6. บันทึกจากลูก

 

      ตั้งแต่ลืมตาขึ้นมาดูโลก  คนแรกที่ยิ้มกับฉัน  คือแม่อันป็นที่รักของฉัน แม่คนแรกที่มอบความรักให้      ความเอื้ออาทร    ความทะนุถนอม  ฉันภูมิใจที่ได้เกิดมา     เป็นลูกของแม่วิญญา  ชัยณรงค์  แม่ที่ยอมเสียสละเพื่อลูกทุกอย่าง    ความรักที่แม่มอบให้   เป็นความรักที่บริสุทธิ์  ไม่เคยหวังสิ่งตอบแทน    ตั้งแต่เล็กจนโต  ฉันโตขึ้นมาจากครอบครัว   ที่มีแต่ความอบอุ่นภายในบ้าน  มีแต่เสียงหัวเราะ  ครอบครัวฉันมีกัน 5คน  แต่แล้วความสุขเหล่านั้น   มันหายไปเร็วมาก เเม่ของฉันไม่สบาย   เมื่อไปพบหมอ    หมอบอกว่าแม่ฉันเป็นเนื้อร้าย  ตอนนั้นฉันคิดว่าโลกนี้มันไม่น่าอยู่เลย  มันโหดร้าย   ถ้าฉันไม่มีแม่  ฉันจะอยู่ได้ยังไง   บ้านเริ่มมีแต่ความตึงเครียด  แต่พ่อกลับบอกฉันว่า เราทุกคนต้องให้กำลังใจแม่  แม่ต้องหายจากโรคนี้   แม่ต้องได้รับการรักษาจากแพทย์     แม่ไปพบหมออีกครั้งจนได้รักษาตัวที่โรงพยาบาล  แต่แม่ยังโชคดีอยู่ที่ หมอเป็นเนื้อร้ายระยะแรกมันยังไม่ลุกลาม  สามารถรักษาให้หายขาดได้  หมอรักษาแม่โดยตัดนมออกแล้วฉีดยาปฏิชีวนะ  ตอนนั้นแม่ของฉันผอมมาก  ผมหล่น  แต่หลังจากนั้น  แม่ฉันก็มัอาการดีขึ้นเรื่อยๆ    จนบ้านกลับมาเป็นบ้านอีกครั้ง   ฉันคิดเสมอว่าฉัน ต้องมอบความรักให้แม่เยอะๆ โรคนี้อยู่ได้นานถ้ามีกำลังใจที่ดี  จากคนรอบข้าง     ฉันไม่เคยให้แม่อยู่คนเดียว  ชอบพาแม่ไปเดินเที่ยว    ออกกำลังกาย   บทเรียนนี้สอนให้ฉันรู้ว่าไม่มีใครสำคัญและรักเราเท่ากับแม่อีกแล้ว  แม่เป็นคนที่ฉันรักมากที่สุด   ฉันคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เราทุกคน   ต้องหันมามอบความรักให้กับแม่  ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป  ก่อนที่จะไม่มีแม่ให้กอด

                                                     น.ส.  มะลิษา  ชัยณรงค์...