14. หมาครับหมา (13 ก.ค. 50 : 3 ปี 8 เดือนครึ่ง)
พอแม่เดินเข้าไปในห้องกินข้าว พี่เลี้ยงของธรณ์ก็รายงานว่า
ทอง - คุณแม่คะ หนูทำฝรั่งไว้ให้คุณแม่ 1 จาน คุณแม่ไปคุยกับคุณพ่อแป๊บเดียวน้องธรรศกับน้องธรณ์ช่วยกินจนเหลือ 4 ชิ้นในจานนี่แหละ
พอเดินมาถึงห้องดูโทรทัศน์ ผู้ถูกกล่าวหารีบเข้ามารายงาน
ธรณ์ - คุณแม่ครับ หมามันกินฝรั่งของคุณแม่จะหมดเลย
แม่ - อ้าว ! หมาที่ไหนล่ะลูก
ธรณ์ - หมาธรรศ กับหมาธรณ์ไงคุณแม่
แม่ - ฮ่าๆๆๆ ( มิน่า ... หน้าตาคล้ายๆ ลูกเราเลยแฮะ )
15. ขี้ ... / ใครดุ (13 ก.ค. 50 : 3 ปี 8 เดือนครึ่ง)
ธรรศ - แม่ครับ น้องเบบี๋เค้าขี้แยหรือครับ
แม่ - ใช่ลูก น้องร้องเพราะน้องยังพูดไม่เป็น
ธรรศ - แล้วคุณแม่ก็ขี้ยิ้ม
แม่ - เค้าเรียกว่า " ยิ้มเก่ง"
ธรรศ - แล้วคุณแม่ก็ขี้ดุ
แม่ - เค้าเรียกว่า "ดุ" แล้วแม่ดุมากมั้ยลูก
ธรรศ - ไม่หรอก แม่ดุนิดเดียว (ลากสียง " นี้ด" ยาวมาก)
แม่ - แล้วในบ้านใครดุที่สุดละครับ
ธรรศ - พี่ไร (พี่เลี้ยง)
แม่ - ไม่ใช่แม่ดุที่สุดหรือ
ธรรศ - ไม่ใช่แม่
แม่ - ธรรศว่าพี่ไรดุที่สุด แล้วธรรศกลัวพี่ไรมั้ยล่ะ
ธรรศ - ธรรศไม่กลัวพี่ไรหรอก .. ธรรศกลัวแม่
*** ที่ว่าพี่ไรดุ คงเพราะพี่เลี้ยงกับน้องจะเอะอะกันเป็นประจำตามประสาคนสนิท ประเภทเอาเสียงเข้าว่าทั้งคู่ แต่แม่จะดุแบบไม่ใช้เสียงนำ จะพูดดีๆ แต่เน้น และเด็ดขาด แบบที่ธรรศเคยพูดถึงแม่ว่า " ถ้าแม่บอกว่าไม่ได้ ก็คือไม่ได้ ยังไงก็ไม่ได้ "
16. สวย กับ หล่อ (14 ก.ค. 50 : 3 ปี 8 เดือนครึ่ง)
ขณะที่กำลังนั่งรถไปบ้านคุณยาย
ธรณ์ - แม่ครับ ผู้หญิงเค้าเรียกสวยใช่มั้ย
แม่ - ใช่ครับ
ธรณ์ - ผู้ชายล่ะแม่
แม่ - แล้วธรณ์รู้มั้ยครับ เรียกว่าอะไร
ธรณ์ - ผู้ชายหล่อ
แม่ - ใช่แล้วครับ
ธรณ์มองนั่นมองนี่ แล้วก็หันมาถาม
ธรณ์ - แล้วบ้านล่ะครับ เค้าเรียกว่าหล่อมั้ยแม่
แม่ - ฮ่าๆๆๆ เค้าเรียกว่า... บ้านสวยครับ
17. นิทานเจ้าปัญหา (หรือธรณ์เจ้าปัญหา) (15 ก.ค. 50 : 3 ปี 8 เดือนครึ่ง)
ธรณ์ - แม่ครับ พิน็อคชิโอเค้าจมูกยาวเพราะพูดไม่จริง พูดโกหกหรือครับ
แม่ - ใช่ครับ ถ้าพูดโกหกเรื่อยๆ จมูกก็จะยาวออกมาเรื่อยๆ
ธรณ์ - แล้วหมาเค้าพูดโกหกเหรอแม่ ปากถึงยาว ....
แม่ - (เอาล่ะสิ) ไม่ใช่หรอกลูก หมาทุกตัวปากก็เป็นแบบนั้น เป็นลักษณะของหมาครับ
ธรณ์ - แล้วงูก็ตัวยาว เพราะเค้าโกหกรึเปล่าคุณแม่
แม่ - งูไม่ได้โกหกครับ แต่งูทุกตัวก็ตัวยาวๆ แบบนี้ มันเป็นลักษณะเฉพาะของงูครับ
**** ขอบคุณครับธรณ์ ที่ธรณ์ถามแค่หมา กับงู ... บอกแล้วจบปริญญาเจอเด็กอนุบาลถาม.. จนมุมมานักต่อนักแล้ว ****
18. มีแค่ 2 มือ (17 ก.ค. 50 : 3 ปี 8 เดือนครึ่ง)
พอธรรศตื่นนอน แม่ก็พาไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้า ล้างมือ และพามาที่ห้องทานอาหาร เช้านี้ธรรศบอกแม่ว่าจะทานคอร์นเฟล็กซ์ที่มีสตอเบอรี่แล้วใส่นม แม่ก็ทำให้ตาม order ส่วนพี่ไรก็กำลังเตรียมข้าว + แกงจืด อาหารจานถัดไปให้ธรรศ ระหว่างนั้นธรรศก็ไปหยิบช้อนที่จะตักคอร์นเฟล็กซ์ 1 คัน ถือในมือขวา และช้อนของเล่นอีก 1 คัน ถือในมือซ้าย พี่ไรซึ่งยังทำกับข้าวอยู่ก็หันมาบอกธรรศ (โดยที่ไม่ได้มอง) ว่า
พี่ไร - ธรรศครับ ไปยกเก้าอี้ของหนูมาตั้งที่โต๊ะกินข้าวนะ
ธรรศ - ( พูดเสียงหนักๆ ) พี่ไร ธรรศมีมือ 2 มือ ถือของอยู่ 2 มือ จะยกเก้าอี้ได้ยังไง
พี่ไร - ( ทำท่าสะอึก ) ขอโทษๆ พี่ไรไม่ได้มอง
... และเรื่องนี้สอนให้พี่ไรรู้ว่า อย่าเอาแต่สั่งน้องอย่างเดียว เพราะน้องก็มีปาก (คมๆ ) นะครับ ถ้าสั่งโดยไม่ชอบด้วยหลักการ ....
ส่วนแม่นะหรือ ... ก็แอบขำซิคะ ( พี่เลี้ยงก็เหมือนกัน) แต่แอบๆ ทำไม่ให้ธรรศเห็น เพราะกลัวได้ใจ เป็นไงล่ะคะ ยอกย้อนดีจริงๆ ใครว่ายังเป็นเด็ก ยังไม่รู้เรื่อง ถ้าคิดอย่างนั้น เราอาจประเมินเด็กต่ำไปก็ได้
19. ดุจังแฮะ (22 ก.ค. 50 : 3 ปี 8 เดือนครึ่ง)
วันนี้พาธรรศกับธรณ์ไปเสรีเซ็นเตอร์ ก่อนกลับพี่ไรก็จะพาธรรศเข้าห้องน้ำก่อน แต่ธรรศก็ทำโอ้เอ้ๆ อยู่นั่นแหละ
พี่ไร - ธรรศเร็วๆ ซิครับ อย่าชักช้า ทำเหมือนน้องยังไม่โตเลย
ธรรศ - พี่ไรนี่ชอบดุจัง เดี๋ยวก็ตัดปากไปทิ้งซะเลย
พี่ไร - !!!!
*** ทันทีเลยนะลูกดิฉัน ไม่รู้ว่าปากกับสมองของธรรศ อะไรไวกว่ากันนะ เอ ! ถ้าตัดปากธรรศมั่ง บ้านจะเงียบมั้ยนะ ***
20. กลัวน้อยกว่าเค้าหรือไงลูก (25 ก.ค. 50 : 3 ปี 8 เดือนครึ่ง)
วันนี้แม่บอกธรรศกับธรณ์ว่า แม่ทำสมุดเด็กดีให้คนละเล่ม มีของธรรศ และของธรณ์ แล้วก็ปั๊มชื่อของแต่ละคนไว้ที่สมุด ทั้ง 2 คนก็มาดูว่าเล่มไหนของตัวเอง
ธรรศ - นี่ของธรรศ มี " รอหัน (รร) " แล้ว " ศ. ศาลา (ศ) "
ธรณ์ - นี่ก็ของธรณ์ มี "ณ.เณร การันต์ (ณ์) " คุณแม่ทำไมของธรณ์มี " ณ. เณร การันต์ (ณ์) "
แม่ - ก็คนละชื่อกับธรรศไงครับ เขียนไม่เหมือนกัน แล้วแม่ก็บอกต่อว่าชื่อธรณ์ " หมายถึง แผ่นดิน และ หนักแน่น " นะครับ
ธรรศ - แล้วชื่อธรรศละแม่
แม่ - ชื่อธรรศ " หมายถึง กล้าหาญ " ครับ
ธรรศ - แล้วมันหนักด้วยมั้ยแม่
แม่ - ( ฮ่าๆๆๆ กลัวน้อยกว่าธรณ์หรือไง ) ชื่อธรรศกับธรณ์ไม่เหมือนกันลูก (ว่าแล้วก็สมน้ำหน้าตัวเอง สอนลูกยากไปหน่อย )
*** อยากบอกธรรศว่า ชื่อน่ะมันไม่หนักหรอกธรรศเอ๊ย แต่ลูกถามทีไร .. แม่หนักใจทุกที เพราะแม่กลัวจนมุมไงล่ะ ***
พอวันรุ่งขึ้นธรรศก็ยังจำเรื่องนี้ได้ พอแม่หยิบสมุดที่ปั๊มชื่อธรรศมาให้
ธรรศ - อันนี้ของธรรศนะแม่
แม่ - ใช่ ชื่อธรรศ แปลว่า กล้าหาญ นะครับ
ธรรศ - แล้วก็ .. ไม่หนัก... ด้วยใช่มั้ยแม่
*** ธรรศพูดจบ แม่เลยรู้สึก หนักๆ ทันทีเลยลูก แม่ต้องระลึกไว้เสมอว่า คุยกับลูกนี่ พลาดไม่ได้เลย ไม่งั้นแม่รับบทหนักแน่ ทั้งช่างจำ ช่างถาม ***
21. ไก่เรียกว่าอะไร (1 ส.ค. 50 : 3 ปี 9 เดือน)
วันนี้คุณแม่ไม่ค่อยสบายก็เลยหยุดงาน เลยถือโอกาสไปรับธรรศ กับธรณ์ที่โรงเรียน และคุณพ่อก็แว่บมารับลูกด้วย ระหว่างนั่งรถกลับบ้าน ทั้ง 2 คนก็ร้องเพลงต่างๆ ที่สามารถร้องได้ ถามเรื่องนั้นเรื่องนี้เยอะไปหมด ส่วนใหญ่คุณแม่จะเป็นคนตอบ คุณพ่อมักเอาตัวรอดด้วยการนั่งฟังและยิ้มเป็นส่วนใหญ่ (ซึ่งผิดวิสัยปกติของคุณพ่อ) จนมาถึงเรื่องการเรียกชื่อสัตว์เป็นภาษาอังกฤษ
ธรณ์ - เบิร์ด (Bird)
คุณแม่ - คืออะไรครับ
ธรณ์ - เบิร์ด (Bird) คือนก
คุณแม่ - หมาล่ะ
ธรณ์ - Dog (ด็อก)
คุณแม่ - เป็ด
ธรณ์ - Duck (ดั๊ก)
คุณแม่ - ไก่ล่ะลูก
ธรรศ + ธรณ์ - เอก อี เอ้ก เอ้ก .... เอก อี เอ้ก เอ้ก (ช่วยกันโก่งคอขันทั้ง 2 คน)
คุณแม่ - !!!!
*** ตอบพร้อมกันเลยนะ หวังว่าคุณครูสตีฟคงไม่ได้สอนนะลูก
22. จะเอาอะไรเดินดี ( 18 ส.ค. 50 : อายุ 3 ปี 9 เดือน)
ธรณ์ - คุณแม่คนเราต้องใช้ขาเดินหรือครับ
คุณแม่ - ใช่ครับ
ธรณ์ - ทำไมเราไม่ใช้หัวเดินมั่ง
.... เอากับเค้าสิ สมองทื่อๆ ของแม่ต้องทำงานอีกแล้ว
คุณแม่ - ถ้าใช้หัวเดิน เราจะมองทางไม่เห็นไกลๆ เพราะตาไปอยู่ใกล้พื้น เวลาที่พื้นมีน้ำท่วม มีฝุ่น น้ำกับฝุ่นก็จะเข้าตา เข้าจมูก เข้าปาก เพราะตา จมูก ปากก็อยู่ใกล้พื้น แล้วอย่างนี้เราเอาขาเดิน หรือเอาหัวเดินดีล่ะคะ
ธรณ์ - เราเอาขาเดินดีกว่าคุณแม่
.... รอดตัวไปอีกครั้ง สงสัยลูกๆ กลัวคุณแม่โง่ เลยพยายามหาเรื่องให้ใช้สมองคิดๆๆๆ ตลอดเลย
ไม่มีความเห็น