หลายคนอาจจะเคยได้ยินคำว่า แก่งคอย เคยผ่านแก่งคอย และบางคนอาจจะเคยมาที่แก่งคอยนี้แล้ว แต่จะมีใครสักกี่คนที่จะรู้เรื่องราวหรือความสำคัญของแก่งคอยนี้ คุณครูตั๊กขอนำเกร็ดย่อยๆบางมุมที่เกี่ยวกับแก่งคอยมาเล่าสู่กันฟัง บทกลอนที่แต่งขึ้นนี้ คุณครูตั๊กก็แต่งขึ้นจากจินตนาการค่ะ
แก่งคอย เป็นเมืองที่มีความสำคัญอีกเมืองหนึ่งในประวัติศาสตร์ไทย ตั้งแต่สมัยทวารวดีเป็นเส้นทางเดินทัพของพระไชยเชษฐาธิราชแห่งเวียงจันทร์ที่ลงมาช่วยกรุงศรีอยุธยาต้านทัพพม่า ในสมัยกรุงธนบุรี ได้มีการกวาดต้อนชาวลาวบางส่วนมาไว้ที่แก่งคอยแห่งนี้ จนถึง สมัยรัชกาลที่ 3เจ้าอนุวงศ์ได้กวาดต้อนผู้คนกลับไปเวียงจันทร์
ณ ที่แห่งนี้ตำนานรักแสนเศร้า ระหว่างหมื่น “ชลมรคา” ทหารไทย กับนางละคร “ดวงคำ” ทำให้แก่งหินบริเวณนี้กลายเป็นแก่งแห่งการรอคอยว่าเมื่อไรหนอสาวดวงคำจะกลับมา
ธารป่าสักไหลเซาะผ่านเกาะแก่ง ทุกหนแห่งมีเรื่องราวควรเล่าขาน
เป็นร่องรอย ประวัติศาสตร์ ครั้งก่อนกาล เกิดตำนาน ประทับใจให้จดจำ
สดับเสียงน้ำไหลจนไห้หวน ดั่งเสียงครวญสร้อยเศร้าทุกเช้าค่ำ
ตำนานรัก แม่หญิงลาว สาวดวงคำ รักดื่มด่ำ หวานชื่น หมื่นชลมรคา
การศึกพรากรักไปให้โศกศัลย์ สู่เวียงจันทร์ สาวเจ้า เศร้านักหนา
ทหารไทย กับ สาวลาว เฝ้าสัญญา จะกลับมา ร่วมสุข ร่วมผูกพัน
จบเรื่องราวร้าวราน ธารป่าสัก ปิดตำนานความรักแสนโศกศัลย์
ชลมรคา คอยเจ้ากลับ นับคืนวัน กาลเวลาผ่านผัน...นานนับปี
เงียบสงบเหงาสงัดเมื่อพลัดพราก เสียงน้ำหลากดั่งสะอื้นทุกพื้นที่
การรอคอย ต้องภินท์พัง ทั้งชีวี เกาะแก่งนี้....คือแก่งงาม....นามแก่งคอย
แต่งกลอนได้เพราะมากสมกับเป็นคุณครูภาษาไทยเลยค่ะ
เพาะดีคับ
โว้ว
ไพเราะจัง
555++++++++
นู๋อยากแต่งเพราะอย่างครูจัง
สุดแสนไพเราะเพราะพริ้ง อ่านแล้วอยากอ่านอีกครับ