ค ว า ม สุ ข ซ่ อ น ไ ว้ ที่ ไ ห น ?????
เป็นบทความที่น้องคนไม่มีรากส่งฝากมา ถึงครูต้อย
ฉันเห็นว่ามันมีประโยชน์ต่อฉันเอง และเด็กน้อยที่สนใจใฝ่ธรรมะ
จึงนำมาบันทึกไว้เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะคะ
มีมารน้อย 3 ตน แอบมาขโมยความสุขของมนุษย์
เอาไปแล้วก็ปรึกษากันว่าจะเอาไปซ่อนที่ไหนดี
ตนแรกก็ว่า ควรเอาไปซ่อนที่ภูเขาที่สูงที่สุดในโลก
แต่มารน้อยตนที่2ว่า เพื่อนเอ๋ย มนุษย์นั้น ไม่กลัวความสูง แต่กลัวหายใจไม่ออก
เพราะสังเกตได้ว่า ดำน้ำได้นิดเดียวก็ทะลึ่งพรวดขึ้นมาแล้ว เพราะกลัวหายใจไม่ออก
แต่บนภูเขาอากาศดี มนุษย์ชอบไปเที่ยวภูเขา เอาไปซ่อนไว้ใต้บาดาลดีกว่า
มารน้อยตนที่3 แย้งว่า อย่าเลยเพื่อนเอ๋ย มนุษย์มันเก่ง
สร้างเครื่องมือหาของในทะเล ในอากาศได้ เดี๋ยวมันก็หาเจอ
แต่สังเกตได้ว่า นัยน์ตามนุษย์มองไปข้างนอก หูก็ชอบฟังเสียงข้างนอก ชอบไปเที่ยวข้างนอก
เราควรแอบเอาไปซ่อนไว้ในใจมันดีกว่า มนุษย์หาไม่เจอแน่ ๆ
เพราะว่ามนุษย์ชอบหาความผิดของคนอื่น ไม่ชอบขัดใจคัวเอง
ไม่ชอบดูจิตใจของตัวเอง มารน้อยทั้ง 3 ตน ก็ตกลงความเห็นเป็นเช่นเดียวกัน
ตั้งแต่นั้นมา มารน้อยก็เอาความสุขของมนุษย์มาซ่อนไว้ที่ใจ
มนุษย์ผู้โง่เขลาจึงออกไปหาความสุขที่อื่น ที่ภูเขา ที่ชายทะเล ที่คลับ ที่ร้องเพลง
จึงหาความสุขไม่พบ ต้องออกไปข้างนอกหาความสุขในที่ผิด ๆ ตลอดมา
อนึ่งคนที่ไปเที่ยวเธคเที่ยวคลับกินเหล้า เพราะว่าเขามีทุกข์
จึงต้องออกไปหาความสุขมากลบเกลื่อน มาเฉลี่ยเพื่อให้ทุกข์นั้นน้อยลง
แต่พอเมาแล้วกลับบ้าน หายเมาตื่นเช้ามา ทุกข์นั้นก็ยังคงมีอยู่เหมือนเดิม
โดยหารู้ไม่ว่าความสุขที่เฝ้าติดตามเฝ้าหา อยู่ที่ใจตัวเองนั่นเอง
ใยต้องออกไปหาความสุขที่อื่น .............ต่อให้หาเท่าไหร่
แต่ใจยังร้อนรุ่ม ไม่สงบ ก็หาสุขนั้นไม่พบหรอก.........
บทความนี้คัดลอกจากFW.ที่น้องคนไม่มีรากส่งมาให้อ่าน
ขอบคุณเจ้าของบทความ และผู้ที่FW มาให้อ่านค่ะ
ถึงว่าซิครับ ผมถึงหาความสุขไม่เจอ เจ้ามารมันเอาไปซ่ิอนไว้ในใจนี่เอง
สวัสดีค่ะครูต้อย
พี่คนไม่มีราก ชอบอ่านหนังสือ
และมีอะไร ๆ สอนใจเสมอเลย อิอิ
ขอบคุณครูต้อยด้วยน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูต้อย
ใช้เลยความสุขอยู่ที่ใจค่ะ เดียวก็ใช้หลักคิดนี้เสมอ ความสุขอยู่ใจ และอยู่ที่การมองโลกของเราด้วยค่ะ ว่าจะมองในมุมไหน มุมบวกหรือมุมลบ
คิดถึงน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะ ใช่เลยค่ะ สุขทุกข์ อยู่ที่ใจค่ะ
แวะมาอ่านด้วยคนค่ะ...ดีจังเลยนะคะ
เรียนน้องsmallman
น้องสุดสายป่าน
น้องเดียวสบายดีนะคะ
ชีวิตก็มีอะไรที่ต้องเรียนรู้กันไปนะคะ
ภาพแก่งกระจานนี้ น้องเดียวถ่ายสวยจังเลย
ไว้ขอยืมไปให้เด็กน้อยเรียนรู้บ้างนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ต้อย
ดีใจจังเลยค่ะที่พี่ชอบและเห็นประโยชน์....
ขอบคุณพี่นะคะ หากมีเมลดี ๆ น้องจะส่งให้อีกนะคะ
รักษาสุขภาพนะคะ
คิดถึงค่ะ
(^___^)
ค่ะน้องคนไม่มีราก
ยินดีอีกครั้งค่ะ
http://www.onesqa.or.th/upload/124/FileUpload/2630_7491.pdf
สมควรแล้วจริงๆนับเป็นเกียรติอย่างสูงนะคะ
รอวันได้อ่านค่ะ
เพียงชื่อเรื่องพี่ครูต้อยก็ตื่นเต้นมากๆเลยค่ะ
ขอบคุณเมลดีๆที่น้องส่งมาให้พี่เสมอๆ
ขอบคุณค่ะ
สุขและทุกข์อยู่ที่ใจ
เราต่างหากที่นำพาตัวเราใจเราเข้าไปหา
เราต่างหากที่นำพาให้ใจไปเกี่ยวข้อง
ขอบคุณค่ะน้องPOM
น้องหมอเจ๊ แอบมาในเวลาที่พี่ไปเรียนรู้ภาษาเพิ่มเติม
ที่
ของน้องอ.ขจิตค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
อยากคุยเรื่องโปรแกรมดำน้ำของเมืองที่น้องอยู่จังเลยค่ะ
แล้วพี่จะติดต่อกลับไปนะคะ
ก่อนราตรีสวัสดิ์ค่ะครูพี่ต้อย
วันนี้มาทายทักกันหลายครั้งครา มิรู้เบื่อเลยค่ะ
คิดถึงบทนี้ที่ปูพร่ำพรรณา
... เดินทางแสนไกล มุ่งมั่นแค่ไหน
มิอาจพบได้ หายังหาใจไม่เจอ ...
ฝันดีนะคะครูพี่
โถ...ความสุขอยู่ที่ใจจะไปไขว่คว้ากันที่ไหน....ส่งใจพร้อมความสุขมามอบให้ในโอกาสวันขึ้นปีใหม่ 2556 ขอน้องจงประสบแต่ความสุขตลอดศกใหม่และตลอดไปนะคะ
ขอบคุณค่ะพี่Preeda ขอให้สิ่งดีๆย้อนกลับไปหาพี่ร้อยเท่าพันทวีนะคะ ขอให้มีความ สุขมากๆค่ะ
โห..บันทึกนี้เมื่อ 3 ปีผ่านมาแล้ว นานจนคนส่งมาให้อ่านเปลี่ยนนามจาก คนไม่มีรากเป็น หยั่งราก ฝากใบ อิอิ
ขอบคุณนะคะ