ผู้ว่าพบหน้าเสาธง
"ผู้ว่ามาเยี่ยมโรงเรียน เดินไปทางโน้นแล้ว" เสียงครูหรั่งผู้ช่วยฝ่ายวิชาการมาส่งข่าวที่หน้าต่างห้องกรรมการบริหาร ทุกคนเมื่อได้ยินต่างรีบเดินไปต้อนรับท่านผู้ว่า ข้าพเจ้าบอกครูกวางว่านำกล้องไปถ่ายรูปประวัติศาสตร์ไว้ด้วยนะ แล้วเดินไปที่ห้องประชาสัมพันธ์เพื่อประกาศให้ทุกคนได้ทราบว่าขณะนี้ท่านผู้ว่ามาอยู่กับพวกเราในโรงเรียนแล้วและประกาศให้ครูประจำชั้นนำนักเรียนเดินลงมาเข้าแถวที่หน้าเสาธงจากนั้นจึงเดินไปสมทบต้อนรับท่านผู้ว่าพร้อมกับท่านผู้อำนวยการและผู้บริหารท่านอื่นๆ
ท่านผู้ว่าร่วมเคารพธงชาติกับพวกเรา จากนั้นจึงเชิญท่านขึ้นไปบนเวทีเพื่อกล่าวปราศรัยให้โอวาทแก่ครู นักเรียน พอสรุปความดังนี้
ความดีไม่มีขาย อยากได้ต้องทำเอง
เป็นมนุษย์ต้องเรียนหนังสือ
ร่างกายบำรุงด้วยอาหาร ทุกสิ่งที่พระเจ้าสอนให้เราทำความดี บำรุงใจทำให้ใจงดงาม
กินข้าว รางกายสมบูรณ์
รับธรรมะ ใจงดงาม
กายสดใส ใจก็ดี
ไม่มีใครเก่งแต่เกิดสักคนเดียว เกิดมาแล้วค่อยเก่งทั้งนั้น
การเรียนคือวิธีให้อาหารสมอง สิ่งสำคัญที่สุดคือการอ่าน ท่านถามนักเรียนว่าเมื่อคืนใครอ่านหนังสือบ้าง มีนักเรียนยกมือเล็กน้อย ท่านจึงพูดว่า อ่านน้อยมาก แสดงว่าไม่บำรุงสมอง
ผู้ว่าขอสักอย่าง ขอให้อ่านหนังสือทุกวัน อ่านไม่มีวันหยุดราชการเสาร์ อาทิตย์หรือวันนักขัตฤกษ์ อ่านหนังสือก่อนนอนเสมอ ฝึกให้ติดเป็นนิสัย
อ่านวันละ 5 หน้า เติมเต็มสมองทุกวัน ใครอ่านมาก เดินทางมาก ใครอ่านน้อย เดินทางน้อย
ไม่มีใครเก่งมาแต่เกิด อาหารสมองที่ดีที่สุดคือการอ่านหนังสือ การเรียนหนังสือ ต้องเรียนให้ได้ครบทั้ง 3 วิชาคือ
1. วิชาการ คนคิดเป็น อ่านเป็น เขียนเป็น
2. วิชาชีพ คนไม่ทำงานไม่มีสิทธิ์กินดี อยู่ดี
3. วิชาชีวิต ผู้ใหญ่เรียนพร้อมกับเด็ก ต้องอาศัยต้นแบบชีวิตที่ดีงาม
ดร.ปรีชา เรืองจันทร์ พ่อเมืองพิษณุโลก ท่านเป็นต้นแบบชีวิตที่ดีงามของพวกเรา เป็นพ่อเมืองกระดูกเหล็ก เพราะว่าวันนี้อาการบาดเจ็บซี่โครงหัก 3 ซี่ จากการแข่งขันฟุตบอลเชื่อมความสามัคคีของท่านยังไม่หายดี ท่านบอกว่าพักรักษาตัวซี่ละวัน ท่านชอบทำงานไม่อยากนอนอยู่เฉยๆ สมควรแล้วที่ท่านได้รับยกย่อง
เป็นผู้ว่าติดดิน
ผู้ว่าปรีชาเป็นผู้ว่าขวัญใจประชาชน
โครงการผู้ว่าพบหน้าเสาธงจึงเป็นบทพิสูจน์ต้นแบบชีวิตที่ดีงามได้อย่างแท้จริง
 |
ความเห็น (3)
- มาแวะชมและหาความรู้เพิ่มสติปัญญาครับ
อยากให้มีผู้ว่าแบบนี้แถวบ้านผมจัง
