เมื่อเมฆขยาย จันทร์จะฉายท้องฟ้า

เมื่อเมฆขยาย จันทร์จะฉายท้องฟ้า

 

 

       ครึกครืนคะครืนคลั่ง
เสียงฟ้าหลั่งจลนเสียง
       แวบวาบปลาบเบี่ยง
ครั่นสำเนียงละเลียงฟ้า
       มืดหับสลับฉาน
ขาวแสงกร้านส่านดังว่า-
       โลกธาตุจักกลับกล้า
ณ รวิอรุณแสง
       เมฆครึมทะมึนครึม
ทะทึมทั้งทะลักแทง
       ทบทั่งทะทั่งตะละแดง
คะเคลื่อนอึมอึมพนำ
       ปรายฝนก็ฝนหลั่ง
ประดังเม็ดละเม็ดพรำ
       ห้วงฟ้าในคราคร่ำ
ระดะโดยทะมึนเมฆ
       สักพักประจักษ์แจ้ง
ฟ้าสำแดงฟ้าวิเวก
       ลุหมายไว้เอนก
ระเริงฟ้าไว้อารมณ์
       จึงฟ้าขยับเมฆขยาย
รำระบายสุขสมน์
       จันทร์เจ้าก็มาเย้าให้ชม
ณ ท้องธารแห่งดวงใจ
       
        จึงจันทร์ฉายขยายฟ้า
มนัสธาราโสตถิ์ไสว
         สงบงามอร่ามพิไล
โดยใดหาก- บ่แม่นฤดีฯ

 

                ค่ำหนึ่ง เก้าจันทร์ฉาย
            จันทร์แรม ๑๑ ค่ำ เดือน ๙
                       ๒๕๕๒

* เมื่อเมฆขยาย จันทร์จะฉายท้องฟ้า
(คำจากเพลงในบทละครเรื่อง "เลือดสุพรรณ" ของหลวงวิจิตรวาทการ)