นี่ไง น้ำใจของคนที่ตกขอบ
มีเรื่องราวดีดี มาเล่าให้ฟังอีกเช่นเคยนะค่ะ สำหรับวันนี้ เป็นเรื่องราวที่ได้พบเห็นและหลาย ๆ คนได้รับรู้ จากการมาเป็นอาสาสมัคร ทาทางสมาคมฯได้ลงพื้นที่อย่างเช่นเคยเป็นปกติธรรมดา ในวันอังคาร เมื่อคืนที่ผ่านมา แต่วันนี้อาจพิเศษหน่อยที่มีนักข่าว มาทำข่าวหนังสือพิมพ์ มาสัมภาษณ์ คนทำงาน แต่เขาก็ถึงกับอึ้ง กับตนสนามหลวงคนหนึ่งที่ดูภายนอกแล้วเป็นหญิงชรา วัย 50 ปี ตัวเล็ก ดำ เนื้อตัวมอมแมม พูดไม่รู้เรื่อง ใคร ๆ มองภายนอกก็ว่าเป็นคนเสียสติ ไม่อยากเข้าใกล้ แต่ตนที่สนามหลวงหรืออาสาสมัครที่มาลงทำงานกับเรานั้นเมื่อได้พบและพูดคุยก็จะเห็นความน่ารักของแก แกเป็นผู้หญิงที่ถูกกระทำจากครอบครัวห้ออกมาเป็นคนเร่ร่อน ทั้งที่มีบ้าน มีฐานะ แต่ออกมาอยู่สนามหลวง เป็นเวลาเกือบสิบกว่าปี เพียงเพราะการแย่งชิงมรดกกัน นี่แหละมั้งที่ว่า เงินไม่มีพี่ไม่มีน้อง แต่ปัจจุบันนี้ แกรู้และอยากจดจำเพียงว่า บ้านแกคือสนามหลวง สนามหลวงคือสิ่งที่สร้างความสุขสงบให้กับแก่ ชีวิตแก่ผ่านเรื่องราวต่าง ๆ มามากมาย ทั้งเป็นพนักงานบริการที่แลกด้วยเหล้าหนึ่งเป๊ก แต่ปัจจุบันแกหาเงินในการกินอยู่คือการขอเงินตามไฟแดง
แต่สิ่งที่เป็นน้ำใจและหลาย ๆ คนเป็นชื่นชม คือความเป็นแกที่ทางสมาคมฯลงพื้นที่ทุกครั้งแกจะมาหาวันนี้หาได้เท่าไรครึ่งหนึ่งก็จะช่วยหยอดลงบนกล่องบริจาค อีกส่วนถึงจะไปซื้อเหล้า ซื้ออาหารการกินของแก อย่างเช่นเมื่อวานที่ผ่านมา แกถือ เงินมา สี่สิบบาท มาคุยกับนักข่าวที่รถของทางสมาคม แกหยิบเงินยี่สิบบาทหยอดใส่กล่องบริจาค อีกส่วนหนึ่งค่อยไปซื้อน้ำกิน แล้วดึก ๆ ก็เดินมาหยอดอีกสิบบาท ถ้าวันไหนแกเดินมาไม่เห็นกล่องบริจาคก็จะโวยวาย มีงอนกันบ้าง นี่เป็นเพียงหนึ่งน้ำใจที่ตนสนามหลวงมีให้กับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เพียงเพื่ออยากมีคนมาทำงานกับเขา มีคนมาคุยกับเขา วันไหนที่ทางสมาคมฯไม่มีเงินทำงาน ก็ได้คนเหล่านี้แหละที่ร่วมกันเพื่อให้เราได้ทำงานกับเขา หรือช่วยเพื่อน ของเขา ความเกื้อกูลที่มีอยู่ในสังคมสนามหลวง เป็นน้ำใจที่ข้าพเจ้าเชื่อว่าคนทั่วไปคาดไม่ถึงว่าจะมี พนักงานบริการเอาเงินที่ได้จากการขายบริการมาแบ่งให้กับครอบครัวเร่ร่อน เป็นค่านมให้เด็ก ค่าอาหาร เพื่อช่วยกันในแผ่นดินสนามหลวง
แล้วนะวันนี้เราได้ฟังเรื่องราวดี ดี ที่เกิดขึ้นต่อหน้าสายตานักข่าว หรือ คนที่มาเป็นอาสาสมัครหลาย ๆ คน ก็อยากจะเล่าสู่คนอื่นในสังคมได้เห็นน้ำใจของคนที่นี้ และมองเห็นคนเหล่านี้บ้าง ว่าเขาเหล่านี้ก็คิดและทำอะไรดีดีได้กว่าหลาย ๆ คนในสังคม ไม่ใช่ให้เขาตกขอบอยู่ทุกวันนี้
เชิญชวนเป็นหนึ่งน้ำใจที่มีให้เขาเหล่านี้บ้างแล้วคุณจะมีรอยยิ้มกลับไปอย่างอิ่มเอิบและเป็นสุขใจอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
อัจฉรา อุดมศิลป์ : เขียน/เรียบเรียง
