ประเทศไทยที่น่าอยู่
ในระยะนี้พวกเราจะได้รับทราบข่าวคราวการเคลื่อนไหวของกลุ่มต่างๆทางสื่อหนังสือพิมพ์บ้าง ทางโทรทัศน์บ้างไม่ว่าจะเป็นในแง่ของการเมือง การทหารบ้าง การตำรวจบ้าง ซึ่งมีข่าวออกมาอย่างต่อเนื่อง ไม่เว้นแต่ละวัน
วันนี้แม่ต้อยก็จะขอเล่าเรื่องการเคลื่อนไหวเหมือนกันคะ แต่เป็นการเคลื่อนไหวของกลุ่มภาคี สสส.( สำนักงานกองทุนการสร้างเสริมสุขภาพ) ที่มีความฝันที่จะช่วยกันสร้าง”ประเทศไทยให้เป็นประเทศที่น่าอยู่ที่สุดในโลก”
ใครๆอาจจะมองว่าเป็นเรื่องที่ไกลตัวเหลือเกิน มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน? แต่แนวคิดก็คือ เราจะย่อส่วนประเทศไทยลงมาในระดับที่เล็กลงไป เช่น ในระดับจังหวัด ระดับชุมชน หรืออาจจะแม้ว่าเป็นระดับหน่วยงานนี่แหละคะ เป็นจุดที่เราจะช่วยกันได้โดยไม่ต้องใช้อำนาจ หรือกลไกทางการเมืองเข้ามาช่วย เป็นจุดที่ใครๆก้ช่วยกันทำได้คนละไม้คนละมือ
แล้วค่อยๆ เอามารวมกัน เป็นภาพใหญ่ในที่สุด
“ เป็นภาพประเทศไทยที่รักของเราน่าอยู่ที่สุดในโลก”
หากเราไม่ช่วยกันสร้าง ..คงไม่มีใครคนอื่นที่จะมาทำให้บ้านเมืองเราน่าอยู่..นอกจากพวกเรากันอง..
งานนี้มีภาคีเครือข่ายมาร่วมมากมาย แม่ต้อยจึงมีโอกาสได้รู้จักทั้งเพื่อนเก่า และเพื่อนใหม่ๆ ที่มีอุดมการณ์คล้ายคลึงกัน
งานนี้มีผู้หลักผู้ใหญ่มามากมาย เช่น ท่านอาจารย์ ประเวศ วะสี ท่าน ดร.รุ่ง แก้วแดง นพ.อำพล จินดา วัฒนะ หมอศุภกร บัวสาย นพ.วิชัย โชควิวัฒน เป็นต้น ที่จริงมีอีกมากมายหลายท่าน ที่แม่ต้อยไม่ได้กล่าวถึง ต้องขออภัยมาด้วยนะคะ
ท่านอาจารย์ประเวศ วะสีได้มากล่าวปาฐกาถานำ ก่อนการที่พวกเราจะมาร่วมกันคิด ...ร่วมกันค้นหา
ท่านอาจารย์ประเวศได้ให้กำลังใจพวกเราว่า “ อย่าเพิ่งหมดหวัง หมดกำลังใจ หรือท้อแท้ ในการที่จะช่วยกันสร้างประเทศของเราให้น่าอยู่ เราต้องเปลี่ยนมุมมอง ที่จริงบ้านเมืองเรามีของดีดี มากมาย
ระบบเศรษฐกิจจะผันแปรอย่างไร เรายังมี อาหารเหลือเฟือ มีสิ่งแวดล้อมที่ดีสวยงา หากพวกเราช่วยกันทะนุถนอม เรายังมีคนไทยที่ดีดีมาก เราต้องมองในจุดที่ดีของเรา แล้วขยายออกไปให้มากๆ
อยากให้มองว่า เรามีทรัพยากรมากมาย ที่จะสร้างความสุขให้เรา เพียงแต่เรามามุ่งมั่นที่จะมาสร้างให้ทรัพยากรเหล่านี้มีคุณค่าหรือเกิดประโยชน์มากที่สุดเท่านั้นเอง
วิธีการคือ การที่เราจะเรียนรู้ว่าอะไรดี หรือไม่ดีนั้น การใช้อำนาจอาจจะไม่ได้ผล( Power is less and less effective)
การเปิดพื้นที่ให้คนทั้งหมดมามีส่วนร่วมจึงน่าจะเป็นวิธีการที่ได้ผลดี เป็นการเปิดพื้นที่ทางสังคม และพื้นที่ทางปัญญาร่วมกัน สร้างและเรียนรู้ร่วมกันในทางปฏิบัติ
โดยการมีเป้าหมาย หรือความฝันร่วมกันนั่นเอง
ที่สำคัญคือการที่เรามีความฝันร่วมกัน เราสมารถเริ่มทำสิ่งที่ดีดีได้ด้วยตัวเราเอง โดยไม่ต้องขออนุมัติใคร
ไม่ต้องรอให้ใครมาสั่งการ..พลังนี้จะยิ่งใหญ่มหาศาล
“ ไม่มีการสร้างเจดีย์ที่ไหนสร้างจากยอด..ต้องสร้างจากฐานเจดีย์ทั้งสิ้น.. ท่านอาจารย์ กล่าวในท้ายสุด
มีการพักรับประทานอาหารกลางวันก่อนที่จะมีการร่วมประชุมกลุ่มในตอนบ่าย ตอนพักเที่ยงนี่เอง มีคนมาทักทายกับจนแทบไม่มีเวลากินข้าวกันเลย
คุณหมอเกรียงศักดิ์ จากเลย ปราดเข้ามาทักทาย เวลาผ่านไปนานสักเท่าไหร่ก็ตาม หมอ ยังดูดี มีเสน่ห์ เหมือนเดิม ไม่แก่เลย
แต่คำทักทายที่แม่ต้อยได้รับนี่สิ..ปวดร้าวใจยิ่งนัก ..อิอิ
“ พี่สบายดี หรือครับ ..ระวังน้ำหนักหน่อยนะครับ”
ทำเอาแม่ต้อยทานข้าวไม่ลงไปเลย 5555..แหม..แต่ต้องขอขอบคุณมากๆนะคะที่รีบตักเตือน แบบนี้แหละคะ รักกันจริงๆๆ
คุณหมอ เกรียงศักดิ์ เป็นคนหนึ่งที่แม่ต้อยจะไมมีวันลืม จำได้ว่า เมื่อมาทำงานที่สรพ. ในระยะแรกๆนั้น คุณหมอเกรียงศักดิ์ นี่แหละคะ ที่เป็นคนริเริ่มผลักดันให้รพ.ชุมชนจำนวน ๑๒๐ แห่ง เข้ามาร่วมโครงการ จนสามารถขยายมาจนถึงปัจจุบันนี้
ที่โต้ะทานข้าว แม่ต้อยนั่งกับทันตแพทย์ทรงวุฒิ จากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เรา กรี้ดกร๊าดกันพอสมควร เพราะว่า เคยทำงานมาด้วยกันเมื่อ ๒๐ ปีที่ผ่านมา ยังนึกถึงวันอันสนุกสนานนั้นได้เสมอ และยังมี เพื่อนใหม่ อีกท่านที่มาร่วมคุยกันอย่างออกรส เพราะเป็นคนบ้านเดียวกับแม่ต้อย ( อีกแล้ว) ท่านชื่อ รศ.อาคม กาญจนประโชติ จากมหาวิทยาลัยแม่โจ้ แม่ต้อยรู้สึกชื่นชมเมื่อตอนที่ท่านแสดงความคิดเห็นในห้องประชุมมาก่อนแล้ว เพราะมีแนวคิดและวิธีการทำงานในแนวเดียวกันกับที่แม่ต้อยทำ
เราจึงคุยกันแลกเปลี่ยนกัน ราวกับว่าได้รู้จักกันมานานแสนนาน..
น่าเสียดายที่แม่ต้อยไม่มี กล้องติดไม้ติดมือไปด้วยเลย จึงไม่มีรูปบรรยากาศดีดีมาฝาก
แต่แม่ต้อยแน่ใจมากที่สุดประการหนึ่งว่า บ้านเมืองเรานี้ยังมีคนดีดีมากมาย และได้ทำความดีด้วยตนเอง โดยไม่ต้องให้ใครมาอนุมัติ แม่ต้อยได้สัมผัสแล้ว .และได้เห็นแล้ว.เป็นที่ประจักษ์. จากบทความของเพื่อนๆ น้องๆ พี่ๆ ที่มาเล่าให้ฟังใน บล้อก gotoknow นี่เอง..
จึงมาขอให้กำลังใจ ทุกๆท่านอีกครั้ง
“เราจะช่วยกันสร้างประเทศไทยให้น่าอยู่ที่สุดในโลก”
ด้วยพวกเราทุกคนนี่เองไม่ใช่ใครที่ไหนเลย..
สวัสดีคะ
ความเห็น (14)
" ไม่มีการสร้างเจดีย์ที่ไหนสร้างจากยอด..ต้องสร้างจากฐานเจดีย์ทั้งสิ้น.."
ชอบจังค่ะคล้ายๆกับ " ถ้าเราไม่ปิดทองหลังพระ ก็จะไม่ได้พระพุทธรูปที่สวยงาม น่าเกรงขาม "
- แวะมาอ่านบันทึกดี ๆ ที่ทรงคุณค่าค่ะ
- การเปิดพื้นที่ให้คนทั้งหมดมามีส่วนร่วมจึงน่าจะเป็นวิธีการที่ได้ผลดี เป็นการเปิดพื้นที่ทางสังคม และพื้นที่ทางปัญญาร่วมกัน สร้างและเรียนรู้ร่วมกันในทางปฏิบัติ
- ประเทศไทยน่าอยู่ หากเราเรียนรู้ที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วร่วมกันเปลี่ยนแปลงสังคมค่ะ
- ระลึกถึงเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะ
- สวยงามหยาดเยิ้ม...มากค่ะ
- คิดถึงเสมอนะคะ
- ตุ๊กตาแม่ต้อยให้..มีประโยชน์กับเด็กมากค่ะ
- เขานำไปทำกิจกรรมเบาหวานในหมู่บ้านของเขาค่ะ
- ขอขอบพระคุณมากค่ะ
Sila Phu-Chaya
น้องศิลาคะ
ดีใจที่ได้พบกันอีกคะ
และชื่นชมบทความของน้องศิลาด้วยเช่นกันคะ
คิดตลอดเวลาว่า หลายๆคนในบล้อกนี้ ช่วยเปิดพื้นที่ให้เราเรียนรู้ซึ่งกันและกัน เสมอมา
เราช่วยกันสร้างประเทศไทยคะ
ครูคิม
สวัสดีคะ
ครูคิม คิดถึงมากคะ
เดี๋ยววันหลังอยากจะมาเยี่ยมเด็กๆลูกศิษย์ ครูคิมบ้างจังคะ
เห้นกิจกรรมดีดี ของครูคิมแล้ว อดทึ่งไม่ได้
คนอะไร เก่งจัง
- สวัสดีค่ะ แม่ต้อย
- แวะมาเยี่ยมด้วยความระลึกถึงค่ะ
- สุขสันต์วันแม่ค่ะ
สวัสดีคะ
ระลึกถึงเช่นเดียวกันคะ
วันแม่ปีนี้ แม่ต้อยต้องทำหน้าที่หลายบทบาท
ในฐานะพสกนิกรชาวไทยได้เข้าไปร่วมถวายพระพร ในศาลาดุสิดาลัยตั้งแต่วันที่๑๑ สค.
ในฐานะลูกก็ได้ส่งข่าว ส่งของที่แม่ชอบไปให้ แม่อยู่กับน้องคะ
ในฐานะแม่วันนี้ลูกๆจะชวนไปที่ใดที่หนึ่ง ( ยังไม่ทราบคะ)
ขอให้น้องวันมีความสุขมากๆด้วยนะคะ
สวัสดีคะแม่ต้อย
กราบวันแม่คะ แม่ต้อยสวยงามมากคะ ทั้งใจและกาย
คิดถึงเเม่ต้อยค่ะ เเวะมาทักทายให้หายคิดถึง ภาพสาวสวมชุดไหมไทย งามเเต๊ เเต๊ เจ้า
อยากให้ประเทศไทย ร่มเย็นเป็นสุขตลอดไป ตลอดกาลค่ะ
ตามมาขอบคุณสำหรับรูปถ่ายแม่ต้อย ค่ะที่ส่งให้ดูที่บล็อกค่ะ
สบายดีไหมค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
ระลึกถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ แม่ต้อย
เห็นด้วยกับครูคิมค่ะ
แม่ต้อยสวยจริงๆ
เมืองไทยน่าอยู่ที่สุดในโลกค่ะ