ไปอ่านเจอมา เลยอยากให้ลองอ่านกันดูเพลิน ๆ นะคะ ช่วงเวลาที่เราอยู่คนเดียวหรือไปอยู่ในที่ ๆ ไกลบ้าน บุคคลที่รองจากครอบครัวของเราที่เราจะคิดถึงก็คือ "เพื่อนของเรา" นั่นเองค่ะ
** คน ที่เป็น เพื่อน **
ไม่จำเป็นต้องจบการศึกษาระดับเดียวกัน
ไม่จำเป็นต้องมีฐานะเท่าเทียมกัน
ไม่จำเป็นต้องมีตำแหน่งหน้าที่การงานเท่าเทียมกัน
**เพื่อน**
คอยเตือน ยามเพื่อนพลั้ง
คอยฟัง ยามเพื่อนขอ
คอยรอ ยามเพื่อนสาย
คอยพาย ยามเพื่อนพัก
คอยทัก ยามเพื่อนทุกข์
คอยปลุก ยามเพื่อนท้อ
คอยง้อ ยามเพื่อนงอน
คอยสอน ยามเพื่อนผิด
คอยสะกิด ยามเพื่อนเผลอ
คอยเจอ ยามเพื่อนหา
คอยลา ยามเพื่อนกลับ
คอยปรับ ยามเพื่อนเปลี่ยน
คอยเรียน ยามเพื่อนเที่ยว
คอยเคี่ยว ยามเพื่อนเล่น
คอยเย็น ยามเพื่อนร้อน
คอยหอน ยามเพื่อนเห่า
คอยเฝ้า ยามเพื่อนฟุบ
คอยอุบ ยามเพื่อนปิด
คอยคิด ยามเพื่อนถาม
คอยปราม ยามเพื่อนหลง
คอยปลง ยามเพื่อนแกล้ง
คอยแบ่ง ยามเพื่อนหมด
คอยอด ยามเพื่อนทาน
คอยคาน ยามเพื่อนล้ม
คอยชม ยามเพื่อนชนะ
คอยสละ ยามเพื่อนชอบ
เพื่อนที่รักเราหาไม่ง่ายเลย ถ้ามีเพื่อนแท้แล้ว จงรักษามันไว้ให้ดี ๆ อย่าเสียเพื่อนที่ดีไปเพียงเพราะเหตุผลอยู่เหนืออารมณ์นะคะ
สุดยอดไปเลย...ขยันมาก อย่าเนี๊ยะต้องให้รางวัลซะแล้ว
พึ่งได้เข้ามาอ่าน เพราะพึ่งได้รู้จักกับ gotoknow.org อ่านแล้วรู้สึกดีมาก แสดงออกได้ว่าคนที่เขียนบทความนี้ เป็นคนที่รักเพื่อนมาก เพื่อนเยอะ แต่บางครั้งการที่มีเพื่อนเยอะก็สามารถทำให้คุณรู้สึกเหงาได้เหมือนกัน บางครั้งคนเราอาจทำในสิ่งที่คนมองว่าไม่ถูกต้อง แต่ตัวเรามีเหตุผลให้กับตัวเองเสมอ และเหตุผลก้อต้องสมเหตุสมผล เราจึงตัดสินใจทำลงไป คุณมีเพื่อนที่เข้าใจคุณ อยากอยู่ข้างๆเวลาคุณสุข ทุกข์ เหงา เศร้า และสนุก ทุกๆเวลาที่คุณต้องการเพื่อน หรือคนอยู่ข้างๆ สู้ต่อไปนะ น้ำฝน