จิตสำนึกสู่จิตสาธารณะของนักเรียน


นักเรียน งานปฏิบัติอาหาร ทำที่ไหนเก็บที่นั่น ความสะอาด

เมื่อถึงเวลาที่ต้องให้นักเรียนเรียนภาคปฏิบัติงานอาหารเป็นเรื่องที่ต้องทำใจเพราะเด็กสมัยนี้ทำงานไม่เป็น ..นั่งเรียนก็ฟัง รับรู้ ตอบได้ บันทึกเป็น พอให้ทำงานได้เห็นปัญหามากกว่าที่ได้ศึกษารายบุคคลผ่านมาทำให้ต้องมาวิเคราะห์ใหม่ว่าเพราะอะไรนะ....จึงศึกษาพื้นฐานครอบครัวค่ะก็เหมือนเป็นค่ะต้องค่อยๆคุยกับเด็ก... ทำให้มีข้อมูลในการปรับกระบวนทัศน์ (ศัพท์ร่วมสมัย) รับมือกับการขาดจิตสำนึกในการทำงานไม่ชอบเก็บของ.. เห็นอุปกรณ์ตกหล่นเฉยเมย..ไม่ใช่เรื่องของฉัน..ทำความสะอาดห้องก็แบ่งเขตพื้นที่...แม้ว่าตัวเองทำได้..แต่ไม่ทำขาดความมีจิตสาธารณะ...จึงขอชื่นชมที่เราเน้นจิตสำนึกมานานแล้วมาเน้นต่อยอดที่มีจิตสาธารณะต่อไปก็คงจะพัฒนาเด็กๆต่อไปนะค่ะ...จะเกิดสโลแกนว่า..ทำอะไรที่ไหน...ก็เก็บที่นั่น...แม้ว่าตัวเองไม่ได้ทำ... (ในการทำงานร่วมกันในกลุ่ม)

คำสำคัญ (Tags): #นักเรียน
หมายเลขบันทึก: 293804เขียนเมื่อ 3 กันยายน 2009 05:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม 2015 14:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (32)
  • คิดว่า เมื่อสังเกตเปรียบเทียบกับแต่ก่อน นร.มีสำนึกเพื่อส่วนรวมน้อยลง..
  • ทำให้"จิตสำนึกสู่จิตสาธารณะ"เป็นอีกหนึ่งงานสำคัญของครูเรา
  • อาจารย์สบายดีนะครับ
  • ขอบคุณประสบการณ์ดีๆครับ
  • ดีจังเลยครับ
  • สนับสนุนให้นักเรียนเกิดจิตอาสา
  • สบายดีไหมครับ

สวัสดีค่ะ

  • เป็นกำลังใจให้นะคะ
  • การสร้างความตระหนัก ต้องค่อยเป็น ค่อยไป ด้วยแรงกระตุ้นและติดตามค่ะ
  • ตามคุณครูคิม..มาให้กำลังใจ..ครับ
  • ขอขอบพระคุณมากครับ

ขอบคุณมากค่ะ..อาจารย์ธนิตย์.. สบายดีค่ะ ลืมถามว่าเที่ยวดอยปุยแล้วกลับบ้านวันไหนค่ะคงเก็บภาพสวยๆได้เยอะด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ...อาจารย์ขจิต....ที่มาเยี่ยมค่ะ สบายดีค่ะอาจารย์คงงานมากเหมือนเดิมนะค่ะ

สวัสดีค่ะ..พี่ครูคิม.. จะติดตาม และใจเย็นๆ ..แต่จะได้เท่าพี่ครูคิมหรือเปล่าน้อ..

สวัสดีค่ะคุณ..สามสัก..มากับพี่ครูคิมด้วย..เราก็ชื่นชอบพี่คนเดียวกันนะค่ะ..ต้องขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ

แวะมาเยี่ยมครับ

ผมเห็นด้วยกับอาจารย์ธนิตย์ สุวรรณเจริญ ครับ

ว่าเด็กมีจิตสำนึกเพื่อส่วนรวมลดลง

ผมคิดว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นลอย ๆ

สภาพสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป การละเลยหน้าที่ต่อส่วนรวม การคิดถึงตนเองเป็นใหญ่ ฯลฯ กระทั่งการไม่ประสีประสาของครูและโรงเรียน ที่ไม่สามารถเอื้อจจัดสภาพแวดล้อมให้เด็กได้ทำประโยชน์เพื่อนคนอื่น/ส่วนรวม

เหล่านี้เป็นปัจจัยหนุนเสริมให้เด็กเป็นอย่างที่เป็น

สิ่งที่ผมกลัวที่สุดคือ กลัวลูกเป็นอย่างเด็กอื่น ๆ ที่เป็น คือ เห็นแก่ตัวเองเป็นใหญ่ ไม่มีสำนึกต่อส่วนรวม

พูดเรื่องนี้ขึ้นมาทีไร กลุ้มครับกลุ้ม...

ขอบคุณค่ะ..พี่หนาน..ที่แวะมาเยี่ยม ..น่ากลัวถ้าเด็กเห็นแก่ตัวเองเป็นใหญ่..แล้วอะไรจะเกิดขึ้นเนอะ..

สวัสดีค่ะ

  • การปลูกฝังเรื่องจิตสำนึก  ต้องใช้เวลา  ที่โรงเรียนครูอิงก็ยังไม่เป็นที่น่าพอใจ
  • ต้องซ้ำ ๆ ย้ำ ๆ  ตลอดค่ะ ถึงจะได้ผล
  • ขอบพระคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยมเยียนกันเสมอ ๆ
  • มีความสุขทุก ๆ วันนะคะ

ขอบคุณค่ะ..ครูอิง.. อยากบันทึกเก่งเหมือนครูอิงจัง..พยายามที่จะฝึกค่ำ จึงตื่นเช้าตามครูอิงที่จะแวะเยี่ยมเยียนชาวบล็อก..ฟังเพลง..จาก รอเธอ07...

พี่ว่า ไม่ใช่แต่นักเรียนนะที่มีจิตสาธารณะลดลง กลุ่ม...ก็เช่นกัน รึว่าบ้านหนูไม่เป็น

แหม..พี่ ครู ป. 1 ..จะให้กระทบซิ่ง..เลยเหรอคะ..กลัวคะ...ตราบใดที่ยังไม่คิดลาออกก็จะสอนให้เด็ก..ให้มีบ้างนะจากที่แทบจะไม่มีจิตสำนึก..ช่วยกันวิเคราะห์เถอะค่ะ..เกิดจากที่ไม่มีวิชาศีลธรรม..หรือไม่..

แวะมาส่งกำลังใจค่ะ..เหนื่อยมากก็พักบ้างนะคะ..ช่วงนี้ชาวมัธยมเหนื่อยกันทุกคน..เป็นกำลังใจให้นะคะ

สวัสดี้คัอาจารย์รินดา...

แว่มาอ่านแล้วช่างเป็นครูด้วยวิญาณจริงๆ..ไม่ใช่ครูเพียงรับเงินเดือน

ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไป...

การทำตัวอย่างให้นักเรียนดูย่อมเป็นครูที่ดีกว่าการสอนครับ...

อย่าลืมการสอนที่ได้ผลคือนักเรียนต้องมีคุณธรรมนำความรู้..สมบูรณ์ทั้งจิตและกายครับ..

ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน....พรหมมา

ขอบคุณท่านศน.แอ๊ดค่ะ.. ก็พยายามที่จะยกระดับผลสัมฤทธิ์ทุกรายวิชาค่ะ..ท่านศน.สบายดีนะค่ะ

ด้วยความเคารพท่านลุงหนานพรหมมา..จะสู้เพื่อเด็กค่ะ..เพราะไม่อยากให้มีผู้ใหญ่ที่ขาดคุณธรรมเหมือนที่..เห็นๆ..ในสังคมปัจจุบันค่ะ..ลุงหนานคงมีความสุขกับการสอนของบ่าเก่าของคนเมืองของเรานะค่ะ..

สวัสดีค่ะ

  • มาเยี่ยมบันทึก..จิตสาธารณะค่ะ
  • เป็นกำลังใจให้นะคะ

สวัสดีค่ะ ขอมาชื่นชมกับกิจกรรมดีๆ ค่ะ

การมีจิตสาธารณะ นั้น บังคับกันไม่ได้ค่ะ ละเอียดอ่อนมากทีเดียวค่ะ พอลล่าว่าต้องมีกลยุทธ์ที่หลากหลาย ทั้งสิ่งแวดล้อม ที่เป็นอาคาร สถานที่และคุณครู พ่อแม่ ด้วยคะ

จิตสาธารณะเป็นความดีมีสำนึก          คิดให้ลึกสำนึกดีนี้สร้างสรรค์

แต่สังคมข่มคนดีวิสามัญ                    เข่นฆ่าพลันนั่นอะไรน้ำใจคน             

ขอบคุณค่ะท่านวิโรจน์ เพิ่งมาดูหลังปรับปรุงค่ะ ดีจังที่มีกลอนเพื่อนำไปเขียนติดย้ำเตือนเด็กๆค่ะ

กำลังนึกอยู่ครับ

ว่าเคยมีความทรงจำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับ ร.ร.แม่หอพระ

นึกออกจะมาเล่าให้ฟังครับ

สวัสดีค่ะ พี่สาว มาเยี่ยมค่ะ อ่านเม้นของตัวเองแล้ว วิชาการไปหน่อย ค่ะ อิอิ

ขอพิสูจน์ฝีมือในการนำภาพลงนะค่ะ

คล้าย ๆ ว่าจะเคยร่วมงานกับแคร์ (NGO) หรือไม่ก็ ปปส. ที่โรงเรียนนี้ เมื่อสัก ๑๐ ปีที่แล้ว

มาแซว พี่หนานเกียรติ เจอเพื่อนอีกแล้ว งาน ปปส แน่เลย ฮ่าๆๆๆๆ

 

นำสื่อมาฝากครับ
สื่อเหล่านี้นอกจากจะทำให้รู้ว่าใครทำอะไรแล้ว ยังมีมิติของบุญกุศล และองค์ความรู้หรือวิธีการ กระบวนการที่ทำด้วย
แต่ก็นั่นละครับ ในยุคโมหะภูมิเช่นนี้
สื่อดีๆพวกนี้ไม่มีโอกาสออกช่วง prime time พอที่จะให้คุณครูกับเด็กๆได้ชมหรอก
เป็นเสียงที่ไม่ได้ยิน.....และเป็นแสงที่มองไม่เห็น
น้อยคนที่จะมีบุญได้ชม..
.
สื่อชั่วๆออกฟรี สื่อดีๆ เสียสตางค์..... แถมยังวางอยู่หน้า1
คนในชาติเสพอยู่กับสื่อประโลมโลก มีพวกตลกหยาบคายเป็นผู้ผลิต
กับพวกขายเนื้อหนัง บริโภคนิยม สื่อแดงเหลืองกระตุ้นโทสะ โมหะ โลภะ
สังคมไทย จึงดุจดั่งจมอยู่ในบ่ออุจจาระเน่าเหม็น.. ยากจะสัมผัสกับอะไรสะอาดๆ
ช่างน่าสะอิดสะเอียน เวทนาเป็นอย่างยิ่ง 
น่าสงสาร...ประเทศไทย สังคมไทยเสียจริงๆ...
เรามาช่วยกันปฎิวัติวงการสื่อบ้านเรากันเถอะครับ


 

สวัสดีค่ะ คุณครูrinda

มา ลปรร.ด้วยคนค่ะ

สำนึกดี สังคมดี

ขอบคุณค่ะและยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

สวัสดีครับคุณ Rinda

จิตสาธารณะ ผมว่ายังเป็นปัญหาในทุกโรงเรียน

ครูเราต้องช่วยกัน เห็นขยะบอกเด็กเก็บ พาเด็กเก็บ

เมื่อโรงเรียนรก ก็อยู่แบบรกๆ นานไปก็เคยชิน

แต่คนภายนอกมาเห็นเขารับไม่ได้

เริ่มที่ผู้ใหญ่ ทำให้ดู อยู่ให้เห็น ครับ

ขอบคุณค่ะครูจิ๋วที่มาเยี่ยม..สร้างจิตสำนีกยากนะคะ

ขอบคุณมากค่ะท่านผอ.พรชัย..การทำเป็นตัวอย่างดีที่สุดค่ะ..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท