ค่ายวรรณศิลป์ 4 จังหวัด


บทกวีฝีมือเยาวชน

เมื่อวันที่ 30 ก.ค. - 2 ส.ค. ดิฉันมีโอกาสไปร่วมฝึกสอนเยาวชนในโครงการค่าย
เยาวชนสร้างสรรค์ศิลปะร่วมสมัย (วรรณศิลป์) โดยเจ้าภาพเป็นสำนักงานวัฒนธรรม
จังหวัดกำแพงเพชร
ร่วมกับจังหวัดนครสวรรค์ เพชรบูรณ์และพิจิตร  มีเยาวชนมาเข้าค่ายเรียนรู้
ทักษะการแต่งคำประพันธ์  40  คน ดิฉันอยู่ฐานกาพย์ยานี 11 และอินทรวิเชียรฉันท์ 11
ในวันแรก  และนำนักเรียนศึกษาอุทยานประวัติศาสตร์กำแพงเพชร พร้อมแต่งคำประพันธ์
ตามถนัดในวันที่ มีการประกวดแข่งขัน คัดรอบแรกแล้วนำไปออกอากาศสถานีวิทยุชุมชน
ตกกลางคืนมีเรียนแต่งเพลง วันสุดท้ายเป็นการแข่งขันแบบเข้มข้น ดิฉันไม่มีภาพถ่ายมาอวด
เพราะพักหลังไม่เคยพกกล้องถ่ายรูปเลย แต่มีผลงานนักเรียนชนะเลิศคำประพันธ์ 4 ประเภท
มาฝาก เพื่อให้ชื่นชมความสามารถของเด็ก ๆ ค่ะ  หัวข้อหลักคือ บทกวีสร้างสรรค์สังคม
หรือประเทศชาติ  ตั้งแต่ต้นจนจบเด็ก ๆ ได้ฝึกการเป็นกวี 4 ประเภท  คือ  ปฏิภาณกวี
(แต่งโดยใช้เวลาสั้น ๆ ขณะเรียนในฐาน)  สุตกวี (แต่งหลังจากชมอุทยานประวัติศาสตร์)
จินตกวี (แต่งเพลงตามจินตนาการ) และปณิธานกวี (แต่งเพื่อรับใช้สังคม)  ลองอ่านผลงาน
เด็ก ๆ ดูนะคะ

กลอนสุภาพ

                        ถือกำเนิดเกิดมาเป็นมนุษย์            ประเสริฐสุดกว่าสัตว์เดรัจฉาน

ได้เรียนรู้อบรมบ่มวิญญาณ                      อย่าปล่อยกาลผ่านเปล่าไม่เข้าที

                        เร่งขยันพากเพียรเรียนหนังสือ    และฝึกปรือวิชาอย่าหน่ายหนี

ทางอบายออกให้ห่างจากชีวี                    อนาคตดีดียังมีรอ

                        ประเทศชาติต้องการคนฉลาด     ยอดนักปราชญ์ทำสิ่งใดไม่ระย่อ

เป็นคนดีมีความรู้ให้เพียงพอ                  เพื่อจะต่อและจะสู้ผู้เลวทราม  

                        สามัคคีเรื่องหนึ่งพึงมีไว้             เหมือนไม้ใหญ่แผ่กิ่งก้านน่าเกรงขาม

จะร่มเย็นเป็นสุขในทุกยาม                     และงดงามร่มรื่นน่าชื่นใจ

                        วันเวลาจะยืนอยู่ดูโลกนี้             สักกี่ปีที่ได้มาอยู่อาศัย

ทำความดีมีประโยชน์ทุกคราวไป          ก่อนที่ลมหายใจจะไม่มี

                      นางสาวพรอรอนงค์  เครือเหรียญ   โรงเรียนกำแพงดินพิทยาคม พิจิตร

 

                                                                    กาพย์ยานี ๑๑

                                    อดีตเคยร่วมสุข                           ไม่มีทุกข์รบกวนใจ

                        ทุกคนนั้นสดใส                                       อยู่อย่างไทยไร้ราคี

                                    พี่น้องต่างแบ่งปัน                      สร้างสัมพันธ์มีไมตรี

                        ชาติไทยเป็นสุขี                                     มิตรที่ดีช่วยแบ่งเบา

                                    บัดนี้ บ่ เหมือนก่อน                  มานึกย้อนน่าอายเขา

                        ความสุขหนีจากเรา                              ช่างน่าเศร้าแบ่งแยกกัน

                                    ภายหน้าเป็นเช่นไร                  ถ้าคนไทยยังห้ำหั่น

                        ไม่มีความผูกพัน                                  ร่วมช่วยกันอย่างวันวาน

                                    ได้โปรดจงหวนคิด                  ควรพินิจจิตสมาน

                        ชาติไทยจะเบ่งบาน                             ร่วมกันสานสามัคคี

 

                     นางสาวเสาวลักษณ์  ยมหล้า      โรงเรียนเพชรพิทยาคม เพชรบูรณ์

 

โคลงสี่สุภาพ

                                    “เพื่อไทย” เพื่อพี่น้อง                          ใครขาน กล่าวเฮย

                        ใครที่คงบงการ                                                เรื่องไว้

                        ใครกันที่อันธพาล                                            คิดชั่ว

                        ยังหยัดย้ำอ้างให้                                              กล่าวถ้อยเพื่อไทย

                                    ใครทำขวานบิ่นนี้                                เลวระยำ

                        ใช้แผ่นดินตนทำ                                              ชั่วช้า

                        ใช้เหตุแห่งเวรกรรม                                         เกิดก่อ ไว้นา

                        ยังหยัดย้ำอ้างฟ้า                                              เร่งรู้สามัคคี

                                    มั่งมีด้วยฉลฉ้อ                                     มิดี ดอกเฮย

                        ขุนพี่น้องอ้วนพี                                               พรั่งพร้อม

                        ใช้เงินสิ่งบัดสี                                                  ซื้อที่  สภาแฮ

                        โลภะบังตาห้อม                                               อวดอ้างสร้างพลัง

                                    คอกพังก็เร่งตั้ง                                                คอกท่า

                        ฟอกถ่านเป็นทองทา                                        ถ่อยแท้

                        ป้อนน้ำอีกป้อนหญ้า                                        สัตว์เช่น ควายนา

                        หลอมร่วมชนช่วยแก้                                       เสริมสร้างศักดิ์ศรี

                                    ชีวีจงหยุดดิ้น                                      เกลือกกลั้ว อบายเอย

                        จงหยุดยั้งขลาดกลัว                                        เร่งสู้

                        เอาดีที่ในตัว                                                     มาแบ่ง ปันแฮ

                        ล้างชั่วที่ตัวรู้                                                    ก่อสร้างกรรมผล

                                    ผองชนจงตื่นพร้อม                             แสงธรรม

                        รักถิ่นธำรงค้ำ                                                  มั่นไว้

                        “เพื่อใคร”เพื่อไทยนำ                                      สู่สิ่ง ดีแฮ

                        ใครร่วมโกงไผทให้                                          บาปนั้นตอบสนอง

                                                                                      นายนิติกรณ์  ตั้งหลัก เพชรพิทยาคม

 

 

อินทรวิเชียรฉันท์

                                    ยาบ้าจะพาราษฎร์                                           สติขาดมิรู้ชั่ว

                        คนดี บ่ เกรงกลัว                                                          จิตมัวและมืดมน

                                    มีโทษประกอบหลาย                                        ทุขะกายก็เกิดผล

                        ทำลายประสาทตน                                                      และก็คน ณ รอบกาย

                                    สังคมมิยอมรับ                                                จะสดับก็คงสาย

                        ทุกข์ใจมิเว้นวาย                                                          เพราะถลำอบายเลว

                                    ครอบครัวบ่มีสุข                                              ก็เพราะทุกข์จะลงเหว

                        บาปกรรมก็คือเปลว                                                     ดุจเพลิงสิเผาใจ

                                    วอนร่วมขจัดสิ้น                                              ธรณินทร์จะอยู่ได้

                        ยาบ้าจะหมดไป                                                           ชนะภัยเพราะคนดี

                                                              นายอิสระ   อุปดี      โรงเรียนนครสวรรค์

 

 

คำสำคัญ (Tags): #บทร้อยกรอง
หมายเลขบันทึก: 286414เขียนเมื่อ 12 สิงหาคม 2009 08:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 19:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

อยากได้กาพย์ยานี 11 เกี่ยวกับ จ. เพชรบูรณ์ค่ะ

ตอบคุณอุ้ม งานคืนเด็ก ๆ ไปหมดเลย จะช่วยแต่งก็ไม่ใช่คนเพชรบูรณ์ขอโทษด้วยนะคะ

ลองหน่อยก็ได้ เพชรบูรณ์มะขามหวาน เมืองโบราณแสนยิ่งใหญ่

ผู้คนมีน้ำใจ เมื่อยามได้มาเยี่ยมเยือน

ธรรมชาติก็เย็นฉ่ำ งดงามล้ำไม่มีเหมือน

จำได้ไม่ลืมเลือน เมื่อมาเยือนเพชรบูรณ์

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท