สรรหามาเล่า : ผมรู้ว่าเธอเป็นใคร


คนที่มีความสุขที่สุดไม่จำเป็นว่าจะต้องมีสิ่งดีที่สุดของทุกสิ่ง เขาเพียงทำสิ่งที่เขามีอยู่ให้ดีที่สุด

ถึงเธอไม่รู้จักผม แต่ผมยังรู้ว่าเธอเป็นใคร?

 

สุภาพบุรุษท่านนี้ตอบว่าไม่หรอก แต่จำเป็นต้องรีบไปเนิร์ซซิ่งโฮมเพื่อกินอาหารเช้ากับภรรยา ผมก็ถามถึงสุขภาพของภรรยา ก็ตอบว่าภรรยาอยู่ที่นั่นมานานพอควรแล้ว และเธอเป็นโรค Alzheimer's ขณะที่คุยกันผมก็ลองถามดูว่าเธอจะรู้สึกกังวลเป็นทุกข์ไหมถ้าไปสายสักหน่อย สุภาพบุรุษท่านนี้ก็ตอบว่า เธอไม่รู้หรอกว่าผมเป็นใคร เธอจำผมไม่ได้มา 5 ปีแล้ว ผมรู้สึกแปลกใจจึงถามว่า 'แล้วคุณก็ยังไปทุกเช้าถึงแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าคุณเป็นใครก็ตาม'

สุภาพบุรุษสูงอายุยิ้มและตบเบาๆ บนมือผมและพูดว่า 'ถึงเธอไม่รู้จักผม แต่ผมยังรู้ว่าเธอเป็นใคร'

ผมต้องกลั้นน้ำตา ขณะที่เดินจากไป ขนบนแขนผมลุกชันและคิดว่า 'นั่นคือความรักอย่างที่ผมต้องการที่สุดในชีวิต'


ความรักที่แท้จริงไม่ใช่เรื่องของกายภาพหรือโรแมนติก ความรักที่แท้จริงคือการยอมรับทุกสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ด้เป็นมาตลอด รวมทั้งที่จะเป็น และที่จะไม่เป็นด้วย  คนที่มีความสุขที่สุดไม่จำเป็นว่าจะต้องมีสิ่งดีที่สุดของทุกสิ่ง เขาเพียงทำสิ่งที่เขามีอยู่ให้ดีที่สุด

มันเป็นตอนเช้าเวลาประมาณ 08.30 น. ที่วุ่นวายเอาการเมื่อสุภาพบุรุษสูงอายุท่านหนึ่งในวัย 80 กว่ามารับบริการแพทย์ตัดไหมจากแผลที่หัวแม่มือ และบอกว่าขอให้รีบหน่อยเพราะมีนัดตอน 09.00 น. เมื่อผมตรวจร่างกายตามปกติเสร็จผมก็ขอให้นั่งรอโดยผมรู้ว่าอย่างไรเสียก็ไม่หนีหนึ่งชั่วโมง กว่าที่จะถึงคิว ผมเห็นสุภาพบุรุษท่านนี้ดูนาฬิกาหลายครั้งอย่างกระสับกระส่าย ผมว่างอยู่พอดีจึงเข้าไปดูแผลให้ เมื่อตรวจดูก็เห็นเป็นปกติ ผมจึงเดินไปหารือกับหมอคนหนึ่งที่ให้บริการอยู่ เอายาและวัสดุมาทำแผลให้ ขณะที่ตัดไหมอยู่ผมก็ถามว่า มีนัดกับหมออีกคนหรือจึงดูรีบร้อน

 

ขอบอกว่า …. 'ชีวิตไม่ใช่เรื่องของการทำอย่างไรให้รอดจากพายุฝน แต่เป็นเรื่องของการจะเล่นน้ำฝนอย่างไร'

 

เป็นเรื่องเล่าดี ๆ อีกหนึ่งวันที่ได้รับรู้ผ่านอีเมล 

แล้วเราจะใช้ชีวิตที่มีอยู่กับคนที่เรารักต่อไปอย่างไร ขึ้นอยู่กับคุณค่ะ

 

หมายเลขบันทึก: 300394เขียนเมื่อ 24 กันยายน 2009 12:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 09:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (30)

น้าขา...

จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่เพื่อคนที่รักที่สุด  รักโดยไม่หวังอะไรตอบแทน รักเพียงเพื่อให้ได้รัก  รักอย่างมีความสุขที่ได้รัก  รักเพราะว่าเราสองคนเข้าใจกันและกัน ไม่หวั่นต่ออุปสรรคใดๆ  แค่มีเธอในใจก็เพียงพอแล้ว...ซึ้งกับความรักของน้องคนนี้หรือป่าวคะเนี่ย

  • ซึ้งไปเลยครับ
  • มาแต่ละที
  • ซึ้งจริง ขอบอก
  • คนที่มีความสุขที่สุดไม่จำเป็นว่าจะต้องมีสิ่งดีที่สุดของทุกสิ่ง เขาเพียงทำสิ่งที่เขามีอยู่ให้ดีที่สุด

ชาดา ~natadee


ชื่นชมในความรักที่สวยงามค่ะ

ขอให้ความตั้งใจในความรักอยู่คู่กับคนที่มีความตั้งใจดี นะคะ

เป็นกำลังใจค่ะ (ว่าแต่เจอหรือยังล่ะ...อิอิ)

คิดถึงน้องชาย ขจิต ฝอยทอง 
มาไม่บ่อย ก็ต้องให้ซึ้งหน่อย จะได้มีคนคิดถึง อิอิ

บางทีถ้าไม่(มี)ซึ้ง อาจจะเอา หม้อ ไห ทับพี มาฝากนะจ๊ะ

 สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ

คนที่มีความสุขที่สุดไม่จำเป็นว่าจะต้องมีสิ่งดีที่สุดของทุกสิ่ง เขาเพียงทำสิ่งที่เขามีอยู่ให้ดีที่สุด  ชอบค่ะ ตรงนี้

ของที่ดีที่สุดต้องรักษาไว้ตราบนานเท่านานค่ะ

มาอีกรอบค่ะ

ว่าจะถามว่า

เห็นนามสกุลเดียวกับครูอ้อยค่ะ

รู้จักเป็นอะไรกันหรือเปล่าค่ะ

อิอิ พระอาจารย์ JJ มีคนบอกว่าน้าเพ้อหลังทานข้าวค่ะ

แต่น้าว่าความรัก ช่วยทำให้ทานข้าวอิ่ม

สาะ สาธุ สาธุ ค่ะ

ครู ตุ๊กตา  ขา

น้าอึ่งอ๊อบ เป็นญาติครูอ้อย แซ่เฮค่ะ ครูอ้อยเป็นพี่ใจดวงใจค่ะ

เราเป็น G2K รุ่นแรก ๆ ด้วยกันค่ะ

ดีใจที่แวะมานะคะ

จะเปลี่ยนเป็น ครูตุ๊กตา คนสวย แซ่เฮ อีกคนก็ได้นะคะ

อิอิอิ

  • ได้ซึ้งก็ดีจะเอาไปนึ่งข้าวเหนียว
  • ฮ่าๆๆ
  • เอาส้มตำมาก่อน
  • วันก่อนพี่ดาวมากินสเต็กด้วย
  • อร่อยมากๆๆ
  • ว่างๆๆแวะมาให้น้องเลี้ยงบ้างนะครับ
  • เอามาล่อก่อน

ขอบคุณน้องชาย ขจิต ฝอยทอง  

ดีนะที่อิ่มแล้ว ไม่อย่างงั้น "มีงอน"

 

น้องก้อย ♡*.:。 KiTTyJuMP゚・♡゚゚・~  ตระกูลหน้าตาดี

อิอิ ซึ้งจริง ๆ ก็ขอให้กุศลนี้ให้ความรักของสาวน้อย ยืนยาวตลอดไปแบบคู่นี้นะจ๊ะ

สาธุตามพระอาจารย์เจ้าค่ะ แต่จะเล่นกับน้ำฝนนี้อย่าง งง งง...อยากเล่นแต่บางทีก็ขี้เกียจ ไม่รู้หมู่นี้เป็นอย่างไร เฉื่อยไปหมดเลย ขอไฟหน่อย...

น้าเพ้อหลังมื้อเที่ยง น่ากลัวจะอิ่มเกิน ไปทานสเต็กเท็กซัสเมื่อไรอย่าลืมพกน้ำเกรวี่ไปเอง เพระมานแพง อยากได้แค่ครึ่งทัพพีเอง...

ตกลงวันที่ 23-25 ลงปฏิทินไว้ว่าเราจะไปบุกป่าฝ่าดงดอยกับน้องก้อยใช่ไหมน้าอึ่ง

น้าต๋อย ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี

ของน้ามีแต่ไฟสุมทรวง (งานสุมหัว)ค่ะ ค่อนข้างจะแรง (คริคริ)

ต้องไปเติมเชื้อไฟโดยการทานข้าวอร่อย ๆ กันหน่อยละก่า

.....

วันที่ 23 - 25 ตค. กำลังเครียร์คิวค่ะ (เหมือนจะมีนัดสักที่ แต่ตอนนี้นึกไม่ออก....อิอิ)

 

ซึ้งจริงๆ..ค่ะ

ใช่แล้ว..ขึ้นอยู่กับเราเอง

คิดถึง "ข้าราชการบำนาญ" จัง (เพิ่งเห็นข้างบนค่ะ..ทำไมถึงตัดช่องน้อยแบบนี้คะ..)

พี่อ้วนก็สนใจอยู่นะคะ..โครงการของน้องก้อย  ยังไม่ได้ไปคุยด้วยเลยยย

บ้านเฮา..ฝนมาฟ้าฉ่ำ..แสนสุข(เจ้า)

มีเรื่อง กวน น้าอึ่ง ฝากประสาน ทีม เพื่อ จัด Gotoknow สัญจร มาเชียงใหม่ ช่วงหนาวนี้ อะท่าน

'ชีวิตไม่ใช่เรื่องของการทำอย่างไรให้รอดจากพายุฝน แต่เป็นเรื่องของการจะเล่นน้ำฝนอย่างไร'

เป็นคำที่น่าคิดค่ะ

คุณครู ศน.อ้วน  คนสวย

แล้วจะส่งตะแล๊บแก๊บไปบอกว่าจะทานข้าวกันเมื่อไรนะคะ

มีวาระแห่งชาติ 2 เรื่อง ฝากเป็นการบ้านก่อนค่ะ

1) G2K จิตอาสาของน้องก้อยที่จะไปปาย 24 ตุลาคม

2) G2K สัญจรเชียงใหม่ ที่ พระอาจารย์ JJ ฝากการบ้านไว้

น้าขอฝากต่อ เจอกันเมื่อไร จะได้นำเสนอและสรุปได้ โดยไม่ต้องอ้วน (เพราะถ้าคุยนาน น้าอึ่งอ๊อบ จะกินนานค่ะ)

จุ๊บ ๆ  (2 จุ๊บ เพราะฝากให้พี่เหมียวอีก 1 ค่ะ)

พระอาจารย์ P JJ 

รับทราบครับผม เหมาะสมครับท่าน

จะได้ดำเนินการประชุมทีมเครือญาติ G2K เชียงใหม่โดยด่วน

และจะนำเสนอต่อไปค่ะ

อิอิ

 คุณ ณัฐรดา คะ

อยู่เชียงใหม่ด้วยหรือเปล่าคะ
อย่ารวมพลังชาว G2K เชียงใหม่ค่ะ
ร่วมกันนะคะ

พี่สาวที่รัก....

อ่านแล้ว...รู้สึกดีมากมายค่ะ

ความงดงามแห่งความรักและความปรารถนาดีต่อกัน โดยไม่ได้สนใจว่า...อีกฝ่ายจะรับรู้หรือไม่นี้...อมตะจริง ๆ ค่ะ

เคยมี "คนของความรัก" (คำที่พี่ใช้) บอกน้องว่า....

ชีวิตเรา..จะเพียงแต่รอให้พายุและอุปสรรคผ่านพ้นเท่านั้นหรือ

ต้องเรียนรู้ที่จะเริงร่าในสายฝนด้วยสิ...

 คิดถึงพี่ค่ะ

(^___^)

น้องที่รัก

การเดินทางของชีวิตที่เราคิดว่ายังเหลือเวลาอีกยาวไกล

แท้จริงแล้วเราอาจจะเหลือเวลาข้างหน้าอีกแค่วินาทีเดียว

"เรา" มักรอให้โชคชะตา วาสนา และคนดี ๆ เข้ามาในชีวิตเรา

แทนที่เราจะทำให้สิ่งที่จะเกิดขึ้นข้างหน้า เป็นวาสนาแก่ตัวเรา เป็นคนดีในแบบของเราและผู้อื่น

......

เหมือนกับที่เขาว่ากันว่า "เรา" มักจะพูดว่า ทุกสิ่งทุกอย่างมีเวลาของมัน ซึ่งพี่คิดว่ามันก็จริง

แต่ถ้าเราทำเวลานั้นให้มาถึงเราไวที่สุด มันก็น่าจะเป็นกำไรชีวิตใช่ไหมคะ

......

"คนของความรัก" อยู่ตรงหน้าเราเสมอ เพียงแต่เราจะเห็นหรือไม่

ก็เท่านั้น

.......

 

เหมือนเดิม(เพิ่มเติมเล็กน้อย)

พี่อึ่งอ๊อบ

กำลังซึ้งกับบทความดีๆ

ได้ข่าวว่า อ.JJ จะจัดสัญจร เชียงใหม่หนาวนี้

บรือออ  หนาวเข้าไปอีก  อิอิ

อ้อ จะมาชวนเข้าโครงการไร้พุงง่ายๆสไตล์มนัญญาจ้า

แต่อังคารนี้ค่ำๆ  กินอาหารอิตาเลียนกันก่อนนะ  อิอิ

พี่สาวที่รัก

แวะมาส่งความรักและระลึกถึงค่ะ

มีความสุขและเจริญในธรรมนะคะ

(^___^)

อ่านแล้ว ซึ้งค่ะ เป็นเรื่องที่หลายๆคนทำอยู่ คือไม่จำเป็นว่าเรา จะต้องมีสิ่งดีที่สุดของทุกสิ่ง เขาเพียงทำสิ่งที่เขามีอยู่ให้ดีที่สุด

ขอบคุณพี่เขี้ยว มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
สำหรับพิซซ่าอร่อย และหลานชายผู้น่าฮัก...นะคะ

 

พี่ใบบุญPใบบุญเจ้า กึ๊ดเตองหาขนาดเหมือนกั๋นเจ้า  มีโอกาสนะแวะไปแอ่วหาเจ้า

 

น้องที่รักPคนไม่มีราก

 ดีใจทุกครั้งที่แวะมา (อย่าหลอกให้ยิ้มนะ)

 

คุณพี่ศศินันท์  Sasinand คะ

ตอนนี้กำลังหาวิธีเล่นกับน้ำฝนให้มีความสุขคะ

"ชีวิตไม่ใช่เรื่องของการทำอย่างไรให้รอดจากพายุฝน แต่เป็นเรื่องของการจะเล่นน้ำฝนอย่างไร"

ซึ้งครับ น้า

..

ด้วยการกระทำ ตอกย้ำกับ ความรัก

...

สวัสดีค่ะคุณอึ่งอ๊อบกว่าจะพบเจอบล็อกของคุณพี่ก็แทบมึนค่ะ..ซึ้งใจค่ะที่นำสาระดีๆมาให้อ่าน..ขอบคุณค่ะและคิดถึงจังเลย

น้าจ๋า

มารายงานตัว...ว่าสอบเสร็จแล้วจ้า.....

พร้อมแล้วล่ะ...ที่จะตะลุยงานใหม่ต่อไป..เย้ๆ

ตกลงไปวัดหรือป่าวคะเมื่อวานนี้

ไหนว่าเขางดจำหน่ายสุราไงคะ...ไม่เห็นงดเลยอะ...55++

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท