สวัสดีครับ
ถือว่าเป็นการเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่ อีกครั้งของชีวิตการเดินทาง
พี่สาว อาจารย์... ได้มาสอนๆๆ แนะนำๆๆ และชี้ทางสว่าง
มีเรื่องราวมากมายที่ได้เรียนรู้....
แต่สิ่งที่ชัดเจนวันนี้คือ
คำว่า engaged buddhism ที่ผม ไม่เคยเข้าใจมาก่อน
แต่จากการฟังคำสอน เรื่องเล่าที่แทรกกับชีวิต
เป็นการสอนธรรมผ่านเรื่องจริง เรื่องเล่า ทำให้ผมได้เรียนรู้ธรรมะ แบบใหม่
ที่ไม่ได้แยกส่วนไปจากชีวิตจริงเลย
แม้ว่าก่อนหน้านี้จะพยามเชื่อมธรรมที่เรียนรู้มา แต่ก็ยอมรับว่าไม่เนียนเท่านี้เลย และก็ไม่คืบไปถึงไหน
วันนี้จึงพยามน้อมเข้ามาที่ใจ และฝึกมองให้เนียน
มีเรื่องของการทำงาน ที่ต้องออกไปชัณสูตรศพ
ได้พบเรื่องหนึ่ง คือรังต่อที่อยู่ไกล้ที่เราต้องปฏิบัติงาน
มีท่านหนึ่งเสนอให้เราทำลายเขาก่อน
แต่ผมมองว่าเขาคงไม่ทำอะไรเรา.......
จึงขอร้องและเสนอให้เราไม่ต้องไปรบกวนเขา
ซึ่งก็เกือบแวเช่นกันเพราะว่าพี่ จนท ท่านหนึ่งเตรียมอุปกรณ์เพื่อการทำลายเรียบร้อยเเล้ว
เป็นการห้ามไม่ให้เกิดการฆ่าโดยที่ไม่จำเป็น
และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ คือเขาไม่ได้ทำร้ายเรา
เพราะการทำงานในพื้นที่ก็ราบรื่นดี
(แต่ก็บอกทุกท่านก่อนเข้าไปว่า...ถ้าหากเขาต่อยเราจริง ก็ถือว่าเป็นกรรมเก่านะครับ)
วันนี้ก็พบบททดสอบที่สำคัญช่วงเย็น
เกิดอาการเป๋ไปเลยเช่นกัน ออกอาการ แม้จะพยามอยู่กับลมหายใจ
นั่นคือการลืมกล้องไว้ที่ไหนไม่รู้ พอหาไม่พบ จิตก็ห่วง
ฟุ้งและเกิดการปรุงแต่ ร้อนรนต่างๆนาๆ
แต่ก็พยามดู
เพ่งที่ความคิด...
จนบางครั้งก็บอกในใจตนเองว่า ขอให้การยึดติดการหายครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย......
ผ่านไป 3 ชม ก็นึกได้ว่าวางไว้ที่ไหน
ลองทบทวนกลับไปก็พบว่า ตอนที่วิ่งเข้าไป CPR คนไข้
นั้นเป็นตอนที่ความคิดเราหายไป ความจำเรื่องนี้เราหายไปเลย
ความตื่นเต้นตอนนั้นทำเราสติกระเจิงไปเลย
ถือว่าเป็นบทเรียนที่ได้เรียนรู้
พยามจะค้นหา พยามจะใช้ปัญญาเท่าที่มี อย่างที่ท่านอาจารย์ว่าครับ
สิ่งที่เกิดขึ้นทุกขณะของลมหายใจเข้าออกคือการเรียนรู้ที่แท้จริง
ดังนั้นอย่าปล่อยให้สิ่งที่เกิดขึ้นผ่านพ้นไปลองทำความรู้จักกับมัน
แล้วเราจะเข้าใจธรรมชาติมากขึ้นขอรับ..
สาธุ..
น้อง kmsabai
ชอบคำนี้เช่นกันค่ะ engaged buddhism
สวัสดีครับพี่ ผมก็เพิ่งเข้าใจ engage buddhism เลยลองเขียนดู ลูกรัก....สอนธรรม แลกเปลี่ยนกันครับพี่