ประสบการณ์ คือ ชีวิต .......จากครูสู่ผู้บริหารสถานศึกษา
จบการศึกษาสายอาชีพครูวุฒิ ป.กศ.สูง เอกสังคมศึกษา เริ่มชีวิตราชการ บรรจุในตำแหน่งครู 2 โรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรปราการที่สังกัดกรมสามัญศึกษาส่วนกลาง คือ โรงเรียนพูลเจริญวิทยาคม ผู้บริหารชื่อ ปรีชา ภู่กำจัด มีนักเรียน 300 กว่าคน สอนสัปดาห์ละ 20 คาบ ชั้นที่สอนจำได้ว่า ม.2 ตามหลักสูตร 2521 และปีนี้พอดีสอบบรรจุได้พร้อมเรียนต่อภาคค่ำได้ 2 สถาบัน คือ มศว.ปทุมวันและมศว.ประสานมิตร ตามที่วางแผนไว้ลองนั่งรถดูจากบางนา-ตราด ก.ม.16 ไปทั้ง 2 สถาบัน ตัดสินใจเลือกที่ มศว.ประสานมิตร เพราะรถติดน้อยกว่า ทำงานไปเรียนไปด้วยก็ได้รสชาติของชีวิตดีที่ฝึกให้เราอดทน จนจบ กศ.บ. เมื่อ ตุลาคม 2524 ปรับวุฒิและตำแหน่งเป็น อาจารย์ 1ชีวิตการทำงานทำงานทุกอย่างไม่เกี่ยงงาน สมัยก่อนไม่มีคอมพิวเตอร์ เครื่องถ่ายเอกสารมีแต่ร้านถ่ายรูป การพิมพ์เอกสารแจกนักเรียนใช้กระดาษไขแล้วโรเนียวด้วยกระดาษสีน้ำตาล โรเนียวก็ใช้มือหมุนแต่ดีหน่อยมีระบบตั้งจำนวนได้ และต่อมาใช้ไฟฟ้าช่วยเบาแรงมือ อุปกรณ์การเรียนการสอนมักทำด้วยมือ แต่ผมว่าถ้าเราตั้งใจและทำเพื่อเยาวชน เด็กๆก็มึความสุขและเราต้องเป็นแบบอย่างที่ดีในทุกด้านแก่เขา หรือแม้แต่เพื่อนร่วมมงานเราก็ต้องปฏิบัติโดยถือหลักเอาใจเขามาใส่ใจเรา มีงานก็ช่วยกันร่วมแรงร่วมใจทำ เป้าหมายคือ โรงเรียนมีความก้าวหน้าชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับนักเรียนก็จะเพิ่มขึ้น ปฏิบัติราชการอยู่ที่ที่ 7 ปีการศึกษา 2522 - 2529 จากนั้นย้ายไปโรงเรียนบางแก้วประชาสรรค์ อำเภอเดียวกันในจังหวัดสมุทรปราการ
ในโรงเรียนบางแก้วประชาสรรค์ 2529- 2531 มีนักเรียนประมาณ 800 กว่าคน จำได้ผู้อำนวยการขณะนั้น คือ ท่านสำอางค์ คำหริ่ม และท่านสุทธินันท์ พรหมปลอด ที่นี่มีประสบการณ์งานฝ่ายปกครอง เป็นหัวหน้าระดับชั้น ม.3 ที่มีนักเรียนที่มีปัญหามากแต่ก็ใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ ทั้งพระเดชพระคุณและถูกมบหมายให้เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาที่ครูทั้งโรงเรียนไม่อยากประจำห้องนี้ และนักเรียนห้องนี้ถูกหมายหัวว่าแน้วโน้มไม่จบการศึกษา จำได้ว่ามีนักเรียน 30 กว่าคน มีระบบจัดที่ปรึกษาเป็นคู่ เราคู่กับอาจารย์ธิติมา หรั่งบุญลือ (ไก่) ปัจจุบันเออรฺรี่ไปแล้ว อยู่นครปฐม ช่วยกันประคบประหงมทั้งไม้อ่อนไม้แข็ง จนในที่สุดประสบความสำเร็จสิ้นปีนักเรียนทุกคนจบทุกคน นอกจากนี้ยังเป็นคณะกรรมการแผนงานโรงเรียนและปีการศึกษา 2530 เป็นหัวหน้าหมวดวิชาสังคมศึกษาที่มีคาบสอนมากเหมือนเดิม คือ 20 คาบเนื่องจากขาดแคลนครู จากนั้นย้ายไปโรงเรียนยาสูบวิทยานุเคราะห์
ยาสูบวิทยานุเคราะห์ เป็นโรงเรียนที่เดิมเป็นของโรงงานยาสูบ โอนยกให้กรมสามัญศึกษา และเปลี่ยนชื่อเป็น โรงเรียนสิริรัตนาธร เมื่อ 31 สิงหาคม 2537 (นามพระราชทานจากสมเด็จพระเทพฯ)ทำงานอยู่ 2531-2544 ถึง 12 ปี ประสบการณ์เป็นผู้สอนปีแรกสอนชั้น ป.5 และ ม.3 เพราะเดิมเป็นระดับประถมศึกษา ต้องสอนไล่ชั้นประถมจนหมดไป ปีการศึกษา 2533 หมดไป ที่นี่ครั้งแรกเข้ามารับงานเป็นหัวหน้าคณะกรรมการแผนงานโรงเรียน หัวหน้าระดับ หัวหน้าคณะสีในฝ่ายปกครอง หัวหน้างานวัดผลโรงเรียน จำได้ว่าเริ่มแรกมีผู้บริหารเป็นอาจารย์ใหญ่ ชื่อ สมพงษ์ แย้มประยูรต่อมาเป็นผู้อำนวยการ จากนั้นท่านต่อมาคือ ท่านผอ.อรุณี นาคทัต ท่านผอ.วิทธยา บริบูรณ์ทรัพย์(นายกสมคาผู้บริหารแห่งประเทศไทยคนปัจจุบัน) ท่านปัญญา คล้ายจันทร์ ท่านผอ.อารมณ์ เกสรและท่านผอ.วิไลพร ศุภวณิช เริ่มสอบเข้าสู่สายบริหารตำแหน่งผู้ช่วยผู้อำนวยการโรงเรียน ปี 2542 จนมาสอบได้ ปี 2544 โดยเลือกเขตการศึกษาที่ 12 (ภาคตะวันออก) โรงเรียนแรกที่ออกไปเป็นผู้ช่วยผู้บริหาร คือ โรงเรียนระยองวิทยาคม นิคมอุตสาหกรรม
โรงเรียนระยองวิทยาคม นิคมอุตสาหกรรม ในตำแหน่งผู้ช่วยผู้อำนวยการ ได้ร่วมงานกับ ท่านผอ.ชูโต แสงพงษ์ชัย ผู้อำนวยการโรงเรียน มอบหมายให้ทำหน้าที่ผู้ช่วยฝ่ายธุรการ แต่เด็กดื้อมากทุกวันจะช่วยเดินดูแลเด็กหนีเรียนมาสาย แต่งตัวผิดระเบียบ มีปัญหามากมายแต่ก็ไม่ย่อท้อร่วมมือร่วมใจกับครูทุกท่านจนเรียบร้อยดี อยู่ประมาณ 1 ปี ย้ายไปช่วยครอบครัวดูแลลูกวัยรุ่นที่ โรงเรียนบางบ่อวิทยาคม ต้นปี 2545 - 2547
โรงเรียนบางบ่อวิทยาคม เป็นโรงเรียนในฝันซึ่งผ่านการประเมินตอนย้ายมาอยู่มาบตาพุดพันแล้ว ท่านผอ.ปกรณ์ เทพสร ผู้อำนวยการ และท่านผอ.เบญญาภา คงรอด ที่โรงเรียนนี้มีเพื่อนคู่ใจคือท่านสงัด ประวุฒิ ผู้ช่วยผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการ ผมรับหน้าที่ผู้ช่วยฝ่ายปกครอง ทำหน้าที่หนักมากเพราะนักเรียนมีปัญหามากแต่เราก็ชนะในที่สุด อยู่บางบ่อ 2 ปี 2 เดือน ย้ายไปโรงเรียนที่ชื่อค่อนข้างชื่อเขียนยากอ่านผิดเพี้ยนความหมายคือ โรงเรียนหาดอมราอักษรลักษณ์วิทยา จ.สมุทรปราการ
โรงเรียนหาดอมราอักษรลักษณ์วิทยา 2547 ท่านผอ.อารีย์ ธงชัยภูมิ ได้รับมอบหมายดูแลฝ่ายบริการก็มีประสบการณ์ด้านซ่อมแซมอาคาร พื้นที่สิ่งแวดล้อมโดยทั่วไป เขตนี้น้ำทะเลท่วมถึงสม่ำเสมอ
ก็มีชีวิตชีวาดีครับ อยู่ประมาณ 1 ปี ย้ายกลับมาระยองโรงเรียนมาบตาพุดพันวิทยาคาร
โรงเรียนมาบตาพุดพันวิทยาคาร 2548-2551 ท่านผอ.วิโรจน์ บำรุง มอบหมายให้ดูแลฝ่ายปกครอง ที่นี่นักเรียนค่อนข้างมีปัญหาพฤติกรรมมาก แต่โชคดีที่ครูทุกท่านร่วมมือร่วมใจกันทำงานอย่างเข็มแข็งจนโรงเรียนได้รับรางวัลมากมาย เช่น 2548 โรงเรียนระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนดีเด่น 2549 ผ่านการประเมินโรงเรียนในฝัน 2550 โรงเรียนรางวัลพระราชทาน ระดับชมเชยและรางวัลนักเรียนรางวัลพระราชทาน คือ นายจีรวัฒน์ เหมมี นักเรียนชั้น ม.5 ปีการศึกษา 2550 รับรางวัลพระราชทานเมื่อ 19 สิงหาคม 2551 ณ พระตำหนักสวนกุหลาบ และเมื่อมีการสอบภาค ก ตำแหน่งผู้อำนวยการ ได้สมัครสอบและสอบผ่านเกณฑ์ ได้ไปสอบภาค ข และภาค ค ที่ สพท.สระแก้ว เขต 1 ได้อันดับที่ 32 ได้สิทธิอบรมก่อนเข่าตำแหน่ง มาอบรมที่ สพท.ระยอง เขต 1 และสอบตำแหน่งผู้อำนวยการ ที่ สพท.ระยอง เขต 1 ได้อันดับที่ 11 ได้บรรจุลงตำแหน่งผู้อำนวยการ เมื่อวันที่ 6 ตุลาคม 2551 โรงเรีรยนวัดชากกอไผ่ ต.ชากบก อ.บ้านค่าย จังหวัดระยอง และในปีนี้เองที่กระผมได้ส่งผลงานทางวิชาการ ค.ศ.3 เรื่อง การประเมินโครงการระบบ การดูแลช่วยเหลือนักเรียน ปีการศึกษา 2550 ซึ่งประกาศผลและได้รับการอนุมัติแต่งตั้งเป็นรองผู้อำนวยการชำนาญการพิเศษ มีผลย้อนหลัง วันที่ 26 กันยายน 2551 มีผลให้ปรับตำแหน่งเป็นผู้อำนวยการชำนาญพิเศษ โดยไม่ต้องรออีก 2 ปีข้างหน้า
จากสิ่งที่กระผมได้เล่าประสบการณ์ทำงานมาตลอดกว่า 30 ปี ได้ทำงานทุกอย่างด้วยความร่วมมือร่วมใจกับผู้ร่วมงาน ทำงานร่วมกับผู้บริหารโรงเรียน 14 ท่าน ซึ่งแต่ละท่านมีรูปแบบการบริหารที่ไม่ซำกันเลยและผู้ช่วยผู้บริหารที่ร่วมงานกันมาสิ่งที่กระผมใช้เป็นหลักในการทำงาน คือ การครองตน การครองคน การครองงาน ถ้าเราสามารถชนะใจผู้ร่วมงานได้โดยการใช้ศาสตร์และศิลป์ของตนเองและทางบริหารจากประสบการณ์แล้วย่อมนำองค์กรไปสู่ความสำเร็จได้ และปัจจุบันกำลังศึกษาต่อ ป.โทบริหาร ม.บูรพา เพื่อก้าวต่อไป.......อีกเจ็ดปีข้างหน้า ...2559 จะเกษียณแล้ว