“มันมีอะไรมากกว่าฟันปลอม” ทญ.ขวัญชนก ตัณฑเศรษฐี เช้าวันหนึ่ง นั่งเล่นๆอยู่ตรงเคาท์เตอร์รับบัตรคนไข้ห้องฟัน มีชายกลางคนร่างท้วม (ถึงอ้วน) คนหนึ่งเดินเข้ามาด้วยท่าทางกร่าง และโพล่งขึ้นมาด้วยเสียงดังใส่หมอว่า “หมอ!! ที่นี่มีใส่รากฟันเทียมรึเปล่า ผมยอมเป็นหนูทดลองให้หมอทำฟรีๆเลย เอาเปล่า” =”= “อะไรนะคะ หมอทำไม่เป็นหรอก แล้วก็ไม่ทำด้วย” “ก็ถึงบอกให้ลองทำไง ผมยอม” -O- “แล้วทำไมหมอต้องทำให้ด้วยล่ะ คนไข้มีเหตุผลอะไรคะ ทำแค่ฟันปลอมแบบถอดได้ ไม่ได้เหรอ” “ก็ผมจะใส่ฟันแค่ซี่เดียว ที่นี่ต้องรอคิวนาน ผมยอมจ่ายเงินให้เลยก็ได้ ถ้าจะได้ทำก่อน” -*- “คนไข้คะ หมอลัดคิวให้ไม่ได้หรอกนะคะ คนที่เค้ารอคิวก็มีตั้งเยอะ จะให้หมอลัดคิวให้ คนอื่นเค้าก็มาต่อว่าหมอสิคะ ถ้าคนไข้อยากจะเสียเงินทำขนาดนั้น ก็ไปทำที่คลินิกในเมืองดีไหม มีตั้งหลายแห่ง รพ.พุทธก็ได้ มน.ก็มี” คนไข้ชายเริ่มทำหน้าตาไม่พอใจ แต่ไม่ถึงกับโกรธ สุดท้ายเขาก็บอกว่า เขาอายุเยอะแล้ว (เยอะแล้วเหรอนี่ น่าจะประมาณสี่สิบกว่าๆเองนา หมอแอบนึกในใจ ) นั่งรถนานๆไม่ได้ พอไปที่ที่คนเยอะๆก็หลงทาง เลยอยากทำที่โรงพยาบาลแทน อ่อ เข้าใจแล้ว อย่างนี้นี่เอง หลังจากฟังเหตุผลของคนไข้ หมอก็เลยเริ่มใจอ่อนขึ้นมา เกิดความรู้สึกอยากทำให้คนไข้ เพราะสงสาร หลังจากนั้นคนไข้ก็เริ่มพูดความในใจออกมาเรื่อยๆ (ระบายนั่นแหละ เหอะๆ) “ผมหน่ะนะ ไม่มีฟันซี่หนึ่ง (ด้านหน้า) ทำให้โหงวเฮ้งผมไม่ดีเลย เงินทองรั่วไหล ผมเลยอยากได้ฟันหน้าเร็วๆ” +O+ สายตาหมอพลางเหลือบไปที่ OPD Card ของคนไข้ ปรากฏว่าเห็นว่า ชื่อของคนไข้ถูกเปลี่ยนไปเป็นชื่ออื่น (ที่หรูและยาวกว่าเดิม) นามสกุลก็ถูกเปลี่ยน (เป็นขนาดหนักเลยนะนี่) เลยถามคนไข้กลับไปว่า “คนไข้เชื่อมากถึงขนาดเปลี่ยนชื่อ กับนามสกุลด้วยเหรอคะนี่ แล้วดวงยังไม่ดีขึ้นเหรอ” “ใช่แล้วหมอ” “ถ้าอย่างนั้นแสดงว่าที่ดวงไม่ดีนี่ อาจเป็นเพราะฟันหน้าคนไข้ยังหลออยู่ใช่ไหมคะ?” “ถูกต้องแล้วหมอ” “จริงเหรอนี่!! งั้นเดี๋ยวหมอจะลองดูให้ก่อนนะว่าวันนี้มีคนไข้ไม่มาตามนัดหรือเปล่า “โชคดีจัง วันนี้มีคนไข้ไม่มาตามนัดคนหนึ่ง หมอจะให้คิวคุณทำก่อนเลยนะคะ”() “จริงเหรอหมอ ขอบคุณมากเลยนะครับ” อันที่จริงไม่มีคนไข้ไม่มาตามนัดหรอก แต่หมออยากช่วยคนไข้คนนี้เอง เหอ เหอ เหอ แต่ก็ไม่อยากให้คิดว่าหมอลัดคิวให้ และเพราะหมอเป็นคนเชื่อเรื่องดวงด้วยนั่นเอง ทำให้เข้าใจความรู้สึกของคนไข้ได้ดียิ่งขึ้น และเห็นว่าคนไข้มีความพยายามอย่างมากในการแก้ไขเรื่องดวงของตัวเอง แต่ก็ยังไม่ดีขึ้น เพราะฉะนั้นสิ่งที่หมอจะช่วยให้คนไข้หายจากความกังวลที่มีก็คือ การทำฟันปลอมให้คนไข้ ^v^ วันนั้นก็จึงเริ่มพิมพ์ปากคนไข้ และนัดคนไข้มาใส่ฟันปลอมในอาทิตย์ต่อมา ...... ผ่านไป 1 อาทิตย์ ...... คนไข้ชายคนเดิมกลับมา เพื่อมาใส่ฟันปลอมตามที่นัดกันไว้ แต่ในวันนี้เขาไม่ได้มาตัวเปล่า เขาพกพาความมั่นใจ และความหวังว่าจะได้ฟันปลอมกลับไป และชีวิตของเขาคงจะดีขึ้น (อันนี้คิดเอง ///^^/// จริงๆแล้วคนไข้เอาส้มแผ่นมาฝากหมอสองถุง อิอิ) หมอนำคนไข้ไปนอนที่เตียงทำฟัน แต่ก่อนหน้านั้นเขาได้กางหนังสือออกมาเล่มหนึ่ง “อะไรคะนี่” “หนังสือตั้งชื่อครับหมอ ผมถ่ายเอกสารมาให้หมอเลยนะนี่ (เย็บสันอย่างดี) ผมลองดูชื่อหมอ (คาดว่าจากป้ายหน้าห้อง) แล้วคำนวณดู ปรากฏว่าดีครับ บวกกันทั้งชื่อกับนามสกุลได้ดีเลย ไม่ต้องเปลี่ยนครับ!!” --“ “อ่ะค่ะ หมอก็ไม่คิดจะเปลี่ยนหรอกนะคะ แต่มันออกมาดีก็ดีค่ะ เดี๋ยวคนไข้นอนลงเลยนะคะ หมอจะได้ใส่ฟันปลอมให้ได้เลย” หลังจากใส่ฟันปลอมให้คนไข้ได้เสร็จสรรพ จึงเอากระจกให้คนไข้ลองส่องดู เขามีสีหน้าพึงพอใจ และดูมีความมั่นใจขึ้นมาก ส่วนตัวหมอเอง ก็รู้สึกมีความสุขที่ได้ทำให้ความกังวลของคนไข้หมดไป และหวังว่าชีวิตของเขาจะดีขึ้นเช่นกัน สุดท้ายก่อนที่จะจากกัน คนไข้ไม่ลืมที่จะขอบคุณหมออีกครั้งและกล่าวทิ้งท้ายไว้ว่า ... “อย่าลืมดูหนังสือที่ผมให้นะครับ แล้วก็หมอไม่ต้องเปลี่ยนชื่อนะครับ ชื่อหมอดีแล้วครับ!!” เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้หมอได้เข้าใจว่าการทำงานควรจะเอาใจเขามาใส่ใจเรา พูดคุยกับคนไข้ถึงปัญหาของเขาด้วยความเข้าใจ เพื่อที่จะได้รักษาและแก้ปัญหาได้ตรงจุด ซึ่งโรคที่คนไข้เป็นอาจจะไม่ใช่แต่เฉพาะความบกพร่องทางร่างกาย แต่เป็นส่วนของจิตใจที่ต้องการการรักษาเช่นเดียวกัน ความในใจของนักเขียนมือใหม่หัวใจเกาหลี ปล. เรื่องสั้นเรื่องนี้ อาจจะอ่านยาก หรือไม่ค่อยเข้าใจสักหน่อย เพราะอาจต้องคาดเดาเอาเองว่าประโยคนี้ใครพูด แต่สำหรับคนเขียนซึ่งคุ้นเคยกับนิยายเกาหลี (หรือนิยายของ Quiyeoni เรื่อง”สาวใสหนุ่มซ่า ตามล่าหารัก” “คีย์หัวใจบันไดเสียงรัก”) ก็เลยเขียนได้ออกมาเป็นแบบนี้ค่ะ โปรดเข้าใจด้วยค่ะ (ถ้าไม่ต้องให้เขียนอีกจะดีมั่กๆ) -/l\-