จากการรับฟังท่านผู้ใหญ่เอ่ยถึงผลงานวิชาการที่ครูตั้งใจปฏิบัติงานการสอนจนรวบรวมเป็นผลงานที่ดีด้วยข้อจำกัดที่มีอยู่หลายๆด้าน เนื่องด้วยทำผลงานวิชางานบ้านให้นักเรียนกวนผลไม้ชนิดหนึ่งที่มีรสเปรี้ยว แต่ก็เพราะเป็นโรงเรียนเล็กทุรกันดาร ชายแดน อยู่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ที่โรงเรียนนี้ไม่มีกระทะทองเหลืองหรือหม้อเคลือบ จะทำอาหารทุกอย่างใช้กระทะเหล็กที่มีอยู่ทำอาหารสารพัดให้นักเรียนได้รับประทานมาตลอด เพราะครูสอนตามสภาพบริบทของโรงเรียน...แต่..ท่านผู้ใหญ่ที่มีความรู้นั่งอ่านมีหลักการที่ถูกต้อง..ทำให้ผลงานไม่ผ่านการประเมินเพราะใช้กระทะผิดประเภท...ฟังแล้วก็น่าเห็นใจค่ะ...ครูก็บริสุทธิ์ใจตั้งใจนำอุปกรณ์เท่าที่มีอยู่..มาสอน..อยากให้..ปรับปรุงมากกว่าที่จะไม่ผ่านนะค่ะ...
สวัสดีค่ะ น้องrinda
สวัสดีค่ะครูอรวรรณ..มีความคิดเห็นแนวทางเดียวกันทำให้ครูทั่วประเทศมีกำลังใจสอนต่อไปค่ะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ธนิตย์..โอ๊ย..อาจารย์เครียดไปหรือเปล่าคะ..เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับวิชาชีพครูจึงต้องนำมาขยายเพื่อท่านผู้ใหญ่จะมีแนวทางอื่นๆ..ที่สร้างขวัญกำลังใจแก่ครูเพื่อศิษย์นะคะ
รู้สึกว่า กรรมการใจร้ายจังเลยครับ การศึกษาบางทีต้องปรับให้เข้ากับบริบทของท้องถิ่น มาให้กำลังใจคุณครูทุกๆๆท่านครับ...
สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต..อย่าใจร้ายกับครูตาดำๆนะท่านถ้าเป็นกรรมการ..เป็นตราบาปใจคะ
สวัสดีค่ะ เห็นด้วยกับป๋า ... การพัฒนาต้องดูที่บริบท ค่ะ อิอิ เอ้า... ทางการซะงั้น
น้องพอลล่า(คำหล้าเน้อเจ้า)พี่ก็แจมนานๆครั้งจะหนักไปเลยนะเอาไว้เรื่องเบาๆก็มีค่ะ
คุณครู ตัวดำ เอ๊ย ตาดำๆ อิอิพอลล่าแวะมาแซวค่ะ
มีบางที่ (งาน กอท.นี่แหละครับ) ท้องถิ่นเป็นแบบนี้ แต่ไปใช้วัสดุนอกท้องถิ่น ไม่ผ่านเหมือนกันครับ
ผมว่าอยู่ที่ความ "ถูกใจ" ของกรรมการครับ คนที่ได้หรือไม่ได้ จะเกี่ยวกับความ "ถูกใจ" เสียมากกว่าครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ ท้อได้ แต่ อย่างเพิ่งถอย
ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมติดตามบันทึกท่านเหมือนกันค่ะได้ความรู้มากค่ะ สบายดีนะค่ะ
เฮ้อ...
เรามีผู้เชี่ยวชาญเ...งซ...ย แบบนี้เยอะไปหน่อยครับ
การศึกษาบ้านเราจึงไปไม่ถึงไหน
สวัสดีค่ะ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ครูสอน กอท.ต้องมีกระทะทองเหลือง เพื่อทำผลงานทางวิชาการ จึงจะผ่าน
น่าคิด
ผลงานทางวิชาการ เป็นผลงานที่ต้องถูก 3 ถูก ดังนี้ ถูกต้องตามรูปแบบ ถูกใจผู้ตรวจ ถูกโฉลก(โชคชะตา) อย่าหยุด อย่าท้อ
คนที่เดินไม่หยุดย่อมถึงเป้าหมาย ผลสุดท้ายจะเกิดกับเด็กความสุขของครูคือความสำเร็จของผู้เรียน
ขอบคุณค่ะผอ. คำฮิตอีกแล้ว นอกจาก 3 D ยังมี 3 ดี ..และ 3 ถูก..ถูกใจมีมากที่สุดค่ะ
อันความดำริ งานวิชาการ กับครูโบราณ ไปกั๋นบ่ได้
สอนเด็กอ่านเขียน ทำเปียรไจ้ไจ้ รวบรวมส่งไป ตกล้วน
ก๊านอ่อนหนุ่มสาว คราวลูกทั่วท้วน ยังฮู้บ่ถ้วน ควรครู
แต่เขาเหล่านั้น ปั่นได้เลิศหรู เก่งคอมพ์น่าดู หมู่นี้ผ่านถ้วน.(เห้อ)
สวัสดีเจ้าท่านพ่อครูทนันที่มาเยี่ยม..จะทำอะไรแบบพื้นบ้านรักษาวัฒนธรรมท้องถิ่น..บางเรื่องคงจะไม่เป็นที่ยอมรับของนักวิชาการแน่นอน ..กำลังอยากรวบรวมอาหารพื้นบ้านที่มีคุณค่าส่งผลต่อเด็กวัยเรียนบ้างจะได้รู้ว่าอะหยังเป็นหยัง..ของพื้นบ้านก็มีประโยชน์แต้ก่อเจ้า..
สวัสดีค่ะ
"ถูกต้องตามรูปแบบ ถูกใจผู้ตรวจ ถูกโฉลก
น่าสงสารจังเลยครับ แต่ถ้าจะให้รางวัลสถานศึกษาเศรษฐกิจนะครับ
เข้ามาเจอแต่ของเก่า อ่านเบื่อแล้วอ่ะ เขียนใหม่หน่อยดิ นะนะ
เล่าเรื่องราวประทับใจในโรงเรียน คิดว่ามีเยอะแยะ...
....
ขอบคุณที่แวะไปทักทายครับ
ผมคิดจะกลับไปทำงานอะไรสักอย่างที่บ้าน
คิดไปคิดมาเรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องที่น่าทำที่สุด เพราะมีต้นทุนหลายอย่าง
ทั้งของตัวเองและเพื่อน ๆ ใน GTK
มีข้อคิดเห็นอะไรเสนอมาได้เรื่อย ๆ เน่อเจ้า
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ครูอิงจันทร์ เล่าสู่กันฟังที่ ชม. ก็ 65 ผ่านไม่ถึง 10 นอกนั้นตกสนิทเยียวยาจะลุกไหวหรือเปล่า...เราไปฟังเพลงจาก ..รอเธอ07 กันเถอะ..ผ่อนคลายนะคะ
ขอบคุณมากค่ะที่ ท่านบุญเย็น มาแวะเยี่ยม..ก็น่าจะมีรางวัลแบบนี้ได้นะเพราะปฏิบัติตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง..พออยู่พอกิน..
สวัสดีค่ะครูอ้อย อ.ขจิต พี่หนานเกียรติ พี่ครูคิม มาเป็นกำลังใจให้แบบสุดๆไปเลย ..ขอขอบพระคุณมากค่ะ..จะบันทึกแน่นอนเตรียมข้อมูลแบบเรียบเรียงไปหลายตลบค่ะ..ถ้าครบ 1 ขวบในการเป็นสมาชิก ฉลองบันทึกใหม่ให้พี่ๆได้อ่านค้าๆๆ...
อ้ายกรรมการฯ นั้นเป็นใครกันครับ ... อย่าบอกว่ามาจากมหาวิทยาลัยท้องถิ่นเชียวแหละ เพราะแอบเห็นมีคณะอาจารย์ที่ผมพบนี่ บอกว่า ไปเป็นกรรมการประเมินผลงานฯ อะไรสักอย่างนี่แหละ
อ้ายกรรมการฯ คือ ผู้ทรง หรือ ผู้ร่างทรง กันหนอ ... น่ารำคาญใจแทนครับ
ป.ล. อ้าย หมายถึง พี่ ในภาษาท้องถิ่นทางภาคเหนือ ... เค้าไม่ได้พูดคำหยาบนะ
ขอบคุณมากค่ะท่าน Wasawat Deemarn ใน ม.ท้องถิ่น เยอะมากที่วิชาการจ๋าแบบอย่าผิดหลักการนะเดี๋ยวเจอดี..ไม่ว่า อ้ายหรือ เอื้อย(เรียกหญิงภาษาน่าน)
สวัสดีค่ะ
เพื่อนๆดีใจที่จะได้เจอ
เสียดายไม่เจอ พี่ สน.อ้วน และพี่เหมี่ยว
เพราะมีงานล้นพ้น
มานะคะ ทุกคนจะรอ
รับรองเรื่องที่ไม่ได้พูด ไม่มี
มีแต่ฟังไม่ทันมากกว่า อิอิ
อ้อ..ลืมบอกว่าอย่าลืมเอา 3 ทะโมนไปด้วย
ไปกิน PIZZA อร่อยๆด้วยกันนะ
คนสมัยปู่ย่าเราไม่มีเครื่องมือครบครันก็ยังทำอาหารได้อร่อย..ถนอมอาหารได้ทั้ง เชื่อม กวน แช่อิ่ม..ไม่เห็นต้องใช้อะไรมาก..ภูมิปัญญานั้นก็ยังสืบทอดมาถึงพวกเราเลย...แล้วจะเอาอะไรกันอีกเฮ้อ...เอากลอนพี่สุมาฝาก
ขอบคุณครูอ้อยเล็กมากค่ะ..แบบนี้ก็อยากเรียนนอกห้องให้มากๆแบบอยู่กับชาวบ้านภูมิปัญญาไทย..ของจริงวิถีชีวิตพื้นบ้าน..แทบไม่หลงเหลือแล้วเนอะ..
ก็เพราะกรอบ คนทำผลงานเลย กลุ้มไง ถ้าเรากระโดดออกนอกกรอบ เราจะพบว่าในกรอบมีอะไรที่ต้องแต่งเติมอีกมากมาย