วิถีแห่งการภาวนา :การพบกันของเหล่าสังฆะปายกับท่าน อ.กะปุ๋ม


 

 

 

 

 

 

 

 

 

เมื่อวันที่ 31 กค 2552 นั้น

ทางสังฆะปายของเราได้รับเกียรติจากท่านอาจารย์กะปุ๋ม  ซึ่งได้มาบรรยาย R2R ที่รพ ปาย

กิจกรรมนี้เริ่มขึ้นด้วยการต้องการคำแนะนำ  และการแบ่งปันจากครู....

 

เป็นวันสุดท้ายที่ท่านอยู่ปายพอดี

ตอนเที่ยง  ที่ห้องปฏิบัติภาวนาของสังฆะเรา  คือห้องกายภาพบำบัด

เริ่มต้นด้วยการทานอาหารเจ

ก่อนทานก็มีตัวแทนนำบทกล่าวพิจารณาก่อนทานอาหาร

        

        สำหรับผม  การมาครั้งนี้ของท่าน  ทำให้รู้ความหมายและนัยยะของการกิน  ที่ลึกลึกมากขึ้น

        มีความหมายของการทานเนื้อที่อาจจะเป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับเรามาก่อน

       ความหมายของการมีเมตตา  ความหมายของชีวิต

      มันเข้าไปข้างในมากพอสมควร  แม้ว่าจะไม่ถึงกับต้องเลิกกินเลยก็ตาม

 

การกินนั้นเป็นไปด้วยความเงียบ  และความรู้สึกตัว  ไม่มีใครพูดคุยช่วงนี้  เป็นธรรมชาติที่สงบ

 

จากนั้นก็เริ่มด้วยการกล่าวแนะนำ

หลายคนในสังฆะเรารู้จักท่านอาจารย์แล้วจากการมาทำกระบวนการเมื่อเกือบ สองปีก่อน

ผมแนะนำสั้นๆกับกิจกรรม

และส่งต่อให้พี่ท่านหนึ่งคือแกนนำของเราช่วย  เล่าเรื่องกิจกรรมสังฆะของเรา

ตลอดสองปีที่ผ่านมา

 

เป็นความพิเศษที่ท่านผอ  และคุณนายได้เข้ามาร่วมด้วย

ท่านอาจารย์เริ่มด้วยการยิงคำถามว่า

 

               : แต่ละคนมีเป้าหมาย  และมีจุดมุ่งหมายในการปฏิบัติอย่างไร

 

 แต่ละคนก็ตอบต่างกัน

 เช่นเพื่อความสุข   เพื่อความสงบ  เพื่อความพ้นทุกข์  เพื่อไม่ต้องมาเกิด  เพื่อเข้าใจตนเอง

 

  จากนั้นท่านก้ได้แบ่งปันประสบการณ์  หลักต่างๆ  และเรื่องราวของการเดินทางบนเสน้ทางธรรม

        - เรื่องของสิ่งนี้เกิดสิ่งนี้จึงเกิด

       - เรื่องของเมตตาภาวนา

       - เรื่องของสมถะ วิปัสสนา

        - เรื่องสมาธิ

         - เรื่องของการใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบบัน  เน้นที่การรู้ลมหายใจตลอด

          -  เรื่องของการเนียนข้อธรรมคำสอน  กับชีวิตจริง  ชีวิตประจำวันของเรา  หรือที่ผมกำลังรู้จัก Engaged  Buddhism

 

        หลังการเเบ่งปันกำลังลื่นไหลด้วยดี  แต่เราก็มีเวลาจำกัด  หลายคนต้องไปทำงาน  อาจารย์ต้องไปสอน R2R  ต่อ  ทำให้หลายๆคนอยากจะถามอยากจะเเบ่งปันก็ต้องค้างไว้

 

     มีหลายคนเอ่ยขึ้นว่า  ครั้งหน้าถ้าท่านอาจารย์มา  น่าจะเป็นวาระของการร่วมเรียนรู้  และการเดินทางด้านในล้วนๆ

 

   แต่ก็ถูกท่านอาจารย์ตอบเป็นปริศนาธรรมว่า

            ถึงตอนนั้นท่านอาจจะไม่อยู่แล้ว 

            ผมได้ฟังสองครั้ง  ผมเข้าใจว่า  ท่านน่าจะกำลังสอนอะไรบ่างอย่างกับ  พวกเราซึ่งเป็นสังฆะปาย

 

          ขอบคุณมากครับ

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 283124เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2009 20:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:12 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ไม่มีสิ่งใดที่มีตัวตนอยู่ได้ด้วยตัวของมันเอง..

เอวํ  โหตุ  ขอรับคุณหมอ..

มันก็เช่นนั้นเองค่ะ หมอ...

พี่ขอร่วมให้กำลังใจกับสังฆะปาย...ที่มีความมุ่งมั่นแห่งความดีงาม และการเชื่อมต่อ...ต่อสภาวะแห่งการงาน

การปฏิบัติธรรมต้องไม่ใช่การแยกส่วน เพราะธรรมนั้นมีเนียนอยู่ในทุกสภาวะแห่งการดำรงอยู่ของชีวิต

 

 

ไม่เคยนึกถึง ประโยคนี้เลยในชีวิต

"ความหมายของการทานเนื้อที่อาจจะเป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับเรามาก่อน

ความหมายของการมีเมตตา ความหมายของชีวิต"

ต่อไปคงต้องกินอย่างมีสติมากขึ้นแล้วครับ

ขอขอบคุณมากครับอาจารย์

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท