เมื่อสองวันก่อน ผมได้ไปเดินตลาดนัดขายของมือสอง
ได้หนังสือ ค คน ฉบับเก่าๆมา 2-3 เล่ม ปกติก็เป็นคนที่ชื่นชอบ
วารสารนี้เป็นเชื้ออยู่แล้ว ได้อ่านบทความ
"รอยยิ้ม เรือ และความทรงจำ" เป็นการระลึกชายท่าน
ที่คนไทยทั้งประเทศเรียกท่านว่า "ปู่เย็น" และเป็นคน
ที่คนไทยทั้งประเทศเป็นห่วงเป็นใยแก(ในตอนนั้น)
ท่านได้ทิ้งตำนานของ เฒ่าทรนง ไว้ให้คนรุ่นหลัง
ได้ศึกษาและจดจำ พร้อมกับ รอยยิ้ม ยามปู่หัวเราะร่า
รวมทั้ง "ชีวิตที่มีแต่คำว่า พอ" ไม่ว่าใครจะอาสา
จะทำให้อะไรให้ แก่จะบอกว่า "ไม่เอา เกรงใจ"
และวาทะที่คนไทยส่งต่อให้กัน เพื่อเป็นสิ่งเตือนใจ
ส่วนตัวผม นอกจากเรื่องที่กล่าวมาแล้วหรือเรื่องที่
คนส่วนใหญ่รับรู้ว่า ปู่ มีแบบอย่างให้เราอย่างไรบ้าง
ผมยังติดใจ คำพูดที่ปู่พูดไว้ว่า "ชั่งมันเถอะ มันจะเอาไป
ก็ให้มันไป มันจะได้เอาไปเลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย"
"ขอแค่นี้พอแล้ว" เมื่อมีคนถามแก เกี่ยวกับ
คนหนึ่งพอแล้ว อีกคนหนึ่งพยายามขวนขวาย
เพื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องการ
ไม่มีความเห็น