะ...ชีวิตนี้ไม่เครียด อิๆๆๆ

--------------

มนุษย์และโลก...สวยงามเสมอ...หากรู้จักมองและมองให้เป็น...ขอบคุณมากจ้าคุณพี่ ป.1

[ธรรมฐิต]

ธรรมะยามเช้าอาจารย์

ทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิตหรือที่ชีวิตเข้าไปหามัน

ก็เปรียบดั่งสายลมที่พัดผ่าน  แต่เราพยายามเอามือจับกุมไขว่คว้าสายลมนั้นไว้

เพื่อให้อยู่กับเรา  แต่ทว่ายากยิ่งนักที่จะไขว่คว้าไว้ได้

เราจึงควรให้อิสระเสรีแก่สายลมจึงจะรู้ว่าสายลมนั้นงดงามเพียงใด..

ใช่ใหมอาจารย์..vij..

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ภาพประกอบน่ารักจังเลย อ่านแล้ว อารมณ์ดีจังค่ะ คิดถึงนะคะ

[แผ่นดิน]

ผมเชื่อว่า
มนุษย์ไม่เดียวใดในโลกกว้าง..
สำคัญอยู่ที่ว่า
ในห้วงเวลานั้นๆ...
เราค้นพบปัจจัยเหตุนั้นอย่างไร...และในแง่มุมใด..

...

คิดถึง-ครับ

[Vij]

นมัสการค่ะ...หลวงพี่

"เฉียบคม" ค่ะ..."ควรให้อิสระเสรีแก่สายลม จึงจะรู้ว่าสายลมนั้นงดงามเพียงใด"...ก็เพราะ สายลม คือ "ความอิสระ"...อิสระที่ไม่มีใครเอามือจับกุมไว้ได้...

--------------

เคยหว่านข้าวให้ลูกเจี๊ยบจิกกิน...ตัวเล็กตัวน้อยวิ่งกรูเข้ามา...นั่งมองอยู่ข้าง ๆ...หลายวันผ่าน ลองเอาข้าวไว้ในมือ...ร้องเรียกให้มากิน...ก็วิ่งกรูกันเข้ามา...บางตัวก็ลังเล...บางตัวก็ถลาเข้าหาจิกกินข้าวสาร...แต่พอตะคุบจับ...ด้วยความตกใจกลัว...วิ่งพลางร้องพลาง...ถลาไปคนละทิศละทาง...ตัวที่จับไว้ได้...สุดท้ายก็ต้องปล่อย...เพราะทนฟังเสียงร้องทนเห็นความหงอยลง ๆ ต่อไปไม่ได้...เมามือขาสั่นเห็กๆๆๆ...พอปล่อยก็รีบวิ่งจู๋ไปหาแม่

--------------

อิสระเสรี...สัตว์โลกต่างต้องการ...เสมอเหมือน...หากใจไม่อยู่...กายหรือจะทานไหว

ขอบพระคุณค่ะหลวงพี่

[Vij]

ขอบพระคุณมากค่ะ..."ครูอ้อย"...คิดถึงครูอ้อยเสมอเหมือนค่ะ...ฝนตก อากาศเปลี่ยน...ดูแลสุขภาพนะคะ

[ruk]

มาเยี่ยมชมครับ

[หนานเกียรติ]

ผมชอบเพลงนี้มากครับ

...

อยู่ ๆ ก็นึกถึงประโยคนี้ขึ้นมาทันที

"ปราศจากการพลัดพราก สิ่งใดเล่าจะถ่ายเทการพบปะ..."

[Vij]

ฮ่าๆๆๆๆๆ ตื่นจากหลับใหล...เจอหน้าเพื่อนรักมาทักทายเยี่ยมเยือน...Vij ดีใจเหลือค่ะ คุณ "แผ่นดิน"

วาทะศิลป์ช่างบาดใจ...

"มนุษย์ไม่เดียวดายในโลกกว้าง"...อย่างน้อยก็มีลมหายใจเป็นเพื่อน...เดินขนาบข้างพร้อม ๆ กันกับสังขาร

มุมมองนั่นแหละตัวสำคัญ...มองให้สุขก็สุข มองให้ทุกข์ก็ทุกข์ตาม...จึงเลือกที่จะดำรงอยู่บนวิถีแห่งความสุข

--------------

ขอบพระคุณมาก...คิดถึงเสมอเหมือนค่ะ

[Vij]

ขอบพระคุณมากค่ะ...คุณ "ruk"...ยินดีปรีดาที่มาเยี่ยมชมค่ะ

[อ้อยเล็ก]

http://gotoknow.org/blog/watcharee08/300933

เขาต้องรีบทำให้สำเร็จนะตะเอง..ถ้าไม่สำเร็จเขาจะหนาวอีกครั้งและบินไม่ไหวเลยล่ะ...

[Vij]

สวัสดีค่ะ...คุณ "หนานเกรียติ"...เพลงนี้เนื้อหาดี ทำนองเด่น ช่างประสานสอดรับกับเสียงผิวปาก...และเสียงฮื้อฮื่อฮื่อ...โอ้ย!! ช่างไพเราะ

------------

เขาเรียกว่า...ปิ้งแว้บ..."ปราศจากการพลัดพราก สิ่งใดเล่าจะถ่ายเทการพบปะ..."...ปราศจากคำบรรยายใด ๆ...เพราะนั่นคือ "ความจริงแท้"

ขอบพระคุณมากค่ะ

[Vij]

สวัสดีค่ะ...คุณ "แม่อ้อยเล็ก" คนสวย เป็นกำลังใจให้เสมอแม้เธอเหน็บหนาว...การศึกษายิ่งบินสูง...ยิ่งเพิ่มความรู้...ไม่หนาวแน่ค่ะ...สู้ ๆ นะคะ "หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คนสู้"...หากเราเชื่อในศักยภาพแ่ห่งตน...จะคิดจะทำอะไรย่อมสำเร็จเสมอค่ะ...และเชื่อว่าพี่อ้อยเล็กมีศักยภาพอย่างเต็มเปี่ยม...สู้สู้

[อาจารย์อ๊อด]

ฉันไม่อยากกล่าวคำว่า "อำลา"

เพียงเพราะว่าใจฉันแสนหวั่นไหว

อยากให้เราอยู่ด้วยกันตลอดไป

อยู่ในใจดวงนี้ตลอดกาล

จงโบกโบยโผบินแม้เหน็บหนาว

ถึงดวงดาวส่องสว่างกลางเวหา

ชีวิตหนึ่งถึงฝั่งฝันวันอำลา

ยังตรึงตราอยู่ในใจใครทุกคน

เข้ามาอ่าน แล้วกลอนพาไป ขออนุญาตเจ้าของ blog นะครับ

เขียนไว้ในวันเกษียณอายุราชการปนกับความรู้สึกที่เพื่อนรักต้องสูญเสียสิ่งสำคัญในชีวิตไป

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ คุณ Vij
• บนเส้นทางที่เราก้าวเดิน 
  ถนนชีวิตที่เราก้าวผ่าน
• ทุกหนทางล้วนมีการพลัดพรากจากหนี
  ไม่จากเป็นก็จากตาย  ขอเพียงความทรงจำ
  ดี ๆ มีให้กัน  ย่อมมีความสุขทุกครั้งที่คิดถึง
  ไม่ยึด ไม่วางจึงพบความว่างที่แท้จริง

[เหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์]

อ่านแล้ว บวชนานเลยไม่มีความเห็นเรื่องกอด ๆๆ

เป็นกำลังใจให้กอดหมอนก่อนนอน

ขอให้มีความสุขกับการทำงาน

[Vij]

เขียนกลอนได้ไพเราะค่ะ...แด่ผู้เกษียณอายุที่ต้องสูญเสียบางสิ่งบางอย่างในชีวิตไป...คงจะเหงา ๆ นะค่ะ...แต่บทกลอนไปด้วยกันได้ดีกับบทเพลงเชียวค่ะ...ขอบพระคุณมากค่ะ...ท่าน อ.อ๊อต แห่งราชภัฎยะลา...คนบ้านเรานิ

[Vij]

ขอบพระคุณมากค่ะ...คุณ "ครูธรรมทิพย์" ชอบคำนี้มากมายค่ะ..."ไม่ยึด ไม่วางจึงพบความว่างที่แท้จริง"

นอนหลับฝันดีในราตรีกาลค่ะ

[Vij]

ฮ่าๆๆๆๆ ลุงมหามาให้ขำ...ทุกที...บวชนานไม่มีความเห็นเรื่องกอดๆๆ..."กอดหมอน...นอนหนาว" ไปก่อนนะลุงนะ...(หนูเอง)

ขอบพระคุณมากค่ะที่ยื่นหมอนมาให้กอด...นอนหลับฝันดี...ราตรีสวัสค่ะ...รักษาสุขภาพนะคะ

[วราภรณ์]

• สวัสดียามเช้าค่ะ  น้องVij
• ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมทักทายบ่อย ๆ ค่ะ

[Vij]

อิๆๆๆ ขอบคุณมากค่ะคุณครู "ธรรมทิพย์"...ฝนตกอากาศเปลี่ยนดูแลสุขภาพนะคะพี่

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

หญิงงามซึ้ง ทั้งน้ำคำ และ น้ำใจ..คือคนนี้ค่ะ...

[Vij]

ขอบพระคุณมากค่ะ..."หญิงงามซึ้ง ทั้งน้ำตา และน้ำใจ"...คือ "พี่นงนาท" ใช่ไหมค่ะ อิๆๆๆ

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]

ม่อนมาเยี่ยมครับ

[Vij]

ขอบพระคุณท่าน ผอ.ประจักษ์ค่ะ...แม้พาน้องหม่อนมาทำตาหวานใส่ ทำไม้ทำมือ I Love you เช่นกันจ้าหลานหม่อน มีความสุขทุก ๆ วันนะคะ

[สามสัก(samsuk)]

• เป็นศิลปินท่านหนึ่งที่ชอบ
• เจอคอเดียวกันอีกแล้วครับท่านอาจารย์

[Vij]

อุ้ย!! จะดีเหรอค่ะ หากเราต้องใช้คอร่วมกัน...อย่างนี้เรามิต้องเจอหน้ากันทุกวันเลยเหรอค่ะ...แฮ่ๆๆๆ แต่ก็ดีใจค่ะที่เป็นคอเดียวกันกับคุณสามสัก...อิๆๆๆ เป็นศิลปินที่ชอบเลยล่ะค่ะ "น้าหมู ๆ ตลกเฮฮาตามประสาคนอารมณ์ดี" ชอบที่ร้องเพลงได้ไพเราะและความมีชีวิตชีวาของน้าหมูค่ะ (ไม่ได้เป็นญาติกับเขาหรอก...เห็นเขาเรียกกันจังเลยเรียกบ้าง "น้าหมู")

ขอบพระคุณมากค่ะ

[ป้าเหมียว]

เป็นน้าหมูของป้าเหมียว...น้าของป้าเขาเรียกว่าอะไรน๊า ลำดับญาติยากจริงๆ แต่ช่างมันเถอะนะจะลำดับว่าไงไม่สำคัญสำคัญที่ว่าฟังเพลงแล้วมันเหงาไงไม่รู้ดิ...นี่ดีนะมีครอบ..มีครัว แล้ว ไม่งั้นต้องเตรียมหาครัว มา ครอบแก้เหงาแน่ๆ ...เอ่อ.. คุณหนูvij ไม่สนใจบ้างเหรอจ๊ะ..

[Vij]

สวัสดีค่ะคุณป้าเหมียวสุดรัก

อิๆๆๆ ตอบช้าไปหน่อยเพิ่งได้เปิดคอมฯ ค่ะ...เรื่องครอบครัวนี่สนใจที่สุดเลยค่ะ...เพราะทำเรื่องเกี่ยวกับการให้คำปรึกษาครอบครัวพอดีเลย...เอาครอบครัวใครก่อนดีค่ะป้าเหมียว...

คิดถึงป้าเหมียวค่ะ ดูแลสุขภาพนนะคะ

[ผศ.ดร. เมธา สุพงษ์]

ดีครับคุณ vij

อ่านแล้วแล้วนึกว่าคนอกหักที่ไหนมารำพึงรำพัน ที่แท้เป็นบทเพลงเพลงหนึ่ง แต่ได้ความรู้สึกครับ ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่มีมาให้อ่านครับ

[Vij]

ขอบพระคุณมากค่ะ ดร.เมธา สุพงษ์...อ้าว!! เป็นงั้นไป...อิๆๆๆ ถ้าอกหักคงร้องไห้อยู่ที่บ้านคนเดียวค่ะ...ไม่อยากบอกใครอายเค้า อิๆๆๆ