วันนี้กลับมาจากงานศพของสามีพี่สาว เห็นพี่สาวร้องให้ก็แอบร้องให้ตาม การสูญเสียคนที่รัก คู่ทุกข์คู่ยากเป็นสิ่งที่น่าเศร้าและทรมานมากสำหรับผู้หญิงเรา
สามีพี่สาวพึ่งจะอายุ 49 ปี เอง กำลังก่อร่างสร้างตัว กำลังจะเห็นผลงานที่เค้าร่วมกับภรรยาสร้างมา คือ ลูกสาวจบและกำลังทำงานได้ 2 ปี ส่วนอีกคนกำลังเรียนอยู่ปี 1 พี่เค้ากำลังจะสบายด้วยกัน
จริงแล้วสนิทกับพี่สาวคนนี้มาก เพราะพีเค้าเป็นคนดี พูดให้กำลังใจและเป็นคนเปิดเผย จิตใจดี เวลาไม่สบายใจไปคุยกับพี่เค้าจะรู้สึกดีค่ะ และที่สำคัญดิฉันจำได้ สมัยประถม เด็กๆอายุประมาณ 6-7 ปี ดิฉันไม่ชอบเรียนหนังสือหรอก ถ้าไม่ได้พี่คนนี้คงอ่านหนังสือไม่ออกแต่เพราะดิฉันชอบไปเล่นกับพี่เค้า พี่เค้าชอบอ่านนิทานเล่มละ 1 บาท ทำให้ดิฉันฝึกอ่านไปกับพี่เค้า และขอให้พี่เค้าอ่านออกเสียงให้ฟัง บางครั้งพี่เค้าไม่ว่างต้องทำงานจะพยายามอ่านเอง ถ้าอ่านไม่ออกจะถามพี่เค้า พี่ก็จะสอน และพี่เค้าเรียนเก่ง แต่สมัยพี่เค้าทางบ้านให้แต่งงานเร็วพี่สาวเลยจบแค่ ปอ. 6 พออายุ 17-18 ปีก็แต่งงาน แต่เวลาที่ดิฉันกลับบ้านพี่เค้าจะทำเหมือนก่อนที่ดิฉันเป็นเด็กคือ หาหนังสือมานอนอ่านเล่นกัน หรือไม่ก็หามะละกอ มะขาม มะม่วงแล้วแต่ผลไม้ตามฤดูมาตำส้มตำให้รับประทานในตอนเย็นหรือกลางวันแล้วแต่พี่เค้าจะว่างจากภาระกิจงานครอบครัว แต่ถ้ากลับบ้านพี่เค้าจะมาเล่นด้วยเกือบทุกครั้ง
พอวันนี้ดิฉันทราบข่าวสามีพี่เค้าเสียชีวิตจึงไปร่วมงานศพ เห็นพี่เค้านั่งหน้าตาเศร้าซึม ร้องให้ ผมเผ้ายุ่งเหยิง น่าสงสารพี่เค้ามาก ดิฉันเข้าไปพูดคุยด้วยและแสดงความเสียใจ พี่เค้ายิ่งร้องให้ แต่ไม่ได้คุยกับพี่เค้ามากเพราะพี่เค้าต้องต้อนรับแขกในฐานะเจ้าภาพ ดิฉันคอยนั่งมองดูพี่เค้า เห็นพี่เค้าเช็ดน้ำตาตลอดเวลา ยิ่งตอนจะเผาสามีพี่เค้า เห็นพี่เค้านั่งร้องให้ แอบร้องให้ตามพี่สาว อยากอยู่เป็นเพื่อนแต่ต้องกลับมาทำงาน จึงบอกให้ลูกสาวพี่เค้าดูแลแม่ดีๆอยู่เป็นเพื่อนแม่ก่อน อย่าพึ่งกลับไปทำงาน
วันนี้จึงรู้สึกว่าชีวิตคนเรานี้เอาอะไรแน่นอนไม่ได้เลย เพราะฉะนั้นวันนี้ทำให้คนรอบข้างมีความสุขและทำให้ชีวิตเรามีความสุข รู้จักพอเพียงน่าจะดีที่สุดค่ะ
เมื่อมีพบก็ต้องมีจาก
แต่เราต้องอยู่เพื่อคนข้างหลัง
วันนี้ผมก็ไปงานศพมา เพียงแต่.. ผู้วายชนม์อายุ 90 ปี 4 เดือน ดังนั้น จึงไม่เห็นความโศกเศร้าในงานเลย
"ชีวิตไม่เที่ยง" สร้างกรรมดีไว้มากๆ ครับ
อีกไม่นานผมคงมีเวลาเขียนต่อ แล้วจะมาบอกครับ ตอนนี้ยังเป็นเทวดาจร แทบไม่ได้นอนบ้านเลย
ตลาดสี่ภาค พัทยาครับ
สวัสดีครับ
@ ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
ได้ข้อคิดเรื่องการจากพราก
ชีวิตแม้ไม่มาก การจากพรากย่อมเศร้าใจ