"ไวรัสฟ้าประทาน.. เพื่อ 7 วันแห่งการทบทวนตัวเอง -- วันที่สาม..อาการยังขึ้นๆ ลงๆ"
วันศุกร์ที่ 17 กรกฎาคม 2552
ตอนประมาณ 9 โมงเช้า แม่โทรมาปลุกให้ลุกทานข้าวแล้วก็ทานยา จากนั้นข้าพเจ้าก็ล้มตัวลงนอนต่อ กว่าจะได้ตื่นขึ้นมาแบบจริงๆ ก็ปาเข้าไปเที่ยงวัน.. นอนได้ใจจริงๆ เลยเรา.. ตื่นมาปุ๊บก็รีบคว้าปรอทมาวัดไข้ อืมมมม..วันนี้อุณหภูมิแค่ 37.5 องศา อยากจะกรี๊ดดีใจ..หวังว่าวันพรุ่งนี้คงจะไปวิ่งเล่นกะเค้าได้สักที
วันนี้เหงื่อออกมากกว่าปกติ แต่ยังเมื่อยตัวแล้วก็เหนื่อยๆ อยู่ แต่ยังไงก็ยังดีกว่าเมื่อคืนที่หนาวๆ ร้อนๆ ทั้งคืน ทำเอาเพ้อๆ ละเมอๆ ไปหลายตลบ อ่อ..วันนี้ที่รู้สึกอีกอย่าง คือ เหนื่อยๆ แล้วก็เหมือนมีอะไรมาติดๆ อยู่ตรงกลางหน้าอก รำคาญและอึดอัดนิดหน่อย แต่ไม่ได้รู้สึกเจ็บอะไรมากเท่าไหร่
แล้วที่สังเกตได้ค่อนข้างชัด คือ จะเบื่ออาหาร อะไรก็ไม่อยากกิน แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้ว..มีหนึ่งอย่างที่ช่วยได้ คือ ช็อคโกแลต..!! โดยเฉพาะนูเทลล่าทาบนขนมปังเนี่ย.. ยังไงก็น่ากินอ่ะ (จะดีหรือเนี่ยเรา..!!)
บ่ายๆ หน่อย อาจารย์แหววโทรมาคุยด้วย เล่าเรื่องการประชุมเมื่อวานให้ฟัง เล่าเรื่องงานที่กำลังคิดจะทำต่อไป แล้วก็เมาท์นู้นนั่นนี่กันสักพักก็วางไป.. ดีจังค่ะ..แม้จะอยู่บ้านแต่ก็ได้ update ราวกับอยู่ในเหตุการณ์เลยทีเดียว “ขอบพระคุณมั่กๆๆๆๆ นะคะ”
ตอนเย็นๆ อาจารย์แหววโทรมาอีกรอบ.. “ชั้นรู้สึกเจ็บหน้าอกแล้วก็เหนื่อยๆ แต่ไม่น่าจะมีไข้ น้ำมูกก็ไม่มี.. นี่ชั้นเป็นอะไรเนี่ย.. เอ็งว่าชั้นจะเป็นแบบเอ็งไหม หรือชั้นอุปทานไปเอง..”
ข้าพเจ้ารีบบอกให้อาจารย์ไปวัดไข้ก่อน เพราะอาการเริ่มแรกถ้าเป็นจะต้องมีไข้ขึ้นค่อนข้างสูง
ค่ำๆ หน่อย จึงทราบข่าวว่า.. อาจารย์แหววหายเจ็บหน้าอกแล้ว แต่น้ำมูกไหลเพราะกิน ‘แกงส้มไหลบัวใส่ปูไข่’ กับอาจารย์ต้อยมา..!! โธ่ๆๆๆๆๆ..น่าสงสารอาจารย์แหววจริงๆ ข้าพเจ้าเลยเข้าใจได้ทันทีว่า.. อาการเหนื่อยๆ ของอาจารย์แหววน่าจะเกิดจาก ‘หิว’ นั่นเอง.. ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ (อ๊ะ..แซวเล่นนน)
วันนี้ทั้งวัน..ข้าพเจ้าอ่านหนังสือและบทความต่างๆ บน internet เนื่องจากกำลังคิดว่าจะเปลี่ยนหัวข้อวิทยานิพนธ์ เลยพยายามหาข้อมูลและหาไอเดียมาร่าง proposal อันใหม่.. อาจารย์ต้อยจะว่าอะไรไหมค่ะเนี่ย..??
ต้องลองดูสักตั้งนึง..เนอะ..!?! สู้เว่ยยยยย..!!
ความเห็น (1)
หายป่วยแล้วไปกินข้าวร้านโอ่งกัน