ตั้งแต่หลังแต่งงาน จนลูกๆจบปริญญากันแล้วทั้ง 3 คน พี่เอจึงเริ่มรู้สึกว่าตัวเองชักจะเปลี่ยนไปทุกวัน ไม่ว่าจะเรื่องน้ำหนัก กิริยาวาจา หรือนิสัยส่วนตัว หลังจากวิเคราะห์ดูแล้วเรื่องรูปร่างน่าจะกลับไปเหมือนสมัยสาวๆได้ยาก แต่เรื่องเปลี่ยนพฤติกรรมไปเหมือนเดิมน่าจะง่ายกว่า จึงตัดสินใจปฏิรูปตัวเองทันที
วันแรก ก็เรียกสามีว่า พี่ และแทนตัวเองว่า น้อง ( เหมือนสมัยจีบกันใหม่ๆ เพราะสามีอายุมากกว่าหลายปี ) สังเกตดูสามีก็เฉยๆ บางครั้งก็เลิกคิ้ว เพราะไม่เคยเรียกมานานแล้วตอนลูกๆยังเล็ก ก็จะคุยกันโดยแทนตัวเองว่า พ่อ – แม่ พอลูกๆโตไปเรียนที่อื่นกันหมด อยู่บ้านกัน 2 คน ก็พูดเธอๆ - ชั้นๆ กันตลอด
วันที่ 2 พี่เอต้องไปประชุมที่กรุงเทพฯ สามีก็ไปส่งที่สนามบินเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้พอจะเข้าประตูผู้โดยสารขาออก พี่เอก็หันกลับมาและยกมือไหว้สามีอย่างอ่อนช้อย สวยงาม
พี่เอ : สวัสดีค่า ขอบคุณนะคะ
สามี : (หันกลับไปมองข้างหลัง สีหน้างงๆ) เอ๊ะ ?เธอไหว้ใคร
พี่เอ : ( เริ่มงอน ) น้องก็ไหว้พี่นั่นแหละ
สามี : เหรอ เป็นอะไรไปหล่ะ จู่ๆมาไหว้กันแบบนี้
พี่เอ : ( เริ่มงอน ) ก็อยากจะกลับไปนิสัยดีเหมือนเดิมนี่นา ไม่เห็นเหรอ เริ่มพูด หวานๆมา 2 วัน แล้ว ยังไม่รู้อีก
สามี : อ้าว เหรอ ฮ่า.. ฮ่า… ชั้นนึกว่าเธอเป็นอะไร สงสัยจะไข้ขึ้นรึเปล่า
พี่เอ : ฮึ จำไว้นะ ต่อไปนี้อย่ามาบ่นนะยะ ว่าชั้นพูดจาไม่เพราะ ไปแล้วนะขับรถกลับบ้านดีๆหล่ะ แก่แล้ว อย่าเที่ยวทำเป็นซิ่งแบบเด็กๆ เจ็บป่วยขึ้นมาไม่มีใครหยอดข้าวต้มให้หรอก เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน
สามี : เออ ต้องยังงี้ซิ ค่อยเหมือนเมียเราหน่อย ฮ่า.. ฮ่า…
ไม่มีความเห็น