putacon
มีบ้างมั้ยที่บางครั้งคนเรามักมีอาการที่ท้อแท้กับการทำความดี การทำงานการทำสิ่งใดแล้วมักโดนมองไปแค่สิ่งที่เราทำไปเป็นสิ่งที่ว่างเปล่า มองไม่เห็นค่าและความดี ขอให้คนที่กำลังเกิดอาการเหล่านี้จึงปลีกออกจากสิ่งนี้จงถอยออกมาและดูสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นและมองว่าจุดที่เรายืนอยุ่นั้นสิ่งที่เราว่าเราทำดี เราได้ก่อให้เกิดอะไรกบส่งที่เราแวดล้อมบ้าง
การที่เราทำดี โดยในสถานที่ และสภาวะแบบใด การตั้งใจทำงานของเราอยู่แบบใด งานออกมาดี ผ่านไปด้วยดี แต่กับบุคคลรอบข้างเราเกิดอะไรขึ้น... เริ่มมีลักษณะแบบใด?
ความเห็น (2)
"Real Love are not for Love somebody, It for Everybody & Nobody”
ทำดี ให้ ถึงดี
ทำดี ให้ ถูกดี
ทำดี ให้ พอดี
แล้วทำดีจะได้ดีเอง
สุขสันต์วันแห่งครอบครัวครับ
รักคุณบุญรักษา ^^
ไม่เคยประกาศ ว่าทำดี
เห็นมีแต่ผู้เข้ารับการอบรม ร้องเรียน ร้องทุกข์เรื่องไม่ได้เงินค่าเบี้ยเลี้ยง...
คนทำงาน ประสานงานโครงการ (ที่ไม่ได้ตั้งตัว บวกกับไม่ทราบเรื่อง) คือตัวดิฉันเอง โดนมอบหมายงานนี้แบบกระทันหันเช่นกัน และก็เป็นแบบ คำพูด ว่าช่วยๆ กันดูไป กอ่น ทั้งรับลงทะเบียน รายงานตัว ประสานงานวิทยากร ทุกหลักสูตร ประสานงานผู้เข้ารับอบรม มาศึกษาเว็บไซต์การรายงานผล ทั้ง รุ่น 1-2 ในฐานะที่เป็น SP หน่วยฝึกอบรมอีก อีกทั้งยังต้องไปเป็นวิทยากรสอนอีก เลิกจากสอนห้าโมงเย็น ต้องมานั่งเคลียร์งานในหน้าที่ประจำอีก สี่เดือนที่ผ่านมา เหนื่อยมาก เลิกงาน ไม่ต่ำกว่า หนึ่งทุ่มทุกวัน ต้องเตรียมเอกสารการสอน ในแต่ละวันในเวลาเช้าที่มาทำงาน และเวลาเที่ยง ทานข้าวเที่ยง ประมาณ สิบนาที เลิกงานต้องมารายงานผลในเว็บไซต์ หอบงานประจำกลับไปทำที่บ้าน แยกรายชื่อนักเรียนทั้งวิทยาลัย ว่าใครจะรับค่าชุดนักเรียน หรือจะรับเงินไปซื้อเอง เด็ก สองพันกว่าคน ดิฉันดู คนเดียว รับหน้าผู้ปกครองที่ไม่พอใจ ในเรื่องปัญหาชุดนักเรียนด้วย โทรศัพท์ที่ใช้โทร และค่าล่วงเวลาที่เลิกงานเย็น ไม่เคยได้รับตลอด สี่เดือนที่ผ่านมา เงินค่าสอนที่วิทยาลัยเจียดมาให้คือ ชั่วโมงละ 150 บาท นั่นคือที่ยืนสอนทั้งวัน แต่ที่ประสานงาน ขอเงินงบประมาณ รวบรวมเอกสาร แจ้งข่าวผู้เข้าอบรมและอ. ท่านอื่นๆ เตรียมใบหลักสูตร เตรียมงานรับใบรับรอง ตอบปัญหา คำถามเรื่องค่าเบี้ยเลี้ยงเงินอุดหนุน อีก ร้อยแปด ทั้งๆที่ตัวเองก็ตอบได้เท่าที่ ทราบมา ดิฉันทำคนเดียว ..ในอัตราเงินเดือนของงานที่ทำ คือ 7,100 บาท ทั้งๆที่ ศูนย์อื่น ..คนที่เป็นวิทยากรคงได้แค่ทำหน้าที่สอนอย่างเดียว
เหนื่อย..แต่ถือว่าได้ช่วยผู้ที่เดือดร้อนว่างงาน ดิฉันก็ไม่ได้คิดอะไร เวลาว่างที่เหลือก็รับทำเว็บไซต์ให้หน่วยงานในวิทยาลัย หวังเพียงให้เกิดความก้าวหน้าในหน่วยงานและมีเทคโนโลยีความรู้ ข่าวสาร ก้าวไกลกว่าที่เป็น ภาระที่เพิ่มขึ้นมาในหน้าที่ ที่ตัวเองต้องรับผิดชอบเพิ่ม หวังเพียงว่า ความเสียสละตรงนี้ผู้บริหาร จะมองเห็นบ้าง
แต่ก็ไม่เลยค่ะ ...เมื่อวันที่ 8 ตุลา 52 โดนยื่นซองแจ้งว่าเลิกจ้าง วันที่ 9 ตุลาคม 2552 จาก รองผู้อำนวยการฝ่ายบริหารทรัพยากร ด้วยเหตุผลที่ว่า ดิฉันเข้างาน เฉลี่ย 08.02 - 08. 05 นาที เกิน 15 ครั้งภายใน 1 ปี
1 วัน ดิฉันลงสมัคร งานที่ไหนทันบ้างคะ ที่จะทำให้ ภาระค่าใช้จ่ายของเดือนตุลาคม มีเพียงพอใช้จ่าย ...
แต่ดิฉันก็ไม่โทษใครค่ะ ผู้บริหารที่ครอง ตน และครองคน ถึงจะน่านับถือ สองเดือนที่ผ่านมา ได้ร่วมงานกับพัฒนาสังคมจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ดิฉันเองก็คิดโครงการดีดี ขึ้นมาได้อีก แต่เสียดายที่ต้องทิ้งเด็กๆ ที่สานงานกันไว้ แต่จะไม่ทิ้ง งานแน่นอน http://poc.ayuttech.ac.th/?name=news&file=readnews&id=5 ชมรมของเด็กอาชีวศึกษา ค่ะ