อบรมการผลิตหนังสืออิเล็กทรอนิกส์โรงเรียนวัดไทร
E-book กับครูโรงเรียนวัดไทร
วันนี้เป็นอีกวันครับที่ทางศูนย์ศึกษาการพัฒนาครู โดยอาจารย์ณัฏฐกรณ์ ปะพาน หรืออ.ด่วน ได้จัดฝึกอบรมการผลิตหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ให้กับครูสังกัดกรุงเทพมหานคร โรงเรียนวัดไทร มีครูทั้งหมด 37 ท่าน ทุกคนตั้งใจมากครับ อาจารย์บางท่านก็สูงอายุมองไม่ค่อยชัดแต่เปิดใจรับการฝึกอบรม ทำให้ทีมวิทยากรดำเนินการง่ายครับคุณครูก็มีความสุขกับการอบรม ครูหนุ่ย(ครูจินนีในgotoknow) ก็ยังบอกว่าง่ายมากนำไปใช้ได้ถ้าได้อบรมตั้งแต่ต้นป่านนี้ไปไหนต่อไหนแล้ว(แล้วไปไหนอิอิ) เอ้าชมภาพบรรยากาศดีกว่าครับ
เรียบร้อยแล้วครับสำหรับ e-book โรงเรียนวัดไทรเดี๋ยวอาจารย์ทั้งโรงเรียนจะนำไปใช้ได้แล้วครับ
งบประมาณของกทม. ที่ให้มาไม่เสียประโยชน์ครับผม
สนใจฝึกอบรมเป็นหมู่คณะติดต่อศูนย์ศึกษาการพัฒนาครู 02-9426900 ต่อ 2037 (น้อยยุ้ยครับ)
เอารูปมาฝากครับป้าดาคนขวาสุดครับ ฝากบอกป้าเลิกเล่นเกมแล้ว
มาให้ความรู้คนอื่นในบล็อกบ้างป้าแกความรู้เยอะ ค่อยๆพิมพ์ครับเดี๋ยวก็เก่ง
ฝีมือตกแต่งครูจินนี่ครับ แทงกิ้วหลายครับหล่อมาก
ความเห็น (21)
แหม!เล่นแจกยาหอมกันแบบนี้ คุณพี่คุณป้าชาววัดไทรมีหวังไม่หลับไม่นอน เอาแต่นั่งจิ้มคอมผลิต อีบุ๊คกัน ก็ต้องยอมรับล่ะว่าเป็นการอบนมที่สนุกและไม่รู้สึกเบื่อเลย น้องๆวิทยากร ตลอดจนผู้ช่วยทุกคนก็น่ารักค่ะ คนโน้นเรียกที คนนี้เรียกทีก็ไม่บ่นให้ได้ยินเลย ก็ต้องขอขอบคุณอย่างมากนะคะ พี่จินนี่ยังเครียดอยู่นะกับการที่โปรแกรมอ่านค้างตอนหนังสือใกล้จะเสร็จ กลับมาทำที่บ้านก็ยังอาการเดิม เดี๋ยวต้องศึกษาแนวทางแก้ไขปัญหานี้แล้วพรุ่งนี้ เรียนมาแล้วก็อยากจะใช้ให้เกิดประโยชน์ค่ะ รัฐจะได้ไม่สูญงบประมาณ อิอิ มีข่าวไรอัพเด้ทก็เขียนมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ อ.รถด่วน (แกด่วนแต่ชื่อนะคะ ใจแกเย็นดีค่ะ คอนเฟิร์ม)
คุณพี่จินนี่ผมแนะนำอย่างนี้
การที่ copy จาก word มาใส่ใน e-book เลยมันจะปรากฎอาการ
อ่านนานและความจุมาก ทำอย่างไรละทีนี้
พี่ copy รูปแล้วเอาไปใส่ใน โปรแกรม paint หรือ photoshop
แล้ว save เป็นไฟล์ Jpeg แล้วค่อยเอามาใส่โดยกดเครื่องหมายบวกเหลืองๆ Insert multimedia object นั่นแหละวิธีนี้ไม่อ่านนานคอนเฟริ์มครับอิอิ
โอเคค่ะ วันนี้ล่ะจะทำใหม่ ไม่ได้ให้มันรู้ไป กำลังใจดีไม่มีท้อ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ อ.ด่วน
ป้าดา โรงเรียนวัดไทร
ดีใจมากๆคะที่อบรมรู้เรื่องและทำได้จนสำเร็จ ก่อนอบรมมีความคิดว่ายากมากม๊าก คงอบรมไปนั่งอ้างปากกินลมเล่นๆ 2 วัน เย็นไปเที่ยวจตุจักร ชัอปปิ้ง หาอะไรๆอร่อยกิน เป็นอันจบการอบรมเหมือนการอบรมวิจัยใน 2 วันแรก อบรมคราวนี้เพิ่มความรู้สึกในการอยากที่จะอบรมไม่รู้จบ เกิดความคิดที่จะคันหาความรู้ในเนต ซึ่งจริงๆแล้วจะเปิดเนตแต่ละครั้ง ต้องให้คนใกล้ชิดเปิดให้ อาจารย์ช่วยภูมิใจกับป้าหน่อยนะคะ เดี๋ยวนี้ป้าเปิดเนตเองได้คล่องแล้ว หาสิ่งที่ต้องการง่ายขึ้น และนี่เป็นครั้งแรกที่พิมพ์ติดต่อ
อีเมลนะคะ โชคดีคะ หมดเวลาแล้วคะ นักเรียนรออยู่ สวัสดีค่ะ
กำลังนึกหน้าอยู่ว่าป้าดานี่คนไหนนั่งตรงไหนน้อ
หน้าตาเป็นอย่างไร เดี๋ยวจะเอารูปมาให้ดูแล้วชีเป้าหน่อนะครับ
ก็เป็นกำลังใจให้พี่ๆ น้าๆ ป้าๆครับลองดูนะครับป้าดา
ลองใช้คอมบ่อยๆ เข้ามาในนี้ก็ได้เล่าเรื่องอะไรที่อยากจะเล่า
ผมว่าประสบการณ์ของอาจารย์มีค่าครับถ่ายทอดให้คนอื่นฟังจะยิ่งดีเลยครับ
จาก
อ.ด่วนครับ
ลืมครับภูมิใจกับป้าดา
ที่สามารถค้นหาความรู้และเกิดองค์ความรู้
จากการแสวงหา เปิดใจรับของป้าดา
ว่างๆเข้ามาให้นะครับ บอกด้วยไปถึงไหนแล้ว
ปรึกษากับครูจินนี่น่ะครับเขาเก่ง
อ.ณัฏฐกรณ์
จริงๆแล้วเป็นความภูมิใจร่วมกันครับ
ทีมงานจันทรเกษมทำให้คณาจารย์
รู้สึกอยากเรียนรู้คอมพิวเตอร์ได้
ซึ่งทุกโรงเรียนก็บอกเป็นเสียงเดียวกันกับป้าดานี่แหละ
ขอบคุณป้าดาอีกครั้งหรือเข้ามาบ่อยๆครับ
จาก
อ.ด่วน
ปล.ยังติดเสื้ออยู่ 7 ตัวนะครับไม่ลืม
วันนี้พี่บอกให้ป้าดาแกหัดพิมพ์ในบล็อกอาจารย์...แกชอบมานั่งเล่นเกมยิงลูกโป่งพี่เลยบอกแกว่าให้ไปหัดเขียนข้อความในบล็อก แกปลื้มมากเลยนะจะบอกให้ สนุกกว่านั่งเล่นเกมยิงลูกโป่งตั้งเยอะ แกบอก อิอิ...แต่ต่อไปแกจะเลิกเล่นเกมเด็กๆแล้วตอนนี้คอมในห้องสมุดพี่ลงโปรแกรมทำอีบุ๊คไว้หมดแล้ว จะให้ครูมานั่งทำหนังสือแทน แล้วเอาไปวางไว้บนเด้ทท๊อปให้เด็กได้อ่าน แล้วให้ประเมินผลด้วยว่าชอบของใครมากที่สุด จะจัดรางวัลให้ครูที่ได้รับการโหวดสูงสุดในรอบเดือนด้วย ดีมะคะ จะสอนให้เด็กหัดสร้างหนังสืออ่านเองด้วย หนุกหนานกันล่ะ อ่อ!รูปถ่ายป้าดาไปดูได้จากไฟล์รูปพี่จินนี่นะคะเดี๋ยวโหลดไว้ให้ เห็นแล้วจะร้อง อ๋อเลยล่ะ เพราะป้าแกก็ช่างถามมม...วันนี้ปวดหัว เครียดเจอนายให้ทำเรื่องการควบคุมภายในรายงานความเสี่ยง ปวดหัว ไม่รู้เรื่องแต่ก็ต้องทำ 4 5 คนมานั่งหน้านิ่วคิ้วชนกันหาความเสี่ยงของโรงเรียน รายงานดีไม่ดี โดนอีกเฮ้ย!! กำของคนทำงานจริงจริ๊ง
ส่งรูปไปให้ในyahooแล้วนะจ๊ะ อยากได้แบบสวยๆกว่าที่ทำให้ก็ไปลงทะเบียนทำโล้ดในเว๊ปใส่ไว้ในyahoo mail แล้วจะติดใจแบบพี่
ในที่สุดก็ทำหนังสืออีเลคทรอนิคส์เรื่อง "มาอ่านหนังสือกันเถอะ" ได้เสร็จสมบูรณ์ชะทีคราวนี้รู้แล้วล่ะค่ะว่าจะนำเข้าข้อมูลยังไงไม่ให้มันแฮ้งค์ แล้วจะส่งไปให้อ่านนะคะ...ต้องให้อาจารย์ตรวจก่อนใคร จะได้ภูมิใจในความสำเร็จของลูกศิษย์ (แก่ๆ)
คิคิ ตกลงว่ารูปที่ทำให้ชอบใช่มะ ว่างก็เข้าไปทำดูนะ สนุกดี เอารูปสาวๆไปทำด้วยยิ่งเพลินใหญ่เลย 5 5 5
อิเล็กทรอนิกส์ เขียนอย่างนี้จ๊ะคุณครู
เอามาดูหน่อยนะครับ รูปที่เอามาชอบมากหล่อเหมือนหลิวเต๊อะหัวเลยขอบอก
อืมสรุแล้วใช่วิธีที่บอกไปไหมครับคุณพี่ช่วยสรุปด้วย
จาก
อ.ด่วน
คนมันถนัดแต่เขียนภาษาปะกิต เขียนภาษาไทยเลยผิดให้คุณครูตำหนิจนได้ ต่อไปหนูจะไม่ผดอีกแล้วเจ้าค่ะ ดูซีดีสอนหลายเที่ยว ทำตามทุกขั้นตอน แต่ยังเอาเพลงจากเครื่องมาใส่ไม่ได้ค่ะ อยากใส่เพลง อ่านหนังสือให้พ่อฟังลงไปในหนังสือ แต่นำเข้าไม่ได้เวลาเปิด ก็เลือก Multimedia object ไปที่โฟเดอร์เพลง แต่ไม่เปิดให้เลือกค่ะ ต้องแปลงเป็นmp3ก่อนเหรอ เพราะเพลงจากริงโทน หรือMp3 นำเข้าได้นี่นา ให้ส่งทางไหนล่ะคะ ลองส่งทางเมลล์แล้วมันเล่นสแกน นานเป็นชั่วโมงยังไปเสร็จเลยไม่ส่งเลย ขนาดแอ้ดซิปไฟล์แล้วนะ เซ็งเลย
เดี๋ยวบ่ายจะเข้ามาคุยพอดีรีบไป Present (ขอภาษาอังกฤษบ้าง) ที่สำนักงานคณะกรรมการมาตรฐานอุตสาหกรรมครับ
วันนี้พี่ก็ยุ่งเหมือนกันค่ะ เพราะวันนี้มีเข้าค่ายพุทธบุตร วิ่งหัวหมุนอยู่เนี่ยแหละ นี่เข้ามาค้นคว้าเรื่องความเสี่ยงเลย เพราะยังไม่จบรายงานไป ไม่เป็นที่ถูกใจนายสักที
ไปเยี่ยมมาแล้วเด้อครูเจนนี่
ขอโทษนะคะ หายไปนานมากๆ เพราะมัวแต่เตรียมการนำนักเรียนไปนวดฝ่าเท้าบริการประชาชน เดือนละครั้ง ทำงานร่วมกับสำนักงานเขต เขตขอร้องมาน่ะคะ ทำด้วยใจรัก ถ้าคิดว่าจะได้ขั้นสวยๆ อย่าหวัง เพราะถ้าหวังแล้วไม่ได้เดี๋ยวฆ่าตัวตาย จะเล่าให้อาจารย์ฟังหนึ่งเรื่องนะคะเผื่อจะเป็นจุดหนึ่งที่ผู้จะคิดในการวางแผนชีวิตของตัวเอง สมัยยังสาวนะคะ ป้าดาชอบคณิศาสตร์มากๆ ชอบตะเวนสอนพิเศษ เลิกเรียนแล้วสอนพิเศษได้ถึง 2 บ้านก่อนเข้าบ้านนอน ในตอนนั้นคิดราคาสอนชั่วโมงละ 300 บาท
โหดมากคะสอนแล้วผู้จ้างต้องจ่ายเงินเลย เพราะสอนหลายบ้าน จำไม่ได้ว่าใครยังไม่จ่าย เสาร์-อาทิตย์ ลูกค้าเริ่มรายแรก 7.00 น. รายสุดท้ายเสร็จ 18.00 น.
ในขณะนั้นสนุกมากๆกับการสอน นักเรียนที่สอนก็รับเหมาทั้งตระกูลเลย ตระกูลบุนนาค
ลูกของพี่สาว-น้องสาว ป้าจองหมด ลูก-หลานเซ็นทรัล ป้ารับเป็นลูกศิษย์หมด
ปี 2542 เกิดปัญหา สารพิษลงตับ รักษาหลายโรงพยาบาล หาสาเหตุไม่ได้ พี่สาวลูกพี่ลูกน้องกันแนะนำไปโรงพยาบาลเวชศาสตร์ คุณหมอบอกว่าสารพิษลงตับเฉียบพลัน เป็นมะเร็งตับขั้นสุดท้าย รักษาตามอาการ นอนอยู่โรงพยาบาลจนได้เป็นถ่ายแบบไปให้นักศึกษาพยาบาลเรียน เนื่องจากตาเหลืองแต่ไม่เชื้อดีซ่าน เป็นตุ่มสีนำตาลขึ้นเต็มตัวโดยไม่คัน อาการทรุดลงเรื่อยๆ ที่บ้านส่งข่าวให้พี่ชายซึ่งเป็นหมออยู่ที่อเมริกา ลางานมาได้ 7 วัน คุณหมอที่เวชศาสตร์ใจดีให้ร่วมรักษาด้วย ได้เจาะตับ
ได้แก๊สโต(ส่องกล้อง) นี่ถ้าอยู่นานกว่านี้ ป้าจบหลักสูตรพยาบาลแน่นอน แล้วนาทีวิกฤตก็มาถึง เลือดออกในกระเพาะซึ่งเป็นขั้นสุดท้ายของโรคตับ หัวใจหยุดเต้น ในความรู้สึกตอนนั้น ชีวิตจะหลุด คนเรา ป้าว่าป้าไม่กลัวตาย จะตายเมื่อไรก็ช่างมัน ปรากฏว่ามือไขว้ขว้าหาที่ยึด แต่จับไม่ติด แล้วก็วืดมือไปเลย มาฟื้นอีกที 5 วัน ผ่านไป ตื่นมาจำอะไรไม่ได้ พูดไม่เป็นภาษา ได้ยินแต่เสียงพยาบาลในห้องไอซียูตะโกนกันว่า ฟิ้นแล้ว ฟื้นแล้ว เป็นที่น่าดีใจมากสำหรับป้า พอฟื้นคุณหมอตรวจพบว่าตับเป็นปกติ เชื่อหรือไม่ หมดเวลาแล้วค่ะ ต้องไปดูแลนักเรียนทานข้าว ว่างๆจะมาเล่าต่อนะคะ ยังไม่ถึงจุดสำคัญเลย อดใจติดตามตอนต่อไปนะคะ
อ.ณัฏฐกรณ์
เข้ามาอ่านเรื่องของป้าดา
อดใจรอไม่ไหวแล้วชวนให้ติดตามมากๆ
จริงๆป้าดานี่เก่งเล่าเรื่องนะครับ
สามารถทำให้มองเห็นภาพเป็นฉากๆออกมาเลย
เรียงลำดับ มีขั้นมีตอน สุดท้ายยังชวนกันให้ติดตามอีก
ขอฉากต่อเลยก็แล้วกันครับป้า ว่า 5 วันไปไหนมาอิอิ
อยากรู้จังเอ้าใครอยากรู้ช่วยเม้นหน่อยเร็ว
ป้าดาวันนี้พิมพ์เยอะมากสงสัยยั่งพิมพ์ทั้งวันหรือไม่ก็คล่องแล้ว
จาก
อ.ด่วน
ขออภัยที่ตอบช้าครับไปราชการเสียหลายวันไม่ได้เข้ามาดูเลย
จะรอนะครับ
งงไมจอมันหด อิอิ คลิกเต็จอจากวิวเด้อค่ะ
แอบมาตอนไหนครับคุณพี่
สวัสดีปีใหม่ครับ