จริยธรรมคืออะไร

จริยธรรมมาจากรากศัพท์ภาษาบาลีและสันสกฤต

จริยธรรมคืออะไร

เรื่องจริยธรรมนั้นมีนักปราชญ์ให้ความหมายเอาไว้มาก แนวคิดของแต่ละท่านมีทั้งเหมือนกัน คล้ายคลึงกันและแตกต่างกัน ถือว่าเป็นเรื่องนานาทัศนะ เพราะจริยธรรมเป็นการตีกรอบความประพฤติให้คนในสังคมได้แนวทางปฏิบัติอย่างถูกต้องเหมาะสมกับกาลเทศะและอาจกล่าวได้ว่า

จริยธรรมคือเครื่องประดับของบุคคลในสังคมนั้น ๆ เพราะเป็นการบ่งบอกถึงลักษณะและคุณค่าของความเป็นมนุษย์ที่โดดเด่นให้เห็นได้ชัดเจน

คำว่า จริยธรรม ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2525 ได้ให้ความหมายดังต่อไปนี้ ธรรมที่เป็นข้อประพฤติปฏิบัติ ศีลธรรม กฎศีลธรรม ( ราชบัณฑิตยสถาน. 2539: 216 )

จริยธรรม ( Ethical Rules ) คือประมวลกฎเกณฑ์ความประพฤติ ( กีรติ บุญเจือ . 2538 : 4 )

จริยธรรมหมายถึงธรรมชาติหรือหลักธรรมที่บุคคลควรประพฤติ จัดว่าเป็นคุณธรรมที่แสดงออกทางร่างกายในลักษณะที่ดีงามถูกต้อง อันเป็นสิ่งที่ประสงค์ของสังคมและจริยธรรมจะมีได้จำต้องอาศัยหลักคำสอนทางศาสนา อันได้แก่ ศีล ( Precept ) อันหมายถึงหลักหรือกฎเกณฑ์การประพฤติปฏิบัติเพื่อดัดหรือฝึกหัดกายและวาจาให้เรียบร้อย ให้เป็นปกติ

กล่าวคือ จะพูดหรือทำสิ่งใดให้เป็นไปตามธรรมชาติ อย่าให้ผิดปกติ ( ผิดศีล ) เช่น พูดให้ถูกต้องให้เป็นธรรม กระทำให้ถูกต้องให้เป็นธรรม เมื่อพูดหรือกระทำให้ถูกต้องและเป็นธรรม ย่อมมีความสุข ความสบาย เยือกเย็น ไม่เดือดร้อนดังกล่าว

จึงเป็นผลของการมีศีลหรือเป็นผลของการมีคุณธรรมในจิตใจ เมื่อมีคุณธรรมในจิตใจแล้วก็เป็นเหตุให้ประพฤติจริยธรรมได้ถูกต้อง ดังนั้นคุณธรรมและศีลจึงเป็นโครงสร้างของจริยธรรม ( บุญมี แท่นแก้ว. 2541 : 1 )

จริยธรรม คือ กิริยามารยาทการประพฤติปฏิบัติที่สังคมปรารถนา เป็นแนวทางเพื่อบรรลุสภาพชีวิตที่ดีงามทั้งทางกาย วาจา ใจ ( ทำ พูด คิด ) เป็นไปในทางที่ดีและละเว้นสิ่งที่ผิดต่อปทัสถานของสังคม ( social Norm ) ( พิภพ วชังเงิน. 2546 : 4 )

จริยธรรม คือ กฎเกณฑ์ความประพฤติที่มนุษย์ควรประพฤติ โดยได้จากหลักการทางศีลธรรม หลักปรัชญา วัฒนธรรม กฎหมายหรือจารีตประเพณี เพื่อเสริมสร้างมนุษย์สมบัติที่มีอยู่แล้วในตัวมนุษย์โดยธรรมชาติ เพื่อประโยชน์สุขแก่ตนเองและสังคม นอกจากนี้จริยธรรมยังใช้เป็นแนวทางประกอบการตัดสินใจเลือกความประพฤติ การกระทำที่ถูกต้องเหมาะสมในแต่ละสถานการณ์ด้วย ( มัญชุภา ว่องวีระ.2541 : 6 )

กล่าวโดยสรุปแล้ว คำว่า จริยธรรมมาจากรากศัพท์ภาษาบาลีและสันสกฤต ดังนี้ จริยะ หมายถึง ความประพฤติปฏิบัติเป็นพฤติกรรมที่แสดงออกมาจากการกระทำทางกาย วาจาและใจ

ธรรมะ หมายถึง คำสั่งสอนในทางศาสนาที่มนุษย์นำมาเป็นสื่ออุปกรณ์ เพื่อข้ามไปสู่จุดหมายของชีวิตที่ถูกต้องดีงาม

ดังนั้นจริยธรรม หมายถึง การปฏิบัติตนตามคำสอนในทางศาสนาเพื่อความถูกต้องดีงามของชีวิต.

------------------

เอกสารอ้างอิง

กีรติ บุญเจือ . 2538 . ชุดพื้นฐานปรัชญาจริยศาสตร์สำหรับผู้เริ่มเรียน . กรุงเทพ ฯ : ไทยวัฒนาพานิช จำกัด .

บุญมี แท่นแก้ว . 2541 . จริยธรรมกับชีวิต . กรุงเทพ ฯ : โอ . เอส . พริ้นติ้ง . เฮ้าส์ .

พิภพ วชังเงิน . 2546 . จริยธรรมทางธุรกิจ . กรุงเทพ ฯ : อมรการพิมพ์ .

มัญชุภา ว่องวีระ . 2541 . จริยธรรมกับการพยาบาล . สงขลา : ชานเมืองการพิมพ์ .

ราชบัณฑิตยสถาน . 2539 . พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2525 . กรุงเทพ ฯ : อักษรเจริญทัศน์ .

เขียนใน GotoKnow โดย ยูมิ
ใน วัฒนธรรมท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags): #philosophy#umi

หมายเลขบันทึก: 283222เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2009 23:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 21:23 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน