โบตั๋น
นาง มนวิภา โบตั๋น จันทูตานนท์

ความเหมือนที่แตกด่าง


นั่งฟังเพลงที่ใต้ถุนอาคาร

             วันพฤหัสบดีที่ ๖ สิงหาคม ทำหน้าที่สอนนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๕ ในช่วงบ่ายชั่วโมงที่ ๔ เวลา ๑๓.๓๐ น. ก่อนเรียนให้นักเรียนนั่งสมาธิทุกครั้งครั้งละ ๑๐ นาที หลังจากนักเรียนนั่งสมาธิแล้วได้ขานชื่อนักเรียน ก่อนขานชื่อนั้นดิฉันก็รู้อยู่แล้วว่ามีนักเรียนมาเรียนไม่ครบ

             ในชั้นนี้มีนักเรียนที่เป็นฝาแฝด ๑ คู่ คือโกโก้กับโดโด้  ดิฉันขานชื่อแล้วก็รู้ว่า  น้องโดโด้ไม่เข้าห้องเรียน เห็นแต่โกโก้มาเรียน  ดิฉันจึงถามโกโก้คู่แฝดว่า โดโด้ไปไหน จึงไม่เข้าห้องเรียน โกโก้ก็ไม่ทราบ ดิฉันจึงให้โกโก้ไปตาม สักพักหนึ่งก็เข้ามาบอกว่าไม่เจอโดโด้  ดิฉันให้นักเรียนท่องบทอาขยานวิชาเหมือนสินค้า แล้วให้อ่านในใจเรื่องพ่อค้าจากเมืองเมาะตะมะ  แล้วให้สรุปเรื่องที่อ่าน ขณะที่นักเรียนอ่านดิฉันจึงเดินไปตามโดโด้ข้างล่าง ดิฉันได้พบกับน้องก็เล่าให้ฟังว่าเมี่อวันก่อนพี่โดโด้(พี่มัธยมศึกษาปีที่ ๒ ) ก็หลับเกินเหตุ นี่โดโด้รุ่นน้องไปอยู่ไหนก็ไม่รู้ จะหลับเกินเหตุหรือไม่

              หลังจากคุยกับน้องแล้ว ดิฉันก็เดินไปหาโดโด้ที่ห้องก็ไม่พบ จึงเดินไปมองใต้ถุนอาคารจึงเห็นโดโด้นั่งถือของอยู่ในมือ  มองดูคล้ายโทรศัพท์มือถือ ดิฉันก็บอกว่านำโทรศัพท์มาโรงเรียนไม่ได้ โดโด้บอกว่าไม่ใช่โทรศัพท์ครับ เป็นวิทยุฟังเพลงครับ ดิฉันก็เปิดฟังมีเสียงเพลงดังมาเบาๆ แล้วจึงปิด พร้อมถามโดโด้ว่าทำไมไม่ไปเรียน โดโด้ไม่ตอบ ครูก็แนะนำว่าไม่สมควรที่มานั่งฟังเพลง ควรเรียนก่อนควรนำเพลงไปฟังที่บ้าน ดิฉันจึงเก็บเครื่องฟังเพลงไว้ แล้วพากลับไปเรียนที่ห้อง

              เมื่อมาถึงที่ห้องดิฉันจึงบอกเพื่อนๆว่า โดโด้ฟังเพลงอยู่ใต้ถุนอาคารเรียนจึงไม่มาเรียน ดิฉันก็บอกนักเรียนว่าครานี้ครูให้อภัย และแนะนำนักเรียนว่าไม่ควรนำเครื่องฟังเพลงและมือถิอมาโรงเรียนพร้อมทั้งให้เหตุผล 

           ดิฉันจึงเรียกโกโก้คู่แฝดมาคุยด้วย พร้อมทั้งบอกให้ผู้ปกครองมารับเครื่องฟังเพลง ถ้าไม่มาก็จะเก็บไว้ที่ครูก่อน แล้วทำข้อตกลงร่วมกัน โดโด้ก็สัญญาและก็ฝากให้โกโก้ดูแลโดโด้ด้วย โกโก้ก็รับปาก ดิฉันจึงนึกถึงพี่โดโด้(พี่มัธยมปีที่ ๒) เมื่อเช้านี้พี่โดโด้พบกับดิฉันที่หน้าห้องสมุดแล้วบอกว่าดิฉันว่าครูครับ ผมตื่นแต่เช้ามาโรงเรียนแล้วครับ ดิฉันยิ้มแล้วพูดว่า ดีมากเลย  แล้วโดโด้ก็บอกอีกว่า ผมจะทำตัวให้ดีที่สุดครับ  ดิฉันก็บอกว่าดีมากๆๆ  พูดเสร็จแล้วจึงเข้าชั้นเรียน ดิฉันจึงคิดย้อนกลับไปนึกถึงน้องโดโด้ น้องเล็กคนนี้ว่าจะเป็นเหมือนพี่โดโด้หรือเปล่า ดิฉันอยากให้โดโด้ (น้องเล็ก) บอกว่า ครูครับผมจะเข้าเรียนทุกชั่วโมงครับ... ผมมาเรียนแล้วครับ ..ดิฉันจะดีใจมากๆ..เช่นเดียวกับดีใจกับพี่โดโด้มาแล้ว

หมายเลขบันทึก: 285446เขียนเมื่อ 9 สิงหาคม 2009 18:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 16:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
  • โด้เล็กโด้ใหญ่..ชักงง ๆ ครับครู..ฮิฮิ..
  • เป็นกำลังใจให้วันที่รอคอยมาถึงโดยเร็วครับ

- สวัสดีค่ะครูโบตั๋น แวะมาเยี่ยมค่ะ

- ครูเพ็ญก็สอนป.5เหมือนกันค่ะ แต่ครูเพ็ญรับสัญญาณการ

  สอนจากโรงเรียนไกลกังวลฯ ค่ะ

- นักเรียนของครูเพ็ญเป็นเด็กดี ไม่ดื้อ ไม่เกเรค่ะ

- ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูแก้ปัญหาได้ด้วยดีนะค่ะ

P

สวัสดีค่ะ

  ไม่ต้องงนะคะ โดโด้เล็กอยู่ ป.๕ โดโด้ใหญ่อยู่ ม.๒  หนีเรียนเหมือนกัน ตอนนี้พี่ใหญ่สัญญาว่าไม่เกเรต่อไปค่ะ

P

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ นักเรียนชั้น ป.๕ ที่จริงคงไม่น่าจะมีปัญหา แต่ก็คงแก้ไขต่อไป

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท