สังเกตทุกข์ ดูทุกข์ เห็นทุกข์...ลางๆ

วันนี้อยู่บุญ ทำงานมาตั้งแต่7.00 น

เดินไปมาในโรงพยาบาล ยังไม่ได้กลับมา

ขณะหนึ่งของความคิด ความรู้สึก เขาก็คิด รู้สึกขึ้นมาว่า

ทุกข์กายหนอ ๆๆ

เป็นทุกข์ทางกาย

ที่แสดงออกเป็นภาษาว่า เมื่อยว่าล้า ว่าหมดแรง ว่าปวดนั่นนี่

หรือทุกข์ที่หิว หิวๆ

เพราะว่าจิตเขาอยากที่จะสบาย

อยากที่จะพัก อยากที่จะเลิก

อยากที่จะกิน

ความทุกข์ทางกายเหล่านี้คือสภาวะที่เกิดขึ้นตรงข้ามกับความสบาย เบากาย

ลองสังเกตุเพิ่มว่า

เมื่อทุกข์กายมากเข้าๆๆ

ก็จะเห็นความโกรธ รำคาญ หงุดหงิด ซึ่งเป็นโทสะละเอียด โผล่ขึ้นมามากมาย เหมือนเขามาเป็นเพื่อนกัน มาประชุมกัน

แต่ก็มิได้อยู่นาน บางครั้งก็หายไปเอง เมื่อเราไม่ได้สนใจเขา ไม่ได้ใส่ใจเขามาก แค่รู้

แบบที่ครูบาอาจารย์ท่านสอนไว้ในหนังสือ หรือในซีดี(ไม่เคยเจอตัวจริงท่านก็มี เพราะบ้านอยู่บนดอยไกล ^_^)

แต่ก่อนเหมือนเขาจะดับยาก จะดับก็ต่อเมื่อเราทำตามเขา หรือตอบสนอง เช่นไปกิน ไปพัก หรือเเสดงออกทางกาย วาจา(ก่อกรรมเพิ่ม)

มองเข้าตัวเองจิตก็แอบแว๊ปไปดูคนอื่นๆ แต่ดูแบบว่า เขา อื่นๆ ใครๆ ก็คงเหมือนเรา

ทุกคนนั้นล้วนกลัว และไม่อยากพบกับเวทนาทางกาย รวมไปถึงทางใจ(แต่บางทีก็จำเป็นต้องอดทน)

ความอดทน และการแสดงออกหลังต้องเผชิญกับทุกข์ทางกายนั้น แตกต่างหลากหลาย แต่ก็เป้าหมายเดียวกัน คือเพื่อกลับไปสู่ความสบายกาย สบายใจ(ไม่เมือย ๆ อิ่มๆ )

แบ่งปันจากประสบกาณ์จริง ของหนึ่งสภาวะที่เกิดขณะทำงาน.......

ปล. ทุกข์ของบุคคลทั่วไปกับทุกข์ของพ่อแม่ครูบาอาจารย์ ที่ท่านบำเพ็ญปฏิบัตินั้นต่างกันมากมาย

ที่คนทั่วไปทุกนั้นยังไม่มากนัก ยังเเค่ส่วนเสี้ยวหนึ่งของท่าน

อ่านเรื่องเล่าประสบการณ์ภาวนาของท่านแล้วก็ทำให้หายกลัวทุกข์ และมีใจฮึกเหิม เข้มเเข็งขึ้นมาระดับหนึ่ง..

เขียนใน GotoKnow โดย kmsabai
ใน ธรรมทั้งปวง เป็นอนัตตา

คำสำคัญ (Tags): #ทุกข์

หมายเลขบันทึก: 277544เขียนเมื่อ 17 กรกฎาคม 2009 22:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 พฤษภาคม 2012 15:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน