จิตสติ
เดิน ทีละก้าว ไม่หยุดย่อม ถึงจุดหมาย
กินข้าว ที่ละคำ ไม่หยุดย่อม อิ่ม
ทำงาน ทีละสิ่ง ไม่หยุดย่อม สำเร็จ
จิตเร็วปานสายฟ้า สติมาไม่ทัน
ใจจึงปั่นป่วน สับสน ปะปน วุ่นวาย
เป็นทุกข์
เหตุของทุกข์
เพราะปล่อยจิตให้จมอยู่กับอดีต
หรือเพ้อฝันไปในอนาคต อย่างไร้หนทางทำให้เป็นจริง
ดึงจิตช้าลง เร่งสติให้เร็วขึ้น
ให้อยู่ใกล้กัน หรือสติเท่าทันจิต
ไม่จมกับอดีต ไม่เพ้อฝันอนาคต อยู่กับปัจจุบัน
ชีวิตย่อมจะประสบสุข
ขะโณ โว มา อุปัจจะคา
อย่าปล่อยปัจจุบันขณะโวย
ความเห็น (9)
ขอบคุณข้อคิดดีดีครับ :)
มาทักทาย สบายดีนะคะ
สวัสดีครับคุณวิชัย
ขอบคุณเช่นกันครับผม
สวัสดีครับคุณครูอ้อย
สบายดีครับผม
แล้วครุล่ะครับ
ได้ยินว่าจะไปสหราชอาณาจักรอังกฤษ
อย่าลืมเก็บสิ่งดีดีมาฝากนะครับ
เข้าใจถูกต้องแล้วครับคุณyour sister
ขอบคุณที่เข้ามาเม้นท์
พร้อมเสริมด้วยบทกลอนดีดี
หากสามารถให้จิตอยู่กับปัจจุบันขณะได้อย่างมีสติ
ทำหน้าที่ที่มีอยู่อย่างถูกต้องสมบูรณ์
นั่นแหละความสุขครับ
- ขอบคุณบันทึกที่ดีมากนะครับ
ขอบคุณครับ คุณชยพร ผมอ่านข้อความที่เม้นท์มาแล้วแม้จะสั้น แต่ทำให้นำหนักผมลดลงไปเยอะเลย
- อาจารย์หายไป
- กลับมาได้แล้ว
- เพื่อนๆๆให้อภัยแล้วครับ
- ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะอาจารย์
กลับมาได้แล้วค่ะ เพื่อนๆให้อภัยหมดแล้วค่ะ
หุ หุ หุ