รักแม่ ทุกๆวัน

โชคดีที่ยังมีแม่ให้เราทำความดีกับท่าน มีหลายคนอยากทำแต่ไม่มีแม่ให้ทำแล้ว

วันนี้ เป็นวันแม่ เมื่อวานนี้ ลูกๆ พาแม่ไปกินข้าว ฟังเพลงที่แสนสว่างใจ พร้อมหลานๆและเหลนอีก 1 คน นี่ถ้าพ่อยังอยู่ คงมีความสุขมากกว่านี้

แม่มีลูกชาย 3 คน ลูกสาวคนเดียว (ไม่แข็งแรงตั้งแต่เล็ก) ดูแม่ไม่สนใจซักเท่าไหร่(ความรู้สึกตอนเด็กๆนะ) มีแต่พ่อที่สนใจ เจ็บป่วยพ่อดูแลตลอด พ่อจะเดินทั้งคืนถ้าลูกป่วย หาข้าวหาน้ำ ยา สารพัด เดี๋ยวคลำเท้า เดี๋ยวคลำศีรษะ ตั้งแต่จำความได้จนถึงอายุสี่สิบกว่าๆ(แก่หง่อมแล้ว) จึงผูกพันกับพ่อมากกว่าแม่ พ่อจะดูแลมากกว่า แม่จึงไม่ค่อยได้ทำหน้าที่นี้ ปกติแม่เป็นคนใจร้อน และป่วยออดๆแอด ๆหลายโรค เมื่อก่อนเวลามีปัญหาจะพยายามอธิบาย(ซึ่งแม่มองว่าเถียงแม่) ตอนเด็กๆนึกน้อยใจว่า "แม่ไม่รัก" และแล้ววันหนึ่งพ่อก็จากพวกเราไป ด้วยโรคมะเร็งเมื่อปี 42 เสียใจมาก เพิ่งรู้ว่า ที่พระท่านว่า "จากสิ่งที่รักเป็นทุกข์แท้จริง" หลังจากนั้นเวลาลูกป่วยมากๆ จนไม่สามารถนั่งได้เลย เวียนศรีษะมาก แม่ก็จะหายามาให้ และก็ปรนนิบัต แต่แม่ทำไม่ค่อยเป็น แต่ดูก็พยายามทำนะ ก็เริ่มนึกสงสารแม่ แปลกที่ตั้งแต่พ่อตาย แม่กลับแข็งแรงขึ้น ส่วนลูกกลับป่วยบ่อยขึ้น ถ้าตอนนี้ใครคิดว่าแม่ไม่รัก ให้เลิกคิดได้เลย แล้ววันหนึ่งจะเสียใจเหมือนเราที่คิดแบบนั้น แล้วก็รีบทำความดีกับแม่ชดเชยซะ

ในชีวิตได้มีโอกาสสมัครไปปฏิบัติธรรม หลายครั้ง เริ่มตั้งแต่ ปี 29 ความรู้สึกนึกคิด ที่ไม่ดีหลายอย่าง เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น จากใจร้อน ขี้โมโห ก็เย็นลง เคยเถียงแม่ก็น้อยลง สงสารแม่มากขึ้น และก็บอกกับพี่และน้องชายว่า เราโชคดีที่ยังมีแม่ให้เราทำความดีกับท่าน มีอีกหลายคนอยากทำดีกับแม่แต่ไม่มีแม่ให้ทำแล้ว เมื่อ เช้าตื่นขึ้นมาตั้งใจว่า จะกราบแม่และจะไม่น้ำตาซึมแน่นอน แต่พอ กราบแม่เข้าจริงๆน้ำตาก็ซึมเหมือนเดิม และบอกกับแม่ว่า รักแม่และขอ อโหสิกรรมทุกเรื่องที่เคยทำกับแม่นะ พูดแล้วรู้สึกดีมากเลย แม่บอกว่าเออ แล้วให้พร

วันนี้มีความสุขที่ได้ฟังเพลงค่าน้ำนมและอิ่มอุ่น หลายครั้ง ทุกครั้งที่ฟังจะร้องคลอ น้ำตาซึมทุกครั้งไม่รู้เป็นไรซิ นะวันนี้ค้นพบตัวเองว่า รักแม่อย่างไม่มีเงื่อนไข ทั้ง 365 วัน

มีกลอน(ไม่ทราบใครแต่ง)ชอบมากเลย ที่ใช้สอนตัวเองและหลานๆ ติดไว้อ่านที่บ้าน ดังนี้

"พ่อแม่ก็แก่เฒ่า จำจากเจ้าไม่อยู่นาน

จะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววารของคืนวัน

ใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน

แต่ชีพ มิทนทาน ย่อมร้าวรานสลายไป

ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ

คนแก่ชะแรวัย คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน

ไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทร

ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ

เมื่อยามเจ้าโกรธขึง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย

ร้องไห้ ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน

เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน

หวังเพียงจะได้ยล เติบโตจนสง่างาม

ขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกๆยาม

ใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัย

ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานได้

วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝังไว้ให้วังเวง"

"รักแม่ทุกๆวัน"

เขียนใน GotoKnow โดย ศอนอแต๋ว
ใน คนอยากเล่า

คำสำคัญ (Tags): #รักแม่ทุกๆวัน#วันแม่ 365 วัน

หมายเลขบันทึก: 286669เขียนเมื่อ 13 สิงหาคม 2009 00:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 08:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน