เมื่อถึงเวลาที่ต้องให้นักเรียนเรียนภาคปฏิบัติงานอาหารเป็นเรื่องที่ต้องทำใจเพราะเด็กสมัยนี้ทำงานไม่เป็น ..นั่งเรียนก็ฟัง รับรู้ ตอบได้ บันทึกเป็น พอให้ทำงานได้เห็นปัญหามากกว่าที่ได้ศึกษารายบุคคลผ่านมาทำให้ต้องมาวิเคราะห์ใหม่ว่าเพราะอะไรนะ....จึงศึกษาพื้นฐานครอบครัวค่ะก็เหมือนเป็นค่ะต้องค่อยๆคุยกับเด็ก... ทำให้มีข้อมูลในการปรับกระบวนทัศน์ (ศัพท์ร่วมสมัย) รับมือกับการขาดจิตสำนึกในการทำงานไม่ชอบเก็บของ.. เห็นอุปกรณ์ตกหล่นเฉยเมย..ไม่ใช่เรื่องของฉัน..ทำความสะอาดห้องก็แบ่งเขตพื้นที่...แม้ว่าตัวเองทำได้..แต่ไม่ทำขาดความมีจิตสาธารณะ...จึงขอชื่นชมที่เราเน้นจิตสำนึกมานานแล้วมาเน้นต่อยอดที่มีจิตสาธารณะต่อไปก็คงจะพัฒนาเด็กๆต่อไปนะค่ะ...จะเกิดสโลแกนว่า..ทำอะไรที่ไหน...ก็เก็บที่นั่น...แม้ว่าตัวเองไม่ได้ทำ... (ในการทำงานร่วมกันในกลุ่ม)
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ..อาจารย์ธนิตย์.. สบายดีค่ะ ลืมถามว่าเที่ยวดอยปุยแล้วกลับบ้านวันไหนค่ะคงเก็บภาพสวยๆได้เยอะด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ...อาจารย์ขจิต....ที่มาเยี่ยมค่ะ สบายดีค่ะอาจารย์คงงานมากเหมือนเดิมนะค่ะ
สวัสดีค่ะ..พี่ครูคิม.. จะติดตาม และใจเย็นๆ ..แต่จะได้เท่าพี่ครูคิมหรือเปล่าน้อ..
สวัสดีค่ะคุณ..สามสัก..มากับพี่ครูคิมด้วย..เราก็ชื่นชอบพี่คนเดียวกันนะค่ะ..ต้องขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ
แวะมาเยี่ยมครับ
ผมเห็นด้วยกับอาจารย์ธนิตย์ สุวรรณเจริญ ครับ
ว่าเด็กมีจิตสำนึกเพื่อส่วนรวมลดลง
ผมคิดว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นลอย ๆ
สภาพสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป การละเลยหน้าที่ต่อส่วนรวม การคิดถึงตนเองเป็นใหญ่ ฯลฯ กระทั่งการไม่ประสีประสาของครูและโรงเรียน ที่ไม่สามารถเอื้อจจัดสภาพแวดล้อมให้เด็กได้ทำประโยชน์เพื่อนคนอื่น/ส่วนรวม
เหล่านี้เป็นปัจจัยหนุนเสริมให้เด็กเป็นอย่างที่เป็น
สิ่งที่ผมกลัวที่สุดคือ กลัวลูกเป็นอย่างเด็กอื่น ๆ ที่เป็น คือ เห็นแก่ตัวเองเป็นใหญ่ ไม่มีสำนึกต่อส่วนรวม
พูดเรื่องนี้ขึ้นมาทีไร กลุ้มครับกลุ้ม...
ขอบคุณค่ะ..พี่หนาน..ที่แวะมาเยี่ยม ..น่ากลัวถ้าเด็กเห็นแก่ตัวเองเป็นใหญ่..แล้วอะไรจะเกิดขึ้นเนอะ..
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ..ครูอิง.. อยากบันทึกเก่งเหมือนครูอิงจัง..พยายามที่จะฝึกค่ำ จึงตื่นเช้าตามครูอิงที่จะแวะเยี่ยมเยียนชาวบล็อก..ฟังเพลง..จาก รอเธอ07...
พี่ว่า ไม่ใช่แต่นักเรียนนะที่มีจิตสาธารณะลดลง กลุ่ม...ก็เช่นกัน รึว่าบ้านหนูไม่เป็น
แหม..พี่ ครู ป. 1 ..จะให้กระทบซิ่ง..เลยเหรอคะ..กลัวคะ...ตราบใดที่ยังไม่คิดลาออกก็จะสอนให้เด็ก..ให้มีบ้างนะจากที่แทบจะไม่มีจิตสำนึก..ช่วยกันวิเคราะห์เถอะค่ะ..เกิดจากที่ไม่มีวิชาศีลธรรม..หรือไม่..
แวะมาส่งกำลังใจค่ะ..เหนื่อยมากก็พักบ้างนะคะ..ช่วงนี้ชาวมัธยมเหนื่อยกันทุกคน..เป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดี้คัอาจารย์รินดา...
แว่มาอ่านแล้วช่างเป็นครูด้วยวิญาณจริงๆ..ไม่ใช่ครูเพียงรับเงินเดือน
ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไป...
การทำตัวอย่างให้นักเรียนดูย่อมเป็นครูที่ดีกว่าการสอนครับ...
อย่าลืมการสอนที่ได้ผลคือนักเรียนต้องมีคุณธรรมนำความรู้..สมบูรณ์ทั้งจิตและกายครับ..
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน....พรหมมา
ขอบคุณท่านศน.แอ๊ดค่ะ.. ก็พยายามที่จะยกระดับผลสัมฤทธิ์ทุกรายวิชาค่ะ..ท่านศน.สบายดีนะค่ะ
ด้วยความเคารพท่านลุงหนานพรหมมา..จะสู้เพื่อเด็กค่ะ..เพราะไม่อยากให้มีผู้ใหญ่ที่ขาดคุณธรรมเหมือนที่..เห็นๆ..ในสังคมปัจจุบันค่ะ..ลุงหนานคงมีความสุขกับการสอนของบ่าเก่าของคนเมืองของเรานะค่ะ..
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ ขอมาชื่นชมกับกิจกรรมดีๆ ค่ะ
การมีจิตสาธารณะ นั้น บังคับกันไม่ได้ค่ะ ละเอียดอ่อนมากทีเดียวค่ะ พอลล่าว่าต้องมีกลยุทธ์ที่หลากหลาย ทั้งสิ่งแวดล้อม ที่เป็นอาคาร สถานที่และคุณครู พ่อแม่ ด้วยคะ
จิตสาธารณะเป็นความดีมีสำนึก คิดให้ลึกสำนึกดีนี้สร้างสรรค์
แต่สังคมข่มคนดีวิสามัญ เข่นฆ่าพลันนั่นอะไรน้ำใจคน
ขอบคุณค่ะท่านวิโรจน์ เพิ่งมาดูหลังปรับปรุงค่ะ ดีจังที่มีกลอนเพื่อนำไปเขียนติดย้ำเตือนเด็กๆค่ะ
กำลังนึกอยู่ครับ
ว่าเคยมีความทรงจำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับ ร.ร.แม่หอพระ
นึกออกจะมาเล่าให้ฟังครับ
สวัสดีค่ะ พี่สาว มาเยี่ยมค่ะ อ่านเม้นของตัวเองแล้ว วิชาการไปหน่อย ค่ะ อิอิ
ขอพิสูจน์ฝีมือในการนำภาพลงนะค่ะ
คล้าย ๆ ว่าจะเคยร่วมงานกับแคร์ (NGO) หรือไม่ก็ ปปส. ที่โรงเรียนนี้ เมื่อสัก ๑๐ ปีที่แล้ว
มาแซว พี่หนานเกียรติ เจอเพื่อนอีกแล้ว งาน ปปส แน่เลย ฮ่าๆๆๆๆ
สวัสดีครับคุณ Rinda
จิตสาธารณะ ผมว่ายังเป็นปัญหาในทุกโรงเรียน
ครูเราต้องช่วยกัน เห็นขยะบอกเด็กเก็บ พาเด็กเก็บ
เมื่อโรงเรียนรก ก็อยู่แบบรกๆ นานไปก็เคยชิน
แต่คนภายนอกมาเห็นเขารับไม่ได้
เริ่มที่ผู้ใหญ่ ทำให้ดู อยู่ให้เห็น ครับ
ขอบคุณค่ะครูจิ๋วที่มาเยี่ยม..สร้างจิตสำนีกยากนะคะ
ขอบคุณมากค่ะท่านผอ.พรชัย..การทำเป็นตัวอย่างดีที่สุดค่ะ..