ดนตรี...เธอจะหนีฉันไปไหน

'ชนใดไม่มีดนตรีกาล ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก'

ดนตรี...เป็นอีกหนึ่งสิ่งที่เป็นเครื่องจรรโลงใจของเหล่ามวลมนุษย์...ดั่งคำกล่าวที่ว่า 'ชนใดไม่มีดนตรีกาล ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก'

ประเมินตนเอง - เป้าหมายในชีวิต

อาจจะเป็นเพราะตัวเองไม่ใช่คนที่มีพรสวรรค์ในทางดนตรี เลยทำให้ไม่บ่อยนักที่จะได้จับเครื่องดนตรีอย่างเป็นชิ้นเป็นอันกับเขาสักที แต่ด้วยเหตุแห่งความจำนนเป็น(!?)ที่มากับวิชา 'ศิลปะ การออกแบบ ดนตรี และความคิดเชิงสร้างสรรค์'ตัวข้าพเจ้าจึงได้ตั้งปณิธานที่จะฝึกฝนเล่นดนตรีสักชิ้นอย่างจริงจัง ทั้งเพื่อความสนุกสนาน บันเทิง และเพื่อคะแนนด้วยนั่นเอง... และเครื่องดนตรีที่ข้าพเจ้าเลือกก็คือ 'ขลุ่ย' ค่ะ โดยบทเพลงที่จะได้ขับกล่อมทุกท่านนั้นคือ ลายโปงลาง เต้ยโขง และเต้ยพม่าค่ะ สิ่งนี้จึงเป็นสิ่งท้าทายใหม่ที่ทำให้เราต้องมาลองพยายามกัน!!

วัตถุประสงค์การเรียนรู้

      - เพื่อเรียนรู้และเล่นดนตรี นั่นคือ ขลุ่ย ให้ได้อย่างเชี่ยวชาญ
      - เพื่อความบันเทิง และจรรโลงตนเอง เมื่อมีความเครียด หรือไม่สบายใจ
      - เพื่อฝึกสมาธิ ในการจดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ทำให้จิตใจสงบขึ้น
      - เพื่อทำคะแนนในรายวิชา ศิลปะ การออกแบบ ดนตรี และความคิดเชิงสร้างสรรค์

วิธีการเรียนรู้และแหล่งการเรียนรู้

                สิ่งแรกที่จำเป็นต้องทำในการจะเล่นดนตรี ก็คือ การท่องจำโน้ต ซึ่งข้าพเจ้าได้พยายามท่องจำและฝึกร้องพร้อมกับเพื่อนๆ ในห้องเรียนจนเกือบจะจำได้ทั้งหมดแล้ว จึงใช้เวลาเพียงเล็กน้อยในการกลับมาทบทวนก่อนจะเริ่มฝึกเล่นจริง
                ส่วนตัวแล้วคิดว่าการเล่นดนตรีนั้นเป็นสิ่งที่ต้องอาศัยการฝึกฝน ให้คล่องแคล่วเชี่ยวชาญ ดังนั้นข้าพเจ้าจึงได้ทำการจัดตารางเวลาหลังจากเลิกเรียน ให้มีตารางของการฝึกซ้อมเป่าขลุ่ยเข้ามาเพิ่มด้วยอีกหนึ่งรายการ โดยใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง ต่อวันในวันธรรมดา และวันหยุดก็เพิ่มเวลาตามที่ข้าพเจ้าเห็นสมควร จากนั้นก็เริ่มลงมือซ้อมเองโดยมีเพื่อนคอยฟังให้ว่ามีทำนองที่ผิดเพี้ยนหรือไม่ แล้วนำไปปรับปรุงต่อไป
                สำหรับแหล่งการเรียนรู้ คือ ข้าพเจ้าศึกษาด้วยตนเอง และมีการสืบค้นทางอินเตอร์เน็ตถึงเทคนิคเล็กน้อยในการเป่าขลุ่ย เพื่อเสริมให้ง่ายต่อการเล่นและเพื่อความไพเราะยิ่งขึ้นด้วย

แนวทางการพิสูจน์ว่าเกิดการเรียนรู้

ข้าพเจ้าสามารถเล่นเพลงได้ทั้ง 3 เพลง คือ เต้ยโขง เต้ยพม่า และลายโปงลาง เพราะเพียงแค่ข้าพเจ้าสามารถที่จะเป่าขลุ่ยในสามเพลงที่กำหนดได้ ก็นับว่าเป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าเรียกได้ว่าความสำเร็จแล้ว และเมื่อสามารถเป่าขลุ่ยได้ทั้งสามเพลงนี้ จะทำให้มีความเชี่ยวชาญในการเล่นเครื่องดนตรีมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการท่องโน้ต หรือ skill ในการเล่นดนตรีก็จะมีเพิ่มมากขึ้นด้วย และทั้งหมดนี้เองก็จะสามารถนำพาข้าพเจ้าไปสู่การขยายผลกับการร้อง เต้น เล่นดนตรี อย่างมีประสิทธิภาพต่อไป.

เขียนใน GotoKnow โดย ปิลันธนา สายเชื้อ
ใน พันธะะสัญญาการเรียนรู้

คำสำคัญ (Tags): #พันธะสัญญาการเรียนรู้

หมายเลขบันทึก: 286549เขียนเมื่อ 12 สิงหาคม 2009 19:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 พฤษภาคม 2012 10:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน