ร้องเพลง:การเรียนรู้ที่ไม่มีวันสิ้นสุด

     ประสบการณ์การเรียนรู้ที่ผ่านมาของข้าพเจ้า ที่คิดว่ามีประสิทธิภาพนั้น คือการเรียนรู้ในด้านการร้องเพลง บางคนอาจจะคิดว่า แค่ร้องเพลง ไม่ว่าใครก็ร้องได้ ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาสอน เพียงแค่ฝึกเองก็สามารถทำได้ดีแล้ว แต่ในความเป็นจริงแล้ว คนเรามีความสามารถในด้านนี้แตกต่างกันออกไป บางคนมีพรสวรรค์ ไม่ต้องฝึกฝนมากมาย ก็สามารถร้องได้อย่างไพเราะ แต่สำหรับบางคน แม้ว่าจะพยายามฝึกเท่าไร ก็ไม่เพราะสักที ฉะนั้นหากทราบหลักการ วิธีการร้องเพลงที่ถูกต้อง ก็จะทำให้การฝึกฝนมีประสิทธิภาพมากขึ้น ความไพเราะของการร้องเพลงนั้น เกิดจากองค์ประกอบหลายประการ ตั้งแต่เสียง จังหวะ และทำนองเพลง ในเรื่องเสียงนั้น น้ำเสียงของแต่ละคนย่อมมีความแตกต่างกัน และจะเหมาะกับแนวเพลงที่แตกต่างกันไป ดั้งนั้นหากร้องเพลงที่เหมาะสมกับเสียงของตนก็จะทำให้เพลงนั้นไพเราะยิ่งขึ้น ส่วนเรื่องจังหวะและทำนอง โดยมากมักจะร้องตามต้นฉบับ นอกเสียจากว่าผู้ร้องจะมีทักษะในการร้องเพลงเป็นอย่างดี ก็อาจพลิกแพลงให้กลายเป็นสไตล์ของตนเองได้ การจะร้องให้ได้จังหวะทำนองอย่างต้นฉบับนั้น ก็ต้องอาศัยการฟังให้มาก และฝึกร้องแบบเทียบคีย์ โดยอาจร้องคลอไปกับเพลง แล้วสังเกตว่าตนเองร้องเพี้ยนหรือไม่ หรือใช้เครื่องดนตรีอื่นๆเพื่อเทียบคีย์ก็ได้ การฝึกฝนบ่อยๆจะช่วยพัฒนาเรื่องนี้ได้มาก

  

     เดิมทีข้าพเจ้าเป็นคนที่ร้องเพลงพอใช้ได้ คือไม่ใช่ไพเราะมากมาย แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร แต่ข้าพเจ้าไม่รู้เทคนิคการร้องเพลงเลย ข้อเสียของการไม่รู้เทคนิคที่เห็นได้ชัดคือ ข้าพเจ้าไม่สามารถร้องเพลงเสียงสูงๆได้ ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกขายหน้าเวลาร้องเพลงให้ผู้อื่นฟัง เมื่อประมาณปีก่อน ข้าพเจ้าจึงได้ไปเรียนรู้เทคนิคการร้องเพลงกับโรงเรียนดนตรีแห่งหนึ่ง ครูก็ฝึกข้าพเจ้าตามวิธีการที่กล่าวไปข้างต้น คือให้หัดฟังหัดร้องให้มาก ข้าพเจ้าได้อะไรมากมายจากการเรียนร้องเพลงครั้งนี้ ได้รู้เทคนิคการร้องเพลงต่างๆ และได้ฝึกฝนจนมีความชำนาญมากขึ้น ข้าพเจ้าประเมินว่าหลังจากได้เรียนร้องเพลงในครั้งนี้แล้วข้าพเจ้าร้องเพลงดีขึ้นมาก แม้จะยังต้องปรับปรุงบางอย่างอยู่ก็ตาม จากประสบการณ์การเรียนรู้ในครั้งนี้ ทำให้ข้าพเจ้าได้คิดว่า หากเรามีใจรัก และหมั่นฝึกฝนทบทวน ไม่ว่าจะในการเรียนอะไรก็ตาม ก็จะทำให้การเรียนรู้ของเรานั้นสำเร็จได้ด้วยดี และเมื่อการเรียนรู้นั้นสัมฤทธิ์ผลแล้ว ก็ไม่ควรจะละทิ้ง ต้องทบทวนอยู่เสมอ มิเช่นนั้นแล้ว ความรู้หรือทักษะนั้นก็จะเลือนหายไป ดังเช่นการร้องเพลงที่หากไม่ฝึกฝนเป็นประจำ แม้จะเคยร้องได้ไพเราะเท่าไร ก็อาจกลับกลายเป็นไม่น่าฟังเลยก็เป็นได้

  

แหล่งอ้างอิง:

     โรงเรียนดนตรีสยามกลการ ยามาฮ่า อุดรธานี

11/09/52

[นางสาว วริษา ตยางคนนท์]

เนยร้องเพลง~

อย่างนี้ต้องให้โชว์ ^^

[มุกดา บรรจงเรวดี]

เสียงอย่างเค้านี่จะพัฒนาได้มั้ยเนย

[ธิติวัฒน์ ตระกูลทอง]

เค้าชอบร้องเพลงเหมือนกันนนน

มาร้องด้วยกันเด้อ

อิอิ

[นวรัตน์ นวรัตน์ แสงชาลี]

เนยเสียงน่ารัก น่าจะร้องเพลงได้ไพเราะเพราพริ้งมากๆ อยากฟังเนยร้องเพลงจังเลย