คนโรมัน ไม่ใช้คำละติน personalitas (สภาพบุคคล) แต่มีคำใกล้เคียงคือ caput อันนับเป็นมวลรวมของสิทธิทางการเมืองและสังคม (กฎหมายเอกชนและมหาชนรวมกัน) ฉะนั้นจึงรวม ius sufrasi (สิทธิในการลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง) commercium (สิทธิในการได้กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินตาม ius civile) inu honorum (สิทธิในการดำรงตำแหน่งต่างๆ ของรัฐ) และ conubium (สิทธิในการเข้าพิธีสมรสแบบโรมัน) แต่ไ่ม่มีการกล่าวถึง caput เอกเทศของกลุ่มคน
ลักษณะพิเศษของกม.โรมัน ว่าด้วยบุคคลและเรื่องอื่นๆ ก็คือ เป็นกม.ผูกพันอยู่กับตัวคน (personal law) ส่วนกฎหมาย common law หรือกฎหมายปัจจุบันทั่วไป เป็นกม.ที่ผูกพันกับพื้นที่ (territorial law) ฉะนั้น ในปัจจุบัน (นอกจากจะเป็นคนไร้ความสามารถ เป็นผู้เยาว์ หรือวิกลจริต) สถานภาพของคนในกฎหมายเอกชน จะไม่เกี่ยวกับการที่เป็นราษฎร หรือมีสัญชาติในรัฐที่ตนไปปรากฎตัวอยู่หรือไม่
ฉะนั้น กม.ปัจจุบัน ที่ใช้กับผู้พำนักอาศัยอยู่ในประเทศ หรือเดินทางมาท่องเที่ยวก็ไม่ต่างกับกม.ที่ใช้กับราษฎรของรัฐนั้น สำหรับกม.โรมัน สถานภาพของคนขึ้นอยู่กับว่ามีสัญชาติโรมันหรือไม่ ถ้าเป็นคนต่างด้าวที่โรม ก็ไม่อาจได้กรรมสิทธิ์แบบโรมัน (dominium ex iure Quirtium) ยกเว้นจะได้รับ commercium (สิทธิในการได้รับกรรมสิทธิทรัพย์สินแบบโรมัน) ถึงกระนั้น ก็ตาม กม.โรมัน ก็เปิดโอกาสให้คนต่างด้าวใช้วิธีการอื่นอันกม.ปกป้องอยู่
ดังนั้น ในหลักกฎหมายขัดกันแบบ Common Law
Personality under Private Law >> Law of Domicile
caput = capacity
เป็นผลของ personality
ถ้าบุคคลพิการหรือยังเป็นเด็ก ก็อาจไม่มีความสามารถหรือความไม่สมบูรณ์
แต่ถ้าความเป็นบุคคลบรรลุถึงความสมบูรณ์ (Majority) ความสามารถของบุคคลก็จะสมบูรณ์