รุ้งสลาย
มองรุ้งโค้งจากขอบฟ้ามากลางฟ้า
ละอองฝน เริงลีลา พาอ่อนไหว
เย็นสายลม ผะแผ่วผิว พลิ้วผ่านไป
แสงรำไร สายรุ้งราง กลางฝนพรำ
ค่ำแล้วหนอ อาทิตย์ลา ลับฟ้ากว้าง
เหงา อ้างว้าง นักหนา คืนฟ้าฉ่ำ
เสียงฟ้าครืน ครวญคร่ำ เป็นลำนำ
เหมือนดังคำ อำลา ...... ว่าจากไกล
ปลายสะพานฝั่งนี้มีเพียงฉัน
ปลายสะพานฝั่งนั้น..มีเธอไหม
สายใยรัก สิ้นรัก แล้วหรือไร
เหมือนรุ้งพราย สลายไป ....ในค่ำคืน
ความเห็น (3)
หวานปนเศ้า เคล้าน้ำตา กลอนลาจาก
เหมือนถูกพราก ของรัก หักใจหาย
มองสายรุ้ง เลือนลาง ระหว่างใจ
สุดอาลัย เหมือนอำลา น้ำตานอง
ถึง คุณครู ป.1
อ่านกลอนซึ้ง ที่ส่งมา น้ำตาไหล
ฤาใครทำครูให้หมอง ต้องปวดใจ
อย่าร้องไห้ เช็ดน้ำตา นะคนดี
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนค่ะ/ครูตั๊ก
สายใยรักคงไม่สิ้นรัก
ขอชื่นชมบทกลอนนี้ไพเราะ