สายน้ำ

บางครั้งก็อยาก..ที่จะก้มจด"บันทึก"
แต่..ก็ให้รู้จัก.."เสียดาย"
กับภาพที่เห็น...อยู่เบื้องหน้า

สายน้ำ..ที่ไหล กระทบ"ฝั่ง"
คลื่นแล้วคลื่นเล่า...ไม่สิ้นสุด
และไม่ไหลวน

...
แสงตะวัน..สาดส่อง..ทาทาบ
นุ่มนวล...ละมุนละไม
ช่างทำ..ให้"จิต"ใจ
โอนอ่อน..ยิ่งนัก

 

 

[Kawao]

• คบกันมาตั้งนาน พึ่งะรู้ว่าเจ้าบทเจ้ากลอน ซะเหลือเกิน
• บาดใจยิ่งนัก รู้สึกว่าเสน่ห์สายน้ำทางใต้ จะมัดหัวใจ Dr.Kapoom ไว้เสียแล้วกระมัง
• กลับมาขอนแก่นเถอะ คิดถึงแล้ว

 

[-ขจิต ฝอยทอง]

• ชอบนั่งมองสายน้ำเหมือนกัน แต่ไม่ทราบว่าจะเป็นแบบที่คุณกัลยาบอกหรือเปล่า
• หวังว่าคงมีความสุขกับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของอสม.นะครับ

[Handy]

   ผมก็เป็นครับ  จำได้ว่าครั้งหนึ่ง  นั่งมองนำตกในต่างแดนที่สาดซัดโกรกหินและเกิดประกายสายรุ้ง ท่ามกลางแสงแดดอันเจิดจ้า .. จึงหยิบปากกามาเขียน ...
     
       แดดจ้า  ฟ้าใส  น้ำสะอาด
   ซัดสาด  โกรกผา  ถาโถม
   สาดเซาะ  หินงาม  ครามโครม
   ประโลม  จิตฉ่ำ  ร่ำไป . 
  
       เขียนเอง  อ่านเอง  ชอบเอง  สบายใจเอง  ง่ายๆดี

ในรักมีความงามเสมอ

ในความงามจึงมองเห็นความรักที่ซ่อนกายอย่างเอียงอายแต่ก็ไม่มิดพอ

ทะเล ฤาจะเป็นสายเท่าสายใจ

หรือว่าสายใจที่โยงยาวจากฟากอิสานสู่แดนใต้ พัวพันบนเส้นใจที่อ่อนนุ่ม จนรัดร้อยทะเลให้ป่วนปั่นเป็นสายรักอมตะ ที่นั่น

ยินดีด้วย (บอกคนข้างๆให้ลพุงด้วยนะ..ฮา)